مهندسان و دانشمندانی که ماشین‌های جنگی نازی‌ها را ساختند

اما هچ‌ یک از این نام‌ها، به هچ عنوان نقشی در طراحی یا پیشرفتِ تکنولوژیِ استفاده ‌شده توسط نازی‌ها نداشتند. دانشمندان و مهندسانِ برجسته‌ای بودند که نبوغ خود را در خدمت زیاده‌خواهیِ هتلر و یاران‌ش قرار دادند و ماشین‌هایی جنگی برای نیروهای نازی ابداع کردند که وی را تقریباً تا نزدیکیِ مرزهای آرزوی دیوانه‌وارش رساند: سلطه بر تمام جهان! در این نوشته، با بخشی از این دانشمندان و مهندسان آشنا می‌شویم. نام‌هایی که برخی از آن‌ها، تا امروز هم معروف و موجه هستند و شاید فکرش را نمی‌کردیم چه رابطه نزدیکی با نازی‌ها داشته‌اند.

۱- فردیناند پورشه

نام خانوادگیِ فردیناند پورشه، برای همه مردم جهان شناخته شده است، و این تنها یک شباهت نیست. او بنیان‌گذار شرکت اتومبیل‌سازی‌ای است که ماشین‌های اسپرت خارق‌العاده‌ای می‌سازد. این تنها کار مهم پورشه نبود، او علاوه بر آن، با شور و شعف به نازی‌ها هم خدمت کرده است!

او فولکس‌واگن بیتل را طراحی کرد، که هتلر آن را «اتومبیل مردم» می‌نامید. پورشه تقریباً نزدیک بود که قراردادِ تانک رعب‌اورِ «جرمن تایگر» را هم برنده شود، اما سیستمی که او برای راندن تانک طراحی کرده‌بود، بیش از حد پیچیده بود. به جای آن، از طراحیِ پورشه برای یک نابودکننده تانک به نام «فیل بزرگ» (The Elephant) استفاده شد.

پیش‌تر از این ماجراها، پورشه یک مخترع بود که به طراحی سیستم خودرو، علاقمندی نشان می‌داد. او پیشینه طراحی تجهزات را برای اتریشی‌ها در جنگ جهانی اول داشت و در سال ۱۹۳۱ در کنار پسرش، شرکت مهندسیِ خودش را تأسیس نمود.

پورشه به آن‌چنان اعتباری در زمینه مهندسی و طراحی در صنعت خودرو رسیده بود که استالین در سال ۱۹۳۲، شخصاً تلاش کرده‌بود تا وی را به استخدام خود دربیاورد و ریاستِ خودروسازیِ شوروی را به او واگذارَد. پس از تحقیقات بسیار درباره او، پورشه این پیشنهاد را رد کرد چرا که او نمی‌توانست به زبان روسی سخن بگوید.

در سال ۱۹۳۴، هتلر به دنبال خودرویی به عنوان «اتومبیل مردم» بود و از میان نمونه‌های موجود، کارِ فولکس‌واگن بیتلِ پورشه برگزیده شد. هتلر در سال ۱۹۳۵ با پورشه ملاقات کرد و در این ملاقات، پورشه او را بسیار تحت تأثیر قرار داد و هتلر، لب به تمجید از وی گشود. او حتی به پورشه پیشنهاد داد که با توجه به تولید این مدل اتومبیل، نام «فولکس‌واگن بیتل» را هم بعد از نام وقت کارخانه که همان پورشه بود، بیاورد، اما مهندس نابغه این پیشنهاد را رد کرد.


۲- کرت تانک

کرت تانک، یک مهندس شناخته‌شده در طراحی هواپیماهای آلمانی و خلبان آزمایشی برای نازی‌ها بود که در جنگ جهانی اول، برای آلمان جنگیده بود. پس از آن، او به تحصیل در رشته مهندسی الکترونیک پرداخت و تبدیل به یک خلبان بسیار مجرّب گردید. بعد از کار کردن با چندین کارخانه صنایع هوانوردی، او در سال ۱۹۳۱، به کارخانه «فوک وُلف» رفت.

او در آن‌جا این کارخانه را تبدیل به یک کارخانه شناخته‌شده در سطح جهان، در زمینه تولیدات صنایع هوانوردی نمود. او هر دو هواپیمای Fw 190 جنگنده و Fw 200 مسافربری را در آن‌جا طراحی نمود. Fw 190 آلمانی، عملکردی بسیار برتر از «اسپیت‌فایِر» معروفِ بریتانیایی داشت و تبدیل به بهترین هواپیمای جنگنده آلمانی‌ها در جنگ جهانی دوم گردید. در عین حال، Fw 200 طراحی او هم، علاوه بر آن‌که می‌توانست یک مسافربر باشد، همزمان بعنوان بمب‌افکن هم کاربرد داشت.

