اختصاصی «تابناک باتو»؛ دقیقا شب امتحان که زمان برایم با ارزش بود و باید از وقتم بیشترین استفاده را می بردم، سرماخوردگی به سراغم آمد. به اندازه ی کافی، اضطراب امتحان داشتم و این مسأله بیشتر من را عصبانی کرد. معمولا به دلیل سرماخوردگی، دارو مصرف نمی کنم، ولی در این شرایط به منظور بهبودی سریع، به اجبار به یک مرکز درمانی مراجعه کردم.
دکتر علت مراجعه را پرسید. گفتم: دکتر، خیلی جالبه، در طول سال، با اینکه وقت آزاد زیاد دارم، از مریضی خبری نیست، اما در این روزهای محدود که وقت، برام حکم طلا داره، مشکل پیدا کرده و سرما خورده ام.
دکتر اندکی صبر کرد، در چهره ام خیره شد و با لبخند گفت: اگه بگم در این ایام خودت با دست خودت درب بدنت را بر روی بیماری ها باز می نمایی، باور می کنی؟
با تعجب پاسخ دادم: دکتر مگه دیوانه ام، چنین کاری بکنم!
با خونسردی پاسخ داد: اگه برات توضیح بدم، شاید قبول کنی و قانع بشی.
ادامه داد...: من و تو در اقیانوسی از آلودگی در محیط اطرافمان زندگی می کنیم؛ اما برای بیمار شدن علاوه بر قدرت عامل بیماری زا، وضعیت میزبان، که بدن من و توست، در بروز بیماری نقش دارد.
یادت باشد، بدن و سیستم ایمنی آن، قوی تر از آن است که به راحتی تسلیم بیماری شود، در بیشتر موارد با یک فاکتور، تسلیم نمی شود، مگر اینکه از چند سو، همزمان به بدن حمله شود. به همین دلیل، عامل بسیاری از بیماری ها در بدن به اصطلاح پزشکی چند عاملی یا مولتی فاکتوریال ( MultiFactorial) است؛ به این معنا که بدن، همزمان از جوانب مختلف، مورد حمله واقع می شود. در این شرایط، بدن در کوتاه مدت تضعیف شده، و بیماری، غالب می شود؛ اما در صورت هوشمند بودن ما و اصلاح رفتارمان با بدن خود، و شناسایی و کاهش فاکتورهای مهاجم، بدن به سرعت بر شرایط غالب می شود و مشکل حل خواهد شد.
وقتی در ایام امتحان، بدنم را از نیازهای اساسی محروم نمایم،نه تنها در را بر روی بیماری ها باز می گذارد، بلکه مغزم را هم تعطیل می کند.
۱- وجود استرس و اضطراب زیاد به دلیل نداشتن وقت کافی.
۲- به هم خوردن وضعیت خواب؛ در شرایط اضطراری، زمانی که بدن و مغز تحت فشار است اگر در ۲۴ ساعت به مقدار کافی نخوابیم، بدن فرصت بازسازی، ترمیم و ریکاوری پیدا نمی کند لذا موجب تضعیف و آسیب پذیری بدن می شود.
۳- به هم خوردن نظم غذایی؛ واضح است در شرایط اضطراری، بدن نیاز به تغذیه ی منظم تری دارد تا بتواند انرژی ارگان های مختلف و درگیرشده در شرایط کنونی را به آسانی تأمین کند.
۴- حذف تفریح و وقت فراغت؛ همان طور که خواب، به لحاظ جسمی بدن را بازسازی می کند تا آماده ی تلاش و فعالیت مجدد شود، فراغت و تفریح نیز روح و روان را بازسازی می کند.
پس در این زمان شما با چهار عامل، بدن خود را تضعیف کرده و زمینه را برای بیمار شدن فراهم کرده اید. اکنون هم تا رفتار خود را اصلاح نکنی، به هیچ وجه نباید انتظار معجزه از دارو داشته باشی.
