اختصاصی «تابناک باتو»؛ پرونده های جنایی موجود در ادارات پلیس، همواره پر از اتفاقات عجیب و غریب، ترسناک و دلهره آور است. به رغم وجود همه تفاوت ها میان پرونده های مذکور، اشتراکاتی نیز در میان آنها به چشم می خورد. این نقاط مشترک همواره از سوی نیروهای پلیس مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرند و نتایج جالب توجهی را به دنبال می آورند. یکی از نقاط مشترک میان اغلب قتل های زنجیره ای این است که قاتل پس از ارتکاب جنایت ابزارها و اشیای شخصی و خصوصی مقتولین را به یغما برده و به نام یادگاری برای خود نگه می دارد.
در این گزارش به چند نمونه از آنها اشاره می کنیم؛
مرحله توتم
جویل نوریس، نویسنده کتاب serial killers می نویسد که یک قاتل در هر ارتکاب جنایت هفت مرحله را پشت سر می گذارد. این مراحل از پیش از ارتکاب قتل آغاز می شود و تا کمی پس از آن ادامه می یابد. در فاصله ارتکاب یک قتل و پیدا شدن طعمه بعدی، قاتلین زنجیره ای دچار حالاتی از افسردگی می شوند. آنها برای عبور از این مرحله که در اصطلاح به آن توتم می گویند، خود را با اشیای به سرقت برده از قربانیان قبلی و متعلقات آنها سرگرم کرده و از شدت افسردگی خود می کاهند.
رابرت بردیلا (تهیه آلبوم عکس از مقتولین)
به او لقب آدمکش کانزاس داده اند. او قربانیان خود را که اغلب مرد بودند، با فریب به خانه خود می کشاند وا ز آنها پذیرایی می کرد. سپس آنها را بیهوش کرده و به غل و زنجیر می کشید و به بدترین شکل ممکن شکنجه می داد. او از مراحل شکنجه و قتل عکس تهیه می کرد؛ دویست عکس از جنایت های او ضبط شده که تصویر زیر نمونه ای واقعی از آنهاست.
الیزابت باثوری یکی از سفّاک ترین زنان تاریخ به شمار می رود .اودر طول زندگی خود 650 نفر را به قتل رساند.قربانیان اواغلب دختران جوان روستایی بودند که الیزابت آن ها را می کشت و و با خون آنها حمام می گرفت.باثوری گمان می کرد که این کار به او عمر جاودان و زیبایی همیشگی خواهد داد.اودختران را از سقف یک زیر زمین آویزان می کرد وپس از شکنجه دادن آنها گلویشان را می برید و در زیر آنها یک حوض قرار میداد،وقتی حوض پر از خون میشد به درون آن رفته و استحمام می کرد.
جیروم برودس، کفش های پاشنه بلند
به او لقب قاتل هوسران را داده اند. او زمانی که یک کودک پنج ساله بود، از سطل زباله یک جفت کفش پاشنه بلند پیدا کرد و تا سنین نوجوانی آن را با خود نگه داشت. او در نوجوانی زنانی را که کفش های پاشنه بلند به پا می کردند، مورد حمله قرار می داد و کفش های آنها را به سرقت می برد. برودس، قاتل سریالی به کشتن زنانی که کفش پاشنه بلند داشتند، علاقه زیادی داشت.
چارلز آبرایت (چشم)
چارلز آبرایت پس از ارتکاب قتل چشم های قربانیان خود را از حدقه بیرون می آورد و آنها را در مجموعه اش نگه می داشت. او در کودکی نیز علاقه بسیاری به خارج کردن چشم عروسک ها داشت و کلکسیونی از آنها برای خود تهیه کرده بود.
إدجین (پوست و استخوان)
إدجین از پوست و استخوان مقتولین اثاث و وسایل خانه تهیه می کرد و آن را جلوی چشمانش می گذاشت تا هر روز و هر ساعت آنها را ببیند. برای مثال از جمجمه مقتولین به عنوان ظرف غذا استفاده می کرد و از پوست مقتولین برای خود دستکش می ساخت. اما از همه تکان دهنده تر این بود که از پوست قربانیان ماسک های عجیب و ترسناکی در اشکال مختلف درست می کرد و ساعت های طولانی یکی از آنها را روی صورتش می گذاشت و به کارهای روزمره می پرداخت.
اینا نه انسانند نه حیوان.
چه موجودی هستند. یعنی شیطان هم این کار را نمیکنه..
حیوان فقط روی غریزه کاری انجام میده ولی بسیاری از باصطلاح انسان ها !!از روی مرض و درد بی درمان!!!!
پی گیری و بررسی دقیق چنین اتفاقاتی با تصاویر و جزئیات فقط برای افرادی که در این زمینه ها تحقیق می کنند و یا افراد کاراگاه و پلیس و روانشناسان اهمیت دارد. از شما خواهش می کنم از انتشار چنین وقایعی پرهیز کنید.
چند وقت قبل هم نحوه زجرآورترین اعدام ها را در سایت گذاشته بودید که واقعا نمی دانم ، انتشار اینگونه خبرها چه جذابیتی برای شما دارد.
مردم عادی باید بدانند قتل های زنجیره ای وجود دارد و افراد به چه نحوی قربانی شده اند. این می شود اطلاع رسانی و پیش گیری و هشدار. ولی اینکه قاتل چند نفررا به چه طرز فجیعی کشته و بعد با آنها چکار کرده است ؛ چه نکته ی مثبتی برای مردم عادی در بر دارد بجز پریشان حالی و ایجاد رعب و وحشت و افسردگی. نکات منفی دیگری هم دارد که واقعا حتی اشاره به آنها هم