با آن‌که تنها چند صد عدد نمونه از این مدل ساخته شد، اما این مدل می‌توانست بیش از ۳۲۰۰ کیلومتر پرواز کند و تهدیدی جدی برای سیستم حمل و نقل هوایی متفقین بود. FW 200 می‌توانست ماهانه ۹۰هزار تُن بار جابجا نماید و از همین رو، چرچیل این مدل هواپیما را «معضل آتلانتیک» می‌نامید.


۳- ارنست هِینکِل

با آن‌که نخستین هواپیمای ساخته شده توسط ارنست هنکل، منفجر شد و در آتش سوخت، او همچنان از هدف خود دست برنداشت. او که در طول جنگ جهانیِ اول مشغول طراحیز هواپیما بود، درست به کار ساخت کارخانه هواپیماسازیِ خود شد و آن را Heinkel Flugzeugwerke نامید.

دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی، برای هنکل با موفقیت نسبی همراه بود. او هواپیمایی طراحی کرد که رکورد سرعت هواپیماها را تا آن زمان، شکست و پس از آن به طراحیِ He 187 پرداخت، یعنی نخستین هواپیمای جت در جهان. این جت، اولین بار در سال ۱۹۳۹ پرواز کرد. درست یک هفته پیش از آن‌که جنگ جهانی دوم، آغاز گردد.

به یادماندنی‌ترین کار او، طراحی He111 بود. یک بمب‌افکن دو موتوره که در حملات گسترده رعدآسا، از آن استفاده می‌شد. اما این طراحی، نقایصی داشت که منجر به استفاده محدود از این مدل، در عملیات‌های هوایی گردید.

در آن زمان، هنکل، تغییر رویه داده‌بود و از منتقدان جدیِ حزب نازی شده‌بود. نازی‌ها نمی‌توانستند چنین چیزی را بپذیرند، بنابراین در سال ۱۹۴۲، کارخانه او را ضبط کردند و آن را ملی اعلام نمودند.

با این وجود، هنکل هنوز از اعضای حزب نازی بود و از نیروی کار اجباری در کارخانه‌اش استفاده می‌شد. پس از آن‌که جنگ پایان یافت، متفقین که پیروز جنگ جهانی دوم بودند، او را دستگیر کردند و برای او محاکمه‌ای ترتیب دادند. البته مخالفت‌های‌ش با هتلر در طول جنگ، به داد او رسید و وی از اتهامات‌ش، تبرئه گردید.

۴- ویلی مِسِراشمیت

در طول جنگ جهانی اول، ویلی مسراشمیت در یک مدرسه آلمانی‌ آموزش پرواز مشغول به کار بود. در یک مقطع زمانی، او رکورددار جهانیِ طولانی‌ترین پرواز با گلایدر هم بود.

در دهه ۱۹۲۰، او کمپانی خود را پایه‌گذاری کرد که به ساخت هواپیماهای ارزان‌قیمت می‌پرداخت. اما در این راه مشکلی وجود داشت: بیشتر هواپیماهای محصول او، منهدم می‌شدند. طبعاً این نتیجه منفی، باعث ورشکستگیِ او در سال ۱۹۳۱ شد.

برآمدن نازی‌ها در سال ۱۹۳۳، مسراشمیت را از نابودیِ کامل نجات داد. اگرچه در میان افسران بلندپایه حزب، یکی از آن‌ها به دلیل آن‌که پسرش با یکی از هواپیماهای مسراشمیت کشته شده‌بود، مانع از کارهای او می‌شد، اما مسراشمیت دوستان پرنفوذ بسیاری میان افسران رده‌بالای نازی داشت.

وقتی حزب نازی برای بازتجهز ادوات نظامی آلمان، اعلان عمومی داد، مسر اشمیت با کمک رابرت لاسِر، یک نمونه آزمایشی به نام Bf 109 را طراحی کرد. رئیس نبخش پیشرفت یرویِ هوایی لوفت‌واف، شخصاً پرواز آزمایشی با آن را انجام داد و اعلام کرد که این مدل، به عنوان یک جنگنده، عملکردی بسیار خوب دارد.

در طول جنگ جهانی دوم، Bf 109 در تمام جبهه‌های آلمان به ارتش این کشور خدمت نمود و مهم‌ترین مأموریت‌های آن، نبرد با اسپیتفایِر بریتانیایی در جنگ با آن کشور بود. در آن زمان، مِسِراشمیت مشغول طراحی Bf 110 شد که به عنوان جنگنده‌ای مناسب در شب، شناخته می‌شد. اما طلایی‌ترین دستاورد او در ان ایام، نه این دو مدل، که Me 262 بود، اولین هواپیمای جت که در جنگ قابل استفاده بود.

