مقایسه: در مدارس آمریکا چه می‌گذرد

 این مطلب مروری کلی بر سیستم و سطح آموزشی‌، نوع سازماندهی، چگونگی ارزیابی و اطلاعات‌ کلی مدارس کشور ایالات محتده امریکا دارد.

در تحقیق درباره مدارس امریکا

سال تحصیلی

سال تحصیلی در ایالات متحده معمولا کوتاه تر از سال تحصیلی در کشورهای اروپایی است. بیشتر مدارس سال تحصیلی خود را با سیستم ترمیک سازماندهی می‌کنند. هر سال تحصیلی شامل دو ترم است؛ ترم پاییز از اواسط ماه آگوست/ اوایل ماه سپتامبر تا ماه دسامبر است‌ و ترم بهار ‌از ژانویه تا پایان ماه می.

همچنین تعطیلات کمتری نسبت به مدارس بسیاری از کشورها دارند که شامل روز جهانی کار (اوایل سپتامبر)، روز یادبود (اواخر ماه می)، روز مارتین لوتر کینگ جونیور (اواسط ماه ژانویه)، روز شکرگزاری (پنجشنبه و جمعه در اواسط نوامبر) و روز جمعه و دوشنبه عید پاک است. دانش آموزان یک استراحت یک هفته ای در بهار و دو هفته تعطیلات کریسمس دارند.

سیاست‌گذاری و مدیریت‌

کنترل و اداره مدارس ایالات متحده آمریکا بسیار متفاوت با مدارس دیگر کشورهای جهان است. در حالی که دولت آمریکا بودجه و استانداردهای ملی برای مدارس را تعیین می‌کند، اختیار مدارس دولتی در ایالات متحده اصولاً مبتنی بر سیاست آموزش و پرورش ایالتی است. از آنجا که بیشتر سیاستها در سطوح ایالتی و محلی تعیین می شوند، برنامه درسی مدرسه می تواند از دولت به دولت و حتی بین مناطق آموزش و پرورش در یک ایالت هم متفاوت باشد؛ بنابراین، بهترین مرجع برای اطلاع از نحوۀ اداره و شرایط آموزشی هر مدرسه، مدرسه محلی و یا هیأت مدیره هر مدرسه خواهد بود.

سطوح آموزشی

آموزش و پرورش رسمی در ایالات متحده به طور کلی از سن 5، 6 سال تا 16 الزامی است، که البته در برخی ایالت‌ها این سنین می‌تواند کمی متفاوت باشد.‌ تحصیل در مدارس بر اساس چند سطح تقسیم شده است. از سطح K (کودکستان) تا سال 12 در ایالات متحده. این نام گذاری در انگلستان به شکل سال 1 تا 13 می‌باشد. در امریکا تحصیلات مدرسه در سطح ابتدایی (سطح 5‌ -کودکستان) آغاز می شود سپس با مدرسه راهنمایی (کلاس ششم تا هشتم ) ادامه یافته و در سالِ پایانیِ دبیرستان (کلاس نهم تا دوازدهم) به پایان می‌رسد.

مهد کودک در سال اول دبستان / ابتدایی است و معادل سال 1 در انگلستان است. مدارس ابتدایی آموزش مهارت های اساسی مانند خواندن، نوشتن و حساب را در کنار تاریخ، جغرافیا، تعلیمات مدنی، صنایع دستی، موسیقی، علوم، بهداشت و سلامت و پرورش فیزیکی ارائه می‌دهند. زبان های خارجی اغلب در مدرسه راهنمایی آموزش داده می‌شوند.

به این ترتیب با ‌رسیدن دانش آموزان به مدرسه راهنمایی‌، برنامه درسی کمی انعطاف پذیرتر می‌شود‌، که شامل کلاس‌های ضروری و انتخابی خواهد بود. دانش آموزان در کلاس‌های ضروری که شامل ریاضی، زبان انگلیسی و علوم است، بیشتر در کلاس‌ها بر اساس سطح علمی گروه بندی می‌شوند تا این علوم را در قالب گروه آموزش بهتری ببینند؛ اما کلاس‌های اختیاری انعطاف پذیری بیشتری داشته و دانش آموزان در انتخاب کلاس اختیاری، مانند زبان های خارجی، موسیقی، اقتصاد خانه، گروه کر و یا هنر انتخاب های بیشتری خواهند داشت.

هرچند هیچ برنامه درسی دیکته شده در سطح ملی در مدارس وجود ندارد،محتوای کلی برنامه درسی دوره متوسطه در سراسر کشور دارای سازگاری و یکپارچگی است، به گونه‌ای که در هر ایالت، سیستم آموزش و پرورش، فهرستی از آموزش‌های پایه مورد نیاز را برای فارغ‌‌التحصیلی از دبیرستان را در مواد آموزشی الزامی می‌گنجاند. این ممکن است شامل انگلیسی، ریاضیات، زبان خارجی، تربیت بدنی، هنر و / یا موسیقی، علوم و مطالعات اجتماعی (یک موضوع ترکیبی از تاریخ، دولت و جغرافیا) باشد.

