اختصاصی «تابناک باتو»؛ یک نقشه عصبی مغزی که می تواند با دقت 93 درصد بیماران مبتلا به بیماری فیبرومیالژیا (فیبرومیالژی) را تشخیص دهد، توسط محققان کشف شده است؛ دستیابی به موفقیت بالقوه برای تشخیص و درمان بالینی این بیماری بسیار شایع در آینده.
بنا بر این گزارش، فیبرومیالژیا عموماً به عنوان یک درد مزمن عضلانی ـ اسکلتی با دامنه وسیع که با علائمی همچون خستگی مفرط، اضطراب، اختلالات خُلقی و با نرخ وقوع به طور قابل ملاحظه بالاتری در زنان نسبت به مردان تعریف می شود.
عکسی از ام آر آی (MRI) نشان می دهد که یک الگوی مغزی چند متغیره بر اساس فعالیت مغزی در هنگام تحریک چند حسی، بیماری فیبرومیالژیا را پیش بینی می کند.
محققان دانشگاه بولدر کُلُرادو، یک نقشه مغزی خاص را که می تواند بیماران فیبرومیالژیا را با دقت 93 درصد شناسایی کند، کشف کردند که البته این یک دستیابی به موفقیت بالقوه برای تشخیص و درمان بالینی این بیماری بسیار شایع در آینده خواهد بود.
فیبرومیالژیا عموماً به عنوان یک درد مزمن عضلانی ـ اسکلتی با دامنه وسیع که با علائمی همچون خستگی مفرط، اضطراب و اختلالات خُلقی تعریف می شود. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری یا همان CDC برآورد می کند که فیبرومیالژیا بیش از 5 میلیون بزرگسال را با نرخ وقوع به طور قابل ملاحظه بالاتری در زنان نسبت به مردان، در ایالات متحده درگیر کرده است.
از لحاظ پیشینه، فیبرومیالژیا به علت نبود یک آسیب شناسی بافتی دقیق و تعریف شده و نیز علائمی که با سایر بیماری های مزمن شایع هم پوشانی می کند، تشخیص داده می شود و درمان این بیماری را دشوار می سازد.
محققان دانشگاه بولدر ایالت کلرادو آمریکا، اسکن های ام.آر.آی عملکردی را برای مطالعه و بررسی فعالیت مغزی در میان یک گروه 37 نفره از بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا و 35 نفر از بیماران کنترلی استفاده کردند. این فرآیند در زمانی صورت گرفت که بیماران در معرض انواع علائم شنیداری، دیداری و لمسی غیر دردناک و همچنین فشار دردناک قرار گرفتند.
آزمایش چند حسی به محققان اجازه داد، یک مجموعه از نشانگرهای پایین دستی سه تایی یا الگوهای عصبی را که با حساسیت بیش از حد به درد ـ که از خصوصیات فیبرومیالژیا است ـ در ارتباط هستند، تعیین و شناسایی کنند.
دکتر مارینا لوپز سولا (Marina López-Solà)، که پژوهشگر فوق تخصص آزمایشگاه کنترل عاطفی و شناختی در دانشگاه بولدر کلرادو و نیز متصدی اصلی این مطالعه جدید است، گفت: نوآوری این مطالعه در این است که ابزارهای مبتنی بر تصویربرداری عصبی بالقوه را تدارک می بیند و همین ابزارها می توانند در مورد شدت آسیب شناسی عصبی خاص که در زیر علائم درد بیماران قرار گرفته است، اطلاع دهند. این مجموعه از ابزارها ممکن است برای شناسایی زیرگروه های بیمار که احتمالاً برای هماهنگی در انتخاب نوع درمان بر اساس فردی است، مفید باشد.
این یافته ها اخیراً در ژورنال درد که توسط انجمن بین المللی پژوهش درد منتشر می شود، به چاپ رسیده است.
تور ویگر (Tor Wager) رئیس آزمایشگاه کنترل عاطفی و شناختی گفت: هر چند برخی از متخصصان درد برای تشخیص بیماری فیبرومیالژیا، روش های بالینی خاصی را مقرر کرده اند، برچسب بالینی نمی تواند توضیح دهد چه چیزی از لحاظ عصبی در حال وقوع است و نیز احساس درد و رنج بیمار را با در نظر گرفتن شرایط کامل و خاص فرد، منعکس نمی کند. این مقیاس های بالقوه برای مغز شبیه چیزهایی که ما در اینجا ایجاد کرده ایم، این است که این مقیاس ها چیزهایی را درباره ناهنجاری های مغزی که درد و رنج خاص فردی را ایجاد می کند، به ما می گوید و این می تواند به ما هم در به رسمیت شناختن چیزی که فیبرومیالژیا است ـ یک اختلال سیستم عصبی مرکزی ـ و هم در درمان موثرتر آن کمک کند.
اگر در مطالعات آینده تکرار و توسعه در نظر گرفته شود، در نهایت، نتایج می توانند یک نقشه راه عصبی را در راستای فعالیت مغزی مهیا کنند که خبر از درمان و مداخلات درمانی برای فیبرومیالژیا خواهد داد.
دکتر لوپز سولا گفت: این نخستین گام مؤثری است که دیگر حرکت مهم قبلی را می سازد و نیز یک قدم طبیعی در سیر تکاملی درک ما از فیبرومیالژیا به عنوان یک اختلال مغزی است.
مترجم: وحید کوکبی حمیدپور
مقاله مفیدی بود ممنون