دکتر مرا در، دریایی از فکر غرق کرد، چون به خود آمدم از دکتر پرسیدم،
حال، وظیفه ی من چیست؟گفت: فراموش نکن هرگاه بدن تو، دچار مشکل شد، قبل از اینکه به رفع مشکل با کمک دارو فکر کنی، باید ابتدا رفتار اشتباهی که با بدن خود داشته ای اصلاح نمایی. در این صورت است که بدن در کمترین مدت و با مصرف کمترین دارو، بهبود یافته و به شرایط طبیعی بازمی گردد.
بنابراین در این حالت، اگر من یک خروار دارو برای تو بنویسم، تا زمانی که رفتار خودت را با بدنت، اصلاح نکنی، بهبودی حاصل نخواهد شد و یا اگر بخواهی با مصرف دارو به تنهایی نتیجه بگیری، حتما، بدن تو در کوتاه مدت و دراز مدت دچار مشکلات جدی خواهد شد.
اندکی دارو برایت می نویسم و باز تکرار می کنم اگر دوست داری در سریع ترین زمان ممکن زیر این لباست، ابتدا لباس عافیت و سلامتی بپوشی، کارهای زیر را انجام بده؛
۱- به مقدار کافی در شبانه روز بخواب
۲- به طور منظم غذا بخور، غذاهای زود هضم و پرکالری را به غذایت اضافه بکن
۳- زنگ تفریح روزانه را فراموش نکن.
حتما نتیجه خواهی گرفت.
متأسفانه سال هاست یادمان داده اند، به جای اینکه به کیفیت ها فکر کنیم به کمیت ها می اندیشیم.
برای ما مهم است که بگوییم ۱۶ ساعت در روز درس می خوانم، حال راندمان این ۱۶ ساعت چقدر است ؟ و در درازمدت چه مشکلاتی برای بدنمان پیش می آید، مهم نیست.
یادم نمی رود سال ها پیش با یک مغازه دار مسن دوست بودم که سواد زیادی نداشت و گاهی برای استراحت به مغازه ی او می رفتم و با او صحبت می کردم.
روزی در مغازه ی او روزنامه ی اطلاعات دیدم، برداشتم نگاهی به آن انداختم خبری توجهم جلب کرد، با صدای بلند خواندم: در سال جاری صید ۵۷۳۴۵۸۲ قطعه ماهی صید شد.
خودم خنده ام گرفته بود از اصل خبر، اما دوستم گفت: جالب است تا بوده و نبوده، مبنای اعلام میزان صید، تن بوده است؛
۱- اینها چگونه این همه ماهی را شمرده اند؟
۲- در دریا ماهی چندگرمی داریم ماهی چند ده کیلویی هم داریم!
اکنون سال های سال است، ما هم ناخودآگاه به جای اینکه به کیفیت کار فکر کنیم، به دنبال کمیت و مقدار هستیم.
از مطب دکتر بیرون آمدم، اندکی دارو در جیب داشتم اما یک عالمه سؤال و فکر در ذهنم موج می زد، در نهایت، این را سرلوحه کار خودم قرار دادم که:
اگر بدنم دچار مشکل شد، به جای اینکه فورا سراغ دارو و درمان بروم، ابتدا، رفتار غلط خودم که موجب بیماری شده است اصلاح کنم، آنگاه اگر نیاز بود در کنار اصلاح رفتار اندکی دارو هم بخورم.نکته ی پایانیدر اینجا، سرماخوردگی به دلیل شیوع زیاد آن در ایام امتحان، به عنوان مثال مطرح شد؛ اما، به هر دلیلی بدن در کوتاه مدت ضعیف شود، مستعد بیماری های مختلف می شود. نوع بیماری، بستگی به بیماری های شایع در زمان ضعیف بودن بدن دارد، کما اینکه بعد از سرماخوردگی، دومین بیماری شایع در شب های امتحان، اسهال و استفراغ است.
علیرضا داودی، پزشک دانشگاه خوارزمی و مسئول مرکز بهداشت (تهران) 
دروووووووود بر تمام پزشکانی که با جان و دل وقت گرانقدر خود را صرف اطلاع رسانی و آگاهی مردم میکنند.، به خصوص دکتر علیرضا داودی که مطالبشان بسیار کاربردی و قابل تامل است...
با آرزوی موفقیت بیش از پیش....