مخدرهایی برای توحش +عكس
کد خبر: ۶۴۳۱۳
تعداد نظرات: ۳ نظر
تاریخ انتشار: 2017 February 15    -    ۲۷ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۳:۳۰
تا به حال کارشناسان بسیاری درباره پیروزی در جنگ ها گفته و نوشته اند اما بیشتر این نظر ناپلئون فرمانروای بزرگ فرانسه در چند سده گذشته را قبول دارند که مهم ترین بخش نبرد، روحیه است. یعنی اگر شما روحیه خوبی داشته باشید و به قول سان تزو، پیش از نبرد برنده شده باشید، در این صورت پیروزی تان بسیار محتمل خواهد بود و برای رسیدن به این حد و اندازه از روحیه نیز بسیار تلاش ها شده و می شود.

در این مطلب به یکی از روش های جالب در این زمینه پرداخته شده است؛ استفاده از انواع مواد مخدر و نوشیدنی ها و داروهای اعتیاد آور. از یافته های پیتر فرانکوپان که در aeon ثبت کرده نیز استفاده بسیاری شده است. خواندن این مطلب را از دست ندهید؛ ببینید که برای برای پیروزی در نبرد چه ها که نمی کنند.
 
مخدرهایی برای توحش


این مخدرهای همه جایی

نه تنها در میدان نبرد که حتی در میان هنر و ... از مواد مخدر بسیار استفاده شده و می شود. به این دلیل که این مواد و گیاهان، طرف مقابل را وارد عرصه های دیگری از تهور می کنند. پس عجیب نیست که در میدان نبرد نیز از این دست مواد و گیاهان استفاده شود. پیتر فرانکوپان استفاده از این گیاهان را روشی برای رسیدن به نیروی بیشتر و نیز سنگدل تر شدن می داند؛ همان اثری که می تواند سرداران یک جبهه را بسیار خشن تر کند. (مقاله war on drugs/30 ژوئن 2016)

یک روایت تاریخی

تا به حال اتفاقات زیادی افتاده است، دال بر این که گروهی، بسیار شکست ناپذیر ظاهر شده اند. اولین این گروه ها را شاید بتوان در جنگ های گالیک ایان – ژیلیوس سزار (جنگ های گالیک) دانست. سزار در این کتاب، تمام سرزمین گال را سه بخش کرده بود؛ اما بعدها نویسنده ای اشاره کرده که چهار بخش؛ چون هنوز یکی از روستاها در مقابل رومی های افسانه ای مقاوم ظاهر شده اند. چرا؟ ظاهرا آنها از نوعی معجون استفاده می کردند که این جماعت را به انسان هایی شکست ناپذیر تبدیل می کرد. این معجون باعث می شد تا در دفاع و حمله شگفت انگیز ظاهر شوند. این معجون ظاهرا سرآغاز بحث استفاده از مخدرها در نبردها بوده است.

جادو و بنگ

پیتر فرانکوپان اشاره می کند در جهان سنتی و کلاسیک شجاعت اهمیت بسیاری داشت و مرد بودن را مترادف با شجاع بودن می دانستند. پس طبیعی بود هر چیزی که شجاعت سرداران را افزایش می داد، می توانست بسیار پر اهمیت تلقی شود. حتی در جهان شرقی نیز نیرومندی اسرار آمیز تلقی می شد و باعث احترام زیردستان و حتی بالادستان.

پهلوانان همیشه ارجمند بودند؛ نمونه اش همین شاهنامه خودمان که به نوعی پهلوان نامه است. پس عجیب نبود اگر مردان جنگی، برای این که نیروی خود را رشد داده و شجاعت شان را بالاتر ببرند به سمت موادی گرایش پیدا کنند که نگرش و حال آنها را تغییر دهد. چنین امری در سنت های مختلف عرفانی نیز به چشم خورده و می خورد.