با پایان جنگ جهانی دوم، مسراشمیت به مدت دو سال توسط نیروهای آمریکایی، بازداشت شد. بعد از آزادی، او پروژه‌های‌ش را در زمینه خانه‌های پیش‌ساخته و دستگاه‌های خیاطی انجام می‌داد، چرا که متفقین ساخت هواپیما را در آلمانِ پس از جنگ، ممنوع کرده‌بودند. اما این موضوع، دیری نپایید و در سال ۱۹۵۲، او مجدداً ساخت موشک و هواپیماهای جنگنده آلمانی را از سر گرفت.
۵- رابرت لاسِر

رابرت لاسر، یک مهندس هوانوردی و یک خلبان کارکشته بود که جایزه خلبانی را هم گرفته بود. پس از کار کردن برای چندین کارخانه سازنده هواپیما، او شروع به همکاری با مسراشمیت نمود و با کمک یکدیگر، Bf 109 را طراحی نمودند. او همچنین در طراحیِ Bf 110 هم نقشی مؤثر ایفا کرد. در سال ۱۹۳۸، او نزد هنکل رفت تا دوباره همکاری‌اش را با او از سر بگیرد، اما پس از مخالفتی در زمینه طراحیِ یک جت جنگی، از سمت خود اخراج شد.

پس از آن، لاسر به دیگر کارخانه هواپیماسازی، یعنی Fieseler رفت. در آن‌جا بمب‌افکن ترس‌آور V-1 را طراحی نمود. این نخستین انتقام مخوف نازی‌ها بود. صدها موشک کروز، به وسیله این بمب‌افکن، بر بریتانیا فرود آمد و به این ترتیب، کارآمد بودن و رعب‌انگیزیِ آن، به اثبات رسید.

پس از جنگ، لاسر توسط متفقین برای شرکت در عملیات Paperclip برگزیده شد، اما برخلاف «وارنر فون براون» معروف، او تا سال ۱۹۴۸ به آمریکا مهاجرت نکرد.


۶- هانس فون اوهاین

زمانی‌که ارنست هِینکِل، در آستانه ورود به دانشگاه گوتینگِن برای طراحیِ اولین هواپیمای جت بود، هانس فون اوهاین توسط سرپرست خود در مدرسه، به او معرفی شد. در سال ۱۹۳۶، اوهاین رسماً به Heinkel Flugzeugwerke پیوست تا در پروژه ساخت نخستین موتور جت، همکاری نماید.

در سال ۱۹۳۹، هواپیمای He 178، که نخستین هواپیمای جت جهان محسوب می‌شد، ساخته شد و در پرواز آزمایشی نیز هچ ایرادی از خود نشان نداد. کارِ فون اوهاین روی موتورهای جت، باعث شد که نازی‌ها به هواپیمای جنگنده Me 262 دست یابند. اگرچه فون اوهاین، خود در طراحی Me 262 مستقیماً دخالت نداشت، اما او موفق شد که به نازی‌ها اثبات نماید استفاده از موتورهای جت در هواپیماهای جنگنده، می‌تواند ایده‌ای بسیار عملی و ارزشمند باشد.

بعد از پایان یافتن جنگ جهانیِ دوم، فون اوهاین به آمریکا مهاجرت کرد. در سال ۱۹۶۳، او دانشمند ارشد آزمایشگاه تحقیقاتیِ نیروی هواپیمایی آمریکا شد. او در این زندگیِ جدید، مقالات فراوانی را به چاپ رساند و از نظرِ بین‌المللی بخاطر دستاوردهای‌ش در زمینه مهندسیِ هوانوردی، به شهرت فراوانی دست یافت. در نهایت، نام فون اوهاین در تالار شهرت هوانوردی بین‌المللی و تالار شهرت علوم، ثبت گردید.
۷- والتر ثیِل

در سال ۱۹۳۶، والتر ثیِل، سومین دانشمند استخدام‌شده توسط «والتر دورنبِرگِر»، رئیس بخش تحقیقات موشکیِ آلمان بود. ثیِل سابقه کار در رشته مهندسیِ شیمی را داشت و در نهایت، مرد شماره دوی بخش تحقیقات موشکیِ آلمان شد.

کار ثیِل برای پرواز موشک V-2 نقشی حیاتی ایفا نمود. او در اصل، روی طراحیِ موتور کار می‌کرد و ایده‌های او، منجر به دست‌یابی به موتوری بسیار سبک‌تر و کوچک‌تر شد. او روی یک سوخت ترکیبی برای موشک V-2 کار کرد و طراحیِ موتور موشک را ساده‌تر کرد تا تولید انبوه آن، توجیه‌پذیرتر باشد.


