سر نیکولاس وینتون، نامی است که احتمالا درباره آن در
کتاب های تاریخ چیزی نخوانده اید، اما سهمی که در جهان داشت فوق العاده
بود. در آستانه جنگ جهانی دوم، این دلال سهام جوان انگلیسی، قطارهایی را
ترتیب داد که کودکان یهودی را از چکسلواکی آن زمان در طول هولوکاست دور
کند. این مرد 669 کودک را که قرار بود به اردوگاه های کار اجباری نازی
فرستاده شوند، از خطر قطعی نجات داد.
برای
اطمینان از امنیت این کودکان، نیاز به مبارزه با بروکراسی و هم چنین جمع
آوری اعانه بود. در لندن، وینتون هزینه حمل و نقل این کودکان از پراگ به
انگلستان را فراهم کرد که 50 پوند برای هر کودک بود. همچنین خانواده هایی
پیدا کرد که حاضر بودند از این پناهندگان مراقبت کنند، این ها همه در حالی
بود که در طول روز به عنوان یک دلال سهام کار می کرد و اواخر بعد از ظهر و
شب را به این هدف ارزشمند اختصاص داده بود.
اولین
کودکان در 14 مارس 1939 با هواپیما به لندن منتقل شدند (یک روز قبل از
اشغال آلمان) پس از آن پناهندگان تا تاریخ 2 آگوست 1939 با قطار و سپس قایق
به لندن می رسیدند. وینتون در مورد این تلاش های شگفت انگیزش بسیار خاضع و
فروتن بود. تنها شواهد و مدارک -جدا از کودکان- یک دفترچه یادداشت بود که
در اتاق زیر شیروانی خانه اش نگه می داشت.
همسر
وینتون «گرت» این دفتر را در سال 1988 پیدا کرد و عکس های کودکان و لیست
اسامی آنان را به طور کامل در این دفتر یافت. میراث وینتون کاملا در سکوت
نگه داشته نشد. همان سال او به عنوان یکی از مخاطبان یک نمایش تلویزیونی
دعوت شد و از اینکه مهمان افتخاری برنامه است کاملا بی اطلاع بود. در این
برنامه او توسط افرادی که بخاطر شجاعت و مهربانی او زنده بودند، احاطه شده
بود.
راستی اگر بهشت جای اینها نیست پس جای کیست ؟