آسیبشناسی ورزشیکشیدگی عضله سینه ای chest-muscle strain
تعریف: جراحت عضلات و زردپیهایی که به جناغ اتصال دارند. عضلات و زردپیها و استخوان دارای واحدهایی است که این واحدها استخوان و جناغ و دندهها را محکم کرده و به آنها اجازه حرکت میدهند. کشیدگی عضلانی در ضعیفترین نقطه یک واحد اتفاق میافتد و بر سه نوعاند:
خفیف (درجه1): عضله بدون پارگی رشتههای عضلانی یا زردپی اندکی کشیده میشود. کاهش قدرت هم وجود ندارد.
متوسط (درجه2): پارگی رشتهها در عضله، زردپی یا در محل اتصال به دنده، قدرت کاهش مییابد.
شدید (درجه3): پارگی عضله، زردپی، در محل اتصال به دنده با جدایی رشتهها. کشیدگی شدید نیاز به ترمیم جراحی دارد. کشیدگیهای عضلانی حاد به علت آسیب مستقیم یا فشار بیش از حد رخ میدهد.
قسمتهای درگیر بدن:عضلات در زردپیهای که به جناغ وصل میشوند.
جناغبافت نرم اطراف کشیدگی شامل اعصاب، لایع ضریع، عروق خونی و عروق لنفاوی.
علائم و نشانهها:
درد هنگام حرکت یا کشیدگی خصوصا حرکات فشاری بازوها.
انقباض متشنج عضلانی.
تورم اطراف ناحیه آسیب دیده.
کاهش قدرت (در کشیدگی شدید و متوسط).
صدای خش خش یا احساس وجود صدا هنگامی که ناحیه آسیب دیده با انگشتان فشار داده میشود.
آهکی شدن عضلات یا زردپیها (قابل رویت در عکس پرتونگاری).
علل به وجود آورنده:استفاده بیش از حد و ممتد از واحدهای عضله، زردپی که جناغ را به دندهها وصل میکند.
آسیب شدید یا نیرویی که به واحدهای عضله، زردپی اطراف جناغ و دندهها اعمال میشود.
افزایش خطر در اثر:
ورزشهای پربرخورد
داشتن سابقه بیمارهای قلبی عروقی که ناشی از کاهش گردش خون باشد.
داشتن سابقه پزشکی هر نوع اختلال خونی.
چاقی.
سوء تغذیه.
آسیب دیدگی قبلی جناغ یا دنده.
ضعف عضلانی.
نحوه پیشگیری:استفاده از یک برنامه بدنسازی متناسب با رشته ورزشی.
گرم کردن بدن قبل از تمرین یا مسابقه.
از حفاظ سینه ای مخصوص برای حفاظت استفاده کنید.
مراقبتهای بهداشتی:تشخیص پزشک.
بند یا تسمه ویا نوار پیچ مناسب به کار ببرید.
مراقبت از خود طی توانبخشی.
فیزیوتراپی.
جراحی (در کشیدگیهای شدید).
معیارهای تشخیص:
مشاهده علائم.
بررسی سابقه پزشکی و معاینه توسط پزشک.
پرتو نگاری سینه جهت تشخیص احتمال شکستگیها.
عوارض ممکن:
طولانی شدن زمان ترمیم و بهبودی اگر فعالیت زود از سر گرفته شود.
آمادگی جهت صدمه مکرر.
التهاب در محل اتصال استخوان (التهاب لایه ضریع).
در بعضی موارد ناتوانی مداوم.
نتیجه احتمالی:اگر آسیب بار اول اتفاق افتاده باشد مراقبت خاص و زمان کافی برای بهبودی پیش از اغاز فعالیت از ناتوانی دائمی جلوگیری خواهد کرد. پارگی رباطها و زردپیها به زمان معادل زمان بهبود در استخوانهای شکسته نیاز دارد. میانگین زمان بهبود به شرح زیر است:
کشیدگی عضلانی خفیف 2 تا 10 روز.
کشیدگی عضلانی متوسط 10 تا 6 هفته.
کشیدگی عضلانی شدید 6 تا 10 هفته.
اگر آسیب به طور مکرر اتفاق بیفتد، عوارض فوق به احتمال زیادتر ایجاد خواهد شد.
نحوه درمان
کمکهای اولیه:از دستور rice که مخفف کلمات استراحت، یخ، بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو است، پیروی کنید.
مراقبتهای مداوم:استفاده از ماساژ 3 یا 4 بار در روز برای 15 دقیقه در هر بار. یک ظرف اسفنجی بزرگ را با اب پر کرده و بگذارید یخ بزند. قسمت کوچکی از بالای ظرف را پاره کرده کنید تا یخ بیرون بیاید. ناحیه آسیب دیده را به شکلی دایره ای محکم ماساژ دهید.
بعد از 24 ساعت ساعت اول، به جای یخ از گرما استفاده کنید، اگر احساس گرما بهتر بود از لامپهای گرماده، پارچه مرطوب با آب گرم، دوش آب گرم یا روغنها و پمادهای گرماده استفاده کنید.
قفسه سینه را با نوار پیچی کشی در بین جلسات درمان ببندید.
ماساژ ملایم ایجاد راحتی کرده و تورم را کاهش میدهد.
دارو درمانی:
برای نارحتی جزئی میتوانید از آسپرین، استامینوفن یا ایبوپروفن، روغن یا پمادهای موضعی استفاده کنید.
پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
ـ مسکن قوی.
ـ تزریق یک بیحسی موضعی طویل الاثر برای کاهش درد.
ـ تزریق کورتیکواستروئیدها نظیر تریا مسینولون جهت کاهش التهاب توسط پزشک.
فعالیتفعالیت طبیعی خود را از سر گیرید.
رژیم غذاییغذای متعادل شامل پروتئین اضافی نظیر گوشت گوسفند، ماهی، مرغ، پنیر، شیر و تخم مرغ مصرف کنید. مصرف مایعات جهت جلوگیری از یبوست ناشی از کاهش شدید فعالیت مفید است.
توانبخشی
بعد از ترخیص از نزد پزشک یک برنامه تمرینی با وزنه را تحت نظارت شروع کنید.
منابع: sportsinjuryclinic
محمد محمدیان فر، کارشناس تربیت بدنی و علوم ورزشی