اختصاصی «تابناک باتو»؛ مارینا دخترک پنج ساله با ترس و امتناع به زور و اجبار پدر جوانش روی صندلی می نشیند. دستان لرزان خود را به سوی مرد خالکوب می گیرد تا او با یک سوزن کوچک پر شده از مایع رنگی که به یک دستگاه خالکوبی متصل است، تصویری از صلیب را روی دست دخترک بکشد.
پدر کتف های دخترک را چسبیده و صورت او از شدت ترس سرخ شده و بی وقفه گریه می کند. ماشین کوچک خالکوبی، پوست نازک او را می شکافد و ضرب صلیب در میان گریه های بی امان او به پایان می رسد.
در آن سوی دیگر، جوانی لباس خود را درآورده و فرد دیگری روی کمر او رسومات مسیحی و تصاویر قدیسین را نقاشی می کند.
این کار اغلب در خیابان منتهی به کنیسه عذراء و در منطقه (مسطرد) مصر انجام می شود. دیرها و کلیساهای قدیمی، مکان هایی هستند که قبطیان برای خالکوبی صلیب و رسوم مسیحی به آنجا می روند. این آیین فقط مخصوص مسیحیان مصر است و مسیحیان سایر نقاط جهان چنین کاری را انجام نمی دهند.
هانی غبریال بیست سال است، روی مچ مسیحیان مصر خالکوبی انجام می دهد و تصاویر مریم العذراء و قدیسان مارجرجیس و مارمینا را در اندازه های مختلف رسم می کند. او می گوید مکان اصلی کار او (دیر الخطاطبه) است اما در مناسبت های مسیحی، به این خیابان می آید و کارش رونق بیشتری می گیرد.
یک مدرس علم لاهوت در کنیسه قبطیان مصر در این باره می گوید: «این رسم فقط به مسیحیان مصر اختصاص دارد و پیشینه آن به دوران امپراتوری روم بازمی گردد. در آن زمان مسیحیان مجبور می شدند تا از مسیحیت دست بکشند و به وثنیت بازگردند.
پدران و مادران مسیحی در زمان امپراتوری رومانی کشته می شدند و فرزندان به جای مانده از آنان به آیین دیگری در می آمدند. خالکوبی صلیب نشانه ای برای کودکان بود که پس از مرگ پدر و مادر یا یکی از آن دو به «هویت مسیحی» خود پی ببرند».
او می افزاید: خالکوبی ریشه در دوران فراعنه هم دارد و حرکت مرسومی میان کشاورزان و رعایا به شمار می رفته است.
گفتنی است، امروز نیز مسیحیان مصر همچنان مظاهر مسیحیت را روی بدن خود خالکوبی می کنند.
خدا هدایتشان کند.