نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی "بیست و یک
روز بعد" به کارگردانی "سیدمحمدرضا خردمندان" در سالن سعدی کاخ رسانه های
جشنواره برگزار شد.
در این مراسم ساره بیات، حسین شریفی، مهدی قربانی بازیگران، سید
محمدرضا خردمندان کارگردان و سایر عوامل با اجرای محمود گبرلو برگزار شد.
حسین شریفی بازیگر کودک این فیلم در ابتدای این نشست گفت: خیلی خوشحالم برای شما که فیلمی را دیدید که داوران ندیدند.
"محمد شفاح" تهیه کننده این فیلم نیز گفت: فکر می کنم حالا که فیلم را دیدید و با وجود زمان دیر هنگام اکران از اشکالات فیلم نگذرید.
برازنده فیلمبردار این اثر درباره فیلمبرداری فیلم گفت: در پیش تولید
کار به صورت کامل در مورد تولید فکر و گفت و گو می کردیم. اتفاقی که افتاد
حاصل اعتماد آقای خردمندان به من بود. تمام صحنه های این فیلم در حرکت بود و
حتی کلوزاپ های ساده هم در حرکت بود واین خواسته کارگردان بنا به ریتم
فیلم بود.
نویسنده "بیست و یک روز بعد" از انتظار خود برای دیدن فیلم گفت: من دو
سال منتظر بودم تا این فیلم را ببینم و حالا هم نیاز به زمان دارم تا این
اثر در جامعه جا بیافتد.
فیلمبردار این فیلم اضافه کرد: فیلمبرداری بر اثر چیدمان بود و همه
چیز بر اساس تصمیمات کارگردان و مشورت های صورت گرفته انجام پذیرفت.
خردمندان اثر را پر لوکیشن ترین فیلم جشنواره خواند و گفت: این فیلم
یکی از پر لوکشین ترین فیلم های جشنواره است ولی شاید به واسطه نوع
فیلمبرداری و داستان کاملاً احساس نمی شود. در مورد شخصیت مادر هم، قهرمان
داستان مرتضی است.
وی ادامه داد: دغدغه ما پرداخت به غم و غصه ماجرا نیود. ما بیشتر به شخصیت پویا و حماسی مرتضی اشاره داشتیم.
موسوی نژاد صداگذار این فیلم با اشاره به مشکلات صدای سالن میلاد گفت:
ما همیشه از لحاظ صدا با سالن همایش های برج میلاد مشکل داریم و این مشکل
هنوز مرتفع نشده است.
خردمندان درباره صحبت درباره کهنگی فیلم تصریح کرد: این فیلم اصلاً
فیلم کهنه ای نیست. این فیلم مساله ای حتی فراتر از کودک و نوجوان را بررسی
می کند. هیچ وقت کتمان نمی کنم که تحت تاثیر از مجید مجیدی هستم.
وی ادامه داد: این فیلم یک ملودرام اجتماعی و با بازی نوجوان است. چه
طور می شود که این فیلم شایستگی حضور در هیچ بخشی را نداشته باشد؟ ما هنوز
معترض هستیم که چرا باید دو روز بعد از اعلام نامزدها اکران شویم. از همان
ابتدا ما به این زمان اکران معترض بودیم ولی هیج کس پاسخگو نبود.
وی در همین راستا افزود: در ابتدا احساس خوبی از حضور در کنار
کارگردانان بزرگ داشتیم اما الان می بینم قرارگیری فیلم اولی ها با سایر
فیلم ها درست نبوده و ما حیلی راحت نادیده گرفته شدیم. این ادغام با این
شیوه و این نحوه داوری کاملاً غلط است.
سارا بیات در انتهای این نشست گفت: من می خواهم چند نکته را بگویم. من
نه اهل جنجالم و نه حاشیه و نه کسی از من صدایی شنسده است. من 15 سال است
که در سینما فعالیت می کنم. این بی احترامی را هرگز نمی پذیرم و نخواهم
پذیرفت. من امسال 4 کار را انجام دادم و یکسال از زندگی ام را گذاشتم.
وی ادامه داد: بعد از آن شوک، فیلم آقای خردمندان را قبول کردم. وقتی
زمان اکران را فهمیدم بسیار ناراحت شدم. از سال 85 تا سال 95 که وارد سینما
شدم من هر سالی که برای فجر کار کردم کاندید شده ام. من بعد از پانزده سال
دارم حرف می زنم. من ساره بیات هستم. من سالها است که کار می کنم و انواع
مختلفی از جوایز را در خانه را دارم.
بیات پس از بغض از کارتی که برای وی از سوی جشنواره فرستاده شده بود
گفت: من معنای کارت کاندیدا ها را نمی فهمم. چرا نوشتید کارت نامزدها و
برای من ارسال کردید؟ کارت کاندیدا یعنی چی؟ این چه بازی مسخره ای است که
جشنواره انجام شده؟ من خیلی وقت بود که حرف نزده بودم. هیچ وقت جنجال نکردم
اما این بی احترامی بزرگی است که به شخصیت من شده است.
خردمندان در پایان این نشست در مورد دو تابعیتی بودن برخی داوران گفت:
من به داوران احترام می گذارم اما داورانی که چنین تابعیتی دارند و سالها
در ایران نبودند در درک مفهوم اصلی این فیلم دچار مشکل می شوند.
