پلی از بتن و فولاد که شناور باشد اگر غیرممکن هم نباشد
به نظر عجیب می رسد، اما 20 پل این چنینی در سراسر جهان وجود دارد که فقط
پنج تا از آن ها در واشنگتن قرار دارند که از چهار پل از این پنج پل طولانی
ترین پل های شناور دنیا هستند. پل های شناور معمولا پل های موقتی چوبی
هستند که در مواقع اضطراری مثل جنگ ساخته می شوند. تخته های شناور و گاهی
قایق های به هم متصل یک جاده ایجاد می کنند که اجازه عبور افراد و مصالح از
روی آب را می دهد. پل های شناور یک مزیت بزرگ در طول تاریخ برای مواقع جنگ
یک مزیت بزرگ محسوب می شدند از جمله در جنگ جهانی دوم و در جنگ ایران و
عراق.
طولانی ترین پل شناور دائمی «نقطه همیشه
سبز» در دریاچه واشنگتن در سیاتل قرار دارد. این پل ترافیک جاده ایالتی
520 را تحمل می کند و 4750 متر طول دارد. دومین پل شناور طولانی جهان «پل
یادبود لیسی وی.مارو» است که در همان دریاچه در چند مایل جنوب تر و 2020
متر طول دارد.
اما
چرا پل های شناور؟ به دلیل موقعیت جغرافیایی حساس دریاچه واشنگتن. بستر
دریاچه آنقدر نرم است که پایه های یک پل معمولی نمی تواند در آن قرار گیرد.
علت دیگر این است که پل های معلق به برج هایی نیاز خواهد داشت که بسیار
گران تمام می شود.
ایده
برج های شناور در دریاچه واشنگتن اولین بار توسط مهندس «هومر هدلی» در سال
1930 مطرح شد. هدلی در طول جنگ جهانی اول برای یک شرکت طراحی بتنی کار می
کند و اتصال برجس های بتنی توخالی برای ایجاد پل را مطرح کرد. ایده پل
شناور هدلی آنچنان موفق بود که واشنگتن ساخت پل های بعدی را پذیرفت. پل دوم
«نقطه همیشه سبز» طولانی ترین پل شناور جهان در سال 1963 افتتاح شد. به
افتخار مردی که اولین بار این ایده را مطرح کرد، پل سوم هومر هدلی نامگذاری
شد. امروزی دریاچه واشنگتن سه پل شناور دارد و همگی در لیست پنج پل شناور
طولانی جهان هستند.