با این حال، دانش آموزان همچنان حق انتخاب در گزینش درس‌های سطح کلاس خود با بهره گرفتن از کمک پدر و مادر خود و مشاور مدرسه را خواهند داشت. بسیاری از دبیرستان‌ها، برنامه های خاص و جداگانه ای‌ برای دانش آموزانی که مایل به شرکت در یک دوره چهار ساله در رشته دانشگاهی مشخص، علاقه مندی به شغل مورد نظر و یا کسب مدرک فنی در دوره دو ساله در کالج و یا حتی به عنوان یک نیروی کار عادی در آینده هستند، ‌در اختیار دانش آموزان قرار می‌دهند.

پس از اتمام موفقیت آمیز سال دوازدهم در کنار الزامات فارغ التحصیلی تعیین شده‌، دانش آموز مدرک ‌دیپلم دبیرستان‌ دریافت می کند.

انواع مدرسه‌ها

به مانند بسیاری از کشورها، در امریکا نیز دو نوع مدرسه دولتی و خصوصی وجود دارد.
مدارس عمومی (دولتی) آموزش رایگان برای دانش آموزانی که در آن منطقه محلی زندگی می کنند، ارائه می‌کنند که بودجه آنها بر اساس مالیات های محلی و بودجه تخصیصی دولت های ایالتی و فدرال تأمین می شود؛ ‌حدود 85-90٪ از دانش آموزان در ایالات متحده در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند.

اغلب، دانش آموزان مدارس دولتی به مدارسی که در محدوده محل زندگی آنها تخصیص داده شده، می‌روند، مگر برخی از مدارس ویژه مانند مدارس بین المللی که شرایط ویژه ای برای جذب دانش آموزان مختلف دارند. با توجه به این سیستم، خانواده‌ها اغلب در هنگام انتخاب یک منطقه جدید برای زندگی به مدارس آن محل به عنوان یکی از شاخصه های تعیین کننده نگاه می‌کنند.
 
هرچند در مدارس دولتی برای همه ‌سطوح آموزشی به دانش آموزان باز است، شاید دانش آموزان ‌در کلاسها در بخش بندی‌هایی بر اساس سطوحی مانند سطح پیشرفته، افتخارات، کلاس های فنی و حرفه ای، و...  قرار بگیرند تا پس از فارغ التحصیلی راحت‌تر به اهداف گروه بندی که کسب مدرک کارشناسی، حضور در یک کالج‌ و یا نیروی کار باشند، دست پیدا کنند.

 حضور در مدارس خصوصی مستلزم پرداخت هزینه است. از مزیت‌های این مدارس جمعیت کمتر دانش آموزان نسبت به مدارس دولتی است. آنها اغلب توسط یک هیأت مدیره خصوصی اداره می‌شوند و غالبا همسانی کاملی با سرفصله‌ای ایالتی تعیین شده در برنامه درسی در مدارس دولتی ندارند. حدود 10 درصد ‌دانش آموزان در ایالات متحده به مدارس خصوصی می‌روند.


ارزیابی

بر خلاف بسیاری از کشورهای دنیا که سرفصل‌ها و برنامه درسی ملی برای مدارس وجود دارد؛ آزمون‌های سراسری و مدارک یکپارچه در سطح این کشور وجود ندارد، بلکه دانش آموزان در جهت تکمیل دیپلم دبیرستان (الزامات مورد نیاز که توسط هر ایالت تعیین شده است) تلاش می‌کنند، و برای ورود به دانشگاه بر اساس معیارهایی مانند معدل، رتبه کلاسی، دشواری واحد‌های انتخابی (پیشرفت، افتخارات کسب شده) و پذیرش در آزمون ورودی مورد ارزیابی و دقت نظر قرار می‌گیرند.
 
دانش آموزان به طور کلی و همواره در طول ترم از طریق ترکیبی از آزمون‌های میان مدت / امتحانات نهایی، مقالات، امتحانات کلاسی، تکالیف، مشارکت در کلاس درس، کار گروهی، پروژه‌ها و حضور ارزیابی و این ارزیابی با یک «نمره» نهایی در پایان نیم‌سال به دانش آموز داده می‌شود. نمرات با حروف (A +، A، B +، B، و ... و یا به شکل درصد داده می شود. میانگین این نمرات، به عنوان معدل کلی دانش آموز محاسبه می‌شود.

به طور کلی کارنامه نمرات به دست آمده در هر درس در پایان میان ترم، ترم و سال تحصیلی برای والدین دانش آموز ارسال می‌شود. همچنین ریز عملکرد دانش آموز در تمام موارد طی یک مدرک رسمی ثبت می‌شود تا بعدها توسط دانشگاه در ارزیابی های پذیرش دانشگاه مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار گیرد.

fulbright.org.uk
مترجم: حمید روحشاد