محمد مایلی کهن گفت و گویش طبق روال سه سال گذشته خود باز هم به انتقاد از کی روش می پردازد. برش هایی از این گفت و گو این چنین است:
- من کاپ بیانیه نویسی را به کی‌روش دادم. یک بیانیه نوشتم و با همان بیانیه سرمربیگری تیم ملی را رها کردم و آن را بوسیدم و کنار گذاشتم و از تیم ملی کنار رفتم. ایشان مدام بیانیه می‌دهد و آب هم از آب تکان نمی‌خورد. انگار هیچ مرجعی بالاتر از او در فوتبال ما نیست. هر طور دلش می‌خواهد می‌تازاند. کسی هم نمی‌تواند بگوید بالای چشمش ابروست.
-چه اشکالی دارد برانکو سرمربی تیم ملی شود و جای کی‌روش را بگیرد؟ او که می‌گوید همه جا خواهان دارد و پول بهتری هم به او می‌دهند. خب بگذارد برانکو جانشینش شود. کی‌روش سالی یک ماه در ایران حضور دارد و 12 ماه حقوقش را می‌گیرد و جزو 5 مربی گران دنیا هم هست.
-ایشان به خودشان اجازه نمی‌دهند تا حتی مسابقات لیگ برتر را تماشا کنند. بعد می‌گویند اگر اتفاقی بیفتد تقصیر برانکو سایرین است. آیا کی‌روش خودش وقت می‌گذارد؟ او چرا ما را با چین مقایسه می‌کند؟ از چه زمانی فوتبال چین برای ما مهم شده است؟ چرا ما را با ژاپن مقایسه نمی‌کند؟ آیا ژاپن هم اردویی بلندمدت می‌گذارد؟ بر فرض ما بخواهیم اردوی بلندمدت بگذاریم آیا تیم ملی می‌تواند لژیونرهایش را در اختیار بگیرد؟ جای تاسف دارد که کی‌روش خودش را بالاترین مرجع فوتبال ما می‌داند و کسی هم نیست که او را سر جایش بنشاند. حیطه وظایفش را به او گوشزد کند. این خیلی بد است. در امارات هم کی‌روش را 6 ماه بیشتر تحمل نکردند.
- مقصر کی‌روش نیست. مقصر متولیان فوتبال هستند که چنین شرایطی پیش آمده است.
منبع: جام جم آنلاین