۸- هربرت آ. واگنر

در طول دهه ۱۹۲۰، مهدس هوانوردی‌ای به نام واگنر، روی دینامیک اجزای مختلف هواپیماها، از جمله شناورهای دریایی، مطالعه می‌کرد. با فرا رسیدن دهه ۱۹۳۰ میلادی، او روی موتورهای هواپیماهای نظامی با توان پرواز در ارتفاعاتِ بالا و موتورهای جت کار می‌کرد. او در دهه ۱۹۴۰، کارش را روی موشک‌های هدایت‌شونده متمرکز نمود.

یکی از پروژه‌های او، بمب هدایت‌شونده Hs 293 با قدرت موشکی، نخستین نوع بمب از این خانواده بود که در زمان جنگ به کار گرفته‌شد. این بمب که نمونه‌ای اولیه اما ویرانگر بود، توانست ۴۰۰هزار تن از ادوات حمل و نقل دریاییِ متفقین را معدوم نماید. با این وجود، گسترش مدل‌های دیگر Hs 293، بهبودِ مدل ساخته شده را ناممکن ساخت.


۹- کنراد زاس

در سال ۱۹۳۵، کنراد زاس به‌عنوان یک مهندس برای کارخانه هواپیماساریِ هنشِل کار می‌کرد، اما تعطیلات‌ش را صرف ساخت کامپیوتری در اتاق پذیراییِ والدین‌ش نموده‌بود. Z1 نخستین کامپیوتر قابل برنامه‌ریزی در جهان بود.

زاس تلاش کرد کامپیوتری بسازد که بتواند معادلات مهندسی را برای او حل کند. در سال ۱۹۳۸، Z1 در این زمینه پیشگام بود، اما تنها از عهده حل معادلات ساده برمی‌آمد. با آغازجنگ جهانی دوم، زاس حالا باید دانش‌ش را در ساخت کامپیوتر در اختیار نیروهای ارتش آلمان می‌گذاشت.

زاس در این هنگام برای مؤسسه آیرودینامیک آلمان و در خدمت رایش سوم کار می‌کرد و موفق شد چندین کامپیوتر دیگر را نیز طراحی نماید که در نهایت، به ساخت Z4 منجر شد. زاس مشغول به کار روی کامپیوتری شد که با لوله‌های خلأ کار می‌کردند. ولی این کار در همان مراحل ابتدایی، توسط نیروهای ارتش آلمان متوقف شد. آن ها فکر می کردند دستیابی به چنین کامپیوتری، غیرضروری است چرا که پیروزیِ آن‌ها بسیار قریب‌الوقوع بود.

تولیدکنندگان هواپیمای مختلفی در آلمان، خواهان کامپیوترهای زاس بودند تا بتوانند معادلات لازم را با اسفاده از آن، حل نمایند. موضوع این کامپیوترها، چنان اهمیت حیاتی‌ای یافت که «ورنر فون براون»، شخصاً دست به کار شد تا زاس و کامپیوترهای‌ش را به محلی امن‌تر منتقل نماید.

با پایان جنگ جهانی دوم، زاس مخفیانه مدل Z4 را از مرز آلمان خارج کرد و به سوئیس برد و در دهه ۱۹۵۰، یک کارخانه ی ساخت کامپیوتر را تأسیس نمود. بیست سال بعد، امتیاز این کارخانه توسط زیمنس خریداری گردید و زاس، بازنشسته شد.
۱۰- فریتز تاد

پس از خدمت در ارتش آلمان در طول جنگ جهانی اول، تاد به تحصیل در رشته مهندسی پرداخت و در نهایت، در یک شرکت ساختمانیِ کوچک مشغول به کار گردید. او در سال ۱۹۲۲، به حزب نازی پیوست، یک دهه پیش از آن که آنان به قدرت دست یابند. بعدها، او عضو SS شد.

در دهه ۱۹۳۰، تاد مقاله ای در باب اشتغال منتشر نمود که نظر هتلر را جلب کرد. وقتی حزب نازی به قدرت رسید، تاد برای سرپرستی پروژه اتوبان جدید آلمان، برگزیده گردید. در نهایت، او تمام جنبه‌های اقتصاد آلمان را به عنوان وزیر اسلحه و مهمات آلمان و همچنین سرپرست دفتر فن‌اوری آلمان، تحت اختیار خود گرفته‌بود.

او بنیاد تاد را نیز تأسیس نمود که یک بنیاد مهندسیِ نیمه‌دولتی بود و کارش ساخت دیوار آتلانتیک و پناهگاه های زیردریایی‌ها در ساحل فرانسه بود. بنیاد تاد، بخاطر به کار گماشتنِ میلیون‌ها اسیر جنگی، بدنام بود.