دون خوآن در کتاب های عرفانی کاستاندا که به نوعی به سحر و جادوی آمریکای لاتین می پرداخت و بعدها در ایران ممنوع الانتشار شد، کاستناندای جوان را از طریق نوعی گیاه وارد ساخت هایی دیگر می کرد و ذهن او را به هم می ریخت تا بتواند این روهرو جهان سحر و جادو را یک قدم به جلوتر ببرد.

حتی در منوی سانسکریتی ریگودا نیز اشاره شده است که حشیش منبع شادی و دور کننده اضطراب و ... است؛ و همین امر نشان می دهد که استفاده از گیاهان آرامبخش و مخدر چه مسابقه دور و درازی دارد. حتی در متنی دیگر به نام پن تیاسائو چینگ اشاره شده است که اگر میوه شاهدانه زیاد مصرف شود، توهم ایجاد می کند؛ توهمی که به دیدن اهریمن و شیطان تعبیر شده و حتی اگر طول بکشد، وجود شخص مصرف کننده نورانی خواهد شد. این توهم، همان چیزی است که باعث می شود از مواد مخدر در میادین نبرد نیز فراوان استفاده شود.
 
مخدرهایی برای توحش

مورد خاص وایکینگ ها

از دیگر نمونه های مصرف مواد محرک و اعتیادآور، می توان به وایکینگ ها اشاره کرد. آنها جنگجویان افسانه ای و وحشتناک شمال اروپا بودند که هم به خودشان رحم نمی کردند، هم به همسایه ها و دشمنان خودشان. سرانجام به جنوب اروپا و روسیه هم سرازیر شدند تا دامنه تصرفات شان را بیشتر کنند.

آنها قیافه هایی ترسناک و رعب آور داشتند؛ ظاهرا علاقه فراوانی در آنها بود که شبیه مغول ها باشند. تاکتیک مغول ها، ایجاد جنگ روانی بود. یعنی آنها پیش از آن که به جایی برسند، پیروز شده بودند چرا که آوازه وحشی گری و بی رحمی و سنگدلی شان پیش از خودشان به مقصدی که قصدش را کرده بودند می رسید.

وایکینگ ها از این شهرت وحشتناکی که برای خودشان دست و پا کرده بودند بسی لذت می بردند. نقل است که این جنگجوها، معجونی مصرف می کردند که آنها را به اصطلاح خودمان، عصبانی و کفری می کرد تا به سطحی از عملکرد و کارایی برسند که کسی حریف شان نباشد. کفری شدن را نوعی وحشی گری تعبیر کرده اند که طرف طی آن به حالتی از حیوانیت می رسد که دیگر کسی حریفش نیست و به اصطلاح خودمان، خونش جوش می آید. گفته اند که احتمالا این جنگجوها از نوعی قارچ های روانگردان هم استفاده می کردند که موجب چنین توهماتی می شده است.

سربازان حشیشی

از معروف ترین موارد استفاده از مخدرها می شود به اسماعیلیه اشاره کرد. حسن صباح در الموت و دیگر  قلعه ها، گیاهانی را رشد می داد. باغ هایی را ایجاد می کرد و زنانی را در  اختیار سربازان خودش می گذاشت تا به آنها ثابت کند که حالا و اینجا در بهشت هستند و باید به حرف های او گوش کنند؛ پیرمرد کوهستان از این طریق موفق شده بود بخشی از دشمنانش را از میان بردارد. اسماعیلیان حتی به واسطه این ترفند معروف به حشاشین شده بودند.

شکلات زرهی ها

تاریخ ادامه پیدا می کند و استفاده از مواد مخدر در جنگ به قرن نوزدهم می رسد. آلمان ها که علاقه زیادی به رشد قدرت ارتش خود داشتند رو به استفاده از این مواد آوردند. علاقه آلمان ها به پرویتین باعث شد تا در ابتدای جنگ به موفقیت های بسیاری برسند. این ماده احساس فراانسان بودن به سربازان خط مقدم جبهه آلمان ها را می داد؛ چیزی که آن را با نام شکلات لشکر زرهی آلمان هم می شناختند.
 
