رواج ابزارهای تصویربرداری پنهانی از زنان در کره جنوبی+عكس

 پارک کوانگ می وارد یک دستشویی زنانه خالی می شود و ردیاب قابل حمل کوچکی را که در دست دارد، اطراف نشیمنگاه دستشویی، جای دستمال کاغذی، دستگیره در و حتی روی دریچه تهویه هوای سقفی حرکت می دهد.

این زن 49 ساله پس از آنکه بازرسی مشابهی را از ده ها دستشویی موزه ای در سئول انجام می دهد، می گوید: «کار من این است که این اطمینان خاطر را در زنانی که برای اجابت مزاج به دستشویی رفته اند به وجود آورم که دوربینی در آنجا نیست تا از آنها فیلم تهیه کند.»

او می گوید: «عجیب است که کسانی هم وجود دارند که علاقه مند به دیدن چنین صحنه هایی باشند…ولی لازم است به زنان کمک کرد تا احساس امنیت کنند.»

پارک یک عضو «واحد شکار دوربین های مخفی» شهر سئول است که تماما زن هستند در خط مقدم مبارزه علیه «مولکا» یا پورنوگرافی دوربین های مخفی قرار دارد.

کره جنوبی به مهارت های تکنولوژیک خود مباهات می کند، از پهنای باند فوق سریع اینترنت گرفته تا گوشی های هوشمند بسیار پیشرفته خود. حدود 90 درصد از 50 میلیون جمعیت این کشور دارای گوشی هوشمند هستند که از این نظر بالاترین نرخ را در میان کشورهای جهان داراست.
اما در این کشور که از پیشینه ای ضعیف در زمینه حقوق زنان برخوردار است، علاوه بر این فرهنگ فن آورانه، خیل عظیمی از ابزارک های تکنولوژیک مخصوص سرک کشی درحریم خصوصی دیگران نیز وجود دارد.

بسیاری از مردم از اپ های تلفن های هوشمند خود برای فیلمبرداری از دامن زنان هنگام بالا رفتن از پله های برقی مترو یا نشستن پشت میز کارشان استفاده می کنند و با کمک دوربین های جاسوسی، تصاویری را از اتاق های رختکن و دستشویی های زنانه تهیه می کنند. این تصاویر غالبا در سایت های پر شمار خاص مولکا که در اینترنت وجود دارند به اشتراک گذاشته می شوند.

این قبیل اعمالی آنچنان شایع شده اند که تمامی تولیدکنندگان گوشی های هوشمندی که در کره جنوبی به فروش می روند، ملزم شده اند دوربین گوشی هایشان را به گونه ای مجهز کنند که هنگام عکسبرداری حتما صدای بلند شاتر آن به گوش برسد.

در این کشور جرایم مولکا به خبرهای روزانه تبدیل شده اند و مرتکبان این اعمال طیف اجتماعی بسیار گسترده ای را شامل می شوند. کشیش یکی از کلیساهای بزرگ سئول با 100 هزار عضو، در حال فیلمبرداری از دامن یک زن بر روی پله برقی دستگیر شد. گوشی هوشمند او مملو از تصاویر مشابهی از زنان دیگر بود.

بر اساس اطلاعات پلیس شمار جرایم مولکا شش برابر شده و از 1110 مورد در سال 2012 به 6 هزار و 600 مورد در سال 2014 رسیده است. به گفته هیون هیونگ هو کارآگاه مرتبط با واحد پلیس متروی سئول، درحالی که برخی از عاملان این کار از گوشی های هوشمند استفاده می کنند، برخی دیگر از ابزارک های خاص از قبیل خودکار، عینک و ساعت های مچی مجهز به دوربین های بسیار کوچک بهره می گیرند.

این واحد در سال 1987 برای مبارزه با جرایم مترو نظیر جیب زنی تشکیل شده، اما اکنون تمرکز اصلی آن بر جلوگیری از انواع آزار و اذیت های جنسی از جمله جرایم مولکا است. هیون می گوید: «کار سختی است چون فناوری هایی که این افراد استفاده می کنند به سرعت در حال پیشرفت است، مثل اپ های مخصوص خاموش کردن صدای دوربین یا نشان دادن چیزی دیگر بر روی نمایشگر در حالی که دوربین در حال ضبط چیز دیگری است.»

اکثریت مردانی که توسط این واحد گرفتار شده اند در سنین 20 یا 30 سالگی قرار دارند که بسیاری از آنها دانشجو یا کارمندان اداری هستند. هیون می گوید: «آنها عمدتا گریه و التماس می کنند که رهایشان کنیم و می گویند فقط از روی کنجکاوی در حال انجام این کارها بوده اند.»
متهمان ممکن است تا 10 میلیون وون (9100 دلار) جریمه یا به حداکثر پنج سال زندان محکوم شوند.


لی هائو کیونگ که یک کارمند اداری است می گوید که او نیز مثل خیلی از دوستانش می کوشد در مکان های عمومی مثل ایستگاه های مترو حتی المقدور از دستشویی های زنانه استفاده نکند. او می گوید: «خیلی ترسناک است، چون بیشتر مولکاها توسط افراد به ظاهر عادی مثل کارمندان فیلمبرداری می شوند، برای همین کی می داند؟ فردی که ظاهری عادی دارد و کنارتان در مترو نشسته، شاید در حال فیلمبرداری از دامنتان باشد.»
هر وقت روی پله برقی مردی پشت سر لی می ایستد، او اندکی بدنش را می چرخاند تا رو به روی او قرار گیرد یا چشمش به چشم او بیفتد، حرکتی که کارآگاه هیون می گوید می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده قوی عمل کند.

به گفته لی نا یونگ استاد جامعه شناسی در دانشگاه هانیانگ در سئول، تنها راه واقعی حل این مشکل راه حلی اجتماعی است. به گفته او «ویدئوهای دامنی» چندین دهه است که در کره جنوبی و ژاپن با حرص و اشتیاق مصرف می شوند.

به گفته لی درچنین محیطی نگاه برخی مردان به زنان چیزی بیش از یک شيئ جنسی نیست. وی گرایش به مولکا را امتزاج نادرست یک فناوری سریعا در حال تحول و یک فرهنگ زن ستیز با تحول کند توصیف می کند. او می گوید: «معضل مولکا حل نخواهد شد مگر آنکه ما از طریق آموزشهای لازم در خانه و در مدرسه، با این مشکل اجتماعی بزرگ تر برخورد کنیم.»

مشرق