آیا نابودی زمین پس از مرگ زنبورها حقیقت دارد؟!

انیشتین در حالی که با دقت به زنبور كوچک سرگردان نگاه می کرد، گفت: «اگر زنبورها بمیرند، زندگی روی زمین بیش از چهار روز طول نخواهد کشید».


اگر آنچه را انیشتین گفته، بپذیریم کمی جای نگرانی وجود دارد، زیرا در سال های اخیر، جمعیت زنبورهای عسل به شکل قابل توجهی کاهش یافته است. زنبورهای کارگر برای جمع آوری گرده و شهد گل ها از کلنی ها خارج می شوند و هرگز بازنمی گردند. پس از مدت کوتاهی در کندوها فقط تعداد کمی زنبور می ماند؛ تعدادی زنبور کارگر و ملکه که عملا کاری نمی توانند انجام دهند و این چنین عمر کندوها به پایان می رسد. از این پدیده با عنوان« فروپاشی کلنی» یا Colony Collapse  Disorder یاد می شود.
جالب است که بدانید ردپای انسانها باز هم در این ویرانی به چشم می خورد؛ استفاده از آفت کش ها و کاهش زیستگاه های طبیعی، تغییر روش های زنبورداری و یا ترکیبی از این عوامل، منجر به کاهش جمعیت زنبورهای عسل شده و آینده زندگی بر روی زمین را با مخاطره جدی روبه رو کرده است.