مخدرهایی برای توحش

آلمان ها طی کمتر از سه ماه نزدیک به 40 میلیون از این قرص و قرص های دیگر را تولید و بین سربازان توزیع کردند. نتیجه اش افزایش توحش و تهور در نیروهای جنگی بود. این قرص ها، خواب را کم می کرد تا سربازان بیشتر کار کرده و جنگ کنند. حتی نقل کرده اند اثرات این ماده چنین بوده است که سربازان آلمانی را در جبهه سرد و ده ها درجه زیر صفر شرق، سرپا نگه می داشت. (به نقل از پیتر فرانکوپان) کتاب: جاده های ابریشم 2015)

داعش و بنگ؟!

استفاده از مخدرها البته بعد از جنگ جهانی دوم نیز ادامه پیدا کرد و تا به حال نیز ادامه دارد. هدف کشف مکمل هایی بوده است که عملکرد نیروها را افزایش می دهند. استفاده از دکستروآمفتامین در بین خلبانان نیروی هوایی آمریکا ثابت شده است. این قرص ها، خستگی را کاهش داده و هوشیاری را بالا نگه می دارد تا ماموریت های محوله خوب انجام شود.

به روایت پیتر فرانکوپان، مدیر مرکز مطالعات بیزانس در دانشگاه آکسفورد و محقق ارشد در کالج ورچستر در آکسفورد، 65 درصد آمریکایی هایی که در عملیات توفان صحرا و حمله به عراق حضور داشتند، از محرک ها استفاده کرده بودند تا عملکرد خوبی داشته باشند.

در مورد استفاده داعش از این مواد مخدر و محرک نیز گمانه زنی هایی وجود داشته است. در پاییز 2015 (سال گذشته)، یکی از بزرگ ترین محموله های مواد مخدر شامل دو تن کاپتاگون کشف شده در فرودگاه بیروت بود؛ هنگامی که یکی از شاهزاده های سعودی قصد داشت سوار جت شخصی اش شده و این محموله را راهی مرزهای جنوبی سوریه و شمال عربستان کند.
 
این مخدرها سرخوشی را افزایش داده و باعث هوشیاری و انرژی می شوند، ضمن این که مصرف افراطی چنین موادی باعث افزایش رفتارهای عصبی در افراد نیز می شود. امری که امروزه در سوریه و عراق زیر سیطره داعش به شدت به چشم می خورد و به نظر می رسد که بی دلیل و بی ربط به این موردها نیست. 
 
همشهري
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۹:۳۴ - ۱۳۹۵/۱۱/۲۷
7
7
نویسنده عزیز ، از اینکه به عنوان یک ایرانی به سربازان اسماعیلیه چنین ننگی را نسبت میدهید متاسفم ، بهتر است کتاب قلعه الموت را مطالعه کنید ، این دروغ را خلیفه عباسی برای بد نشان دادن اسماعیلیه نزد سایر ایرانیان استفاده میشد که متاسفانه هنوز این دروغ از سوی نویسنده نیز یک باور است ، حشاشیون به این دلیل گفته میشد که حسن صباح نیروهای خود را به صورت داروفروشان دوره گر به سراسر ایران میفرستاد ، در ایران باستان به دارو فروشان دوره گرد حشاش گفته میشد .
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۰۳ - ۱۳۹۵/۱۱/۲۸
4
10
در مورد اسماعیلیان این مطلب که انها از حشیش استفاده میکرده اند پایه علمی درستی ندارد و درحد شایعه است
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۰:۴۹ - ۱۳۹۵/۱۲/۰۳
2
2
اسماعیلیون از حشیش و یا تریاک برای خود کشی موقع گیر افتادن به دست ماموران خلیفه استفاده می کردند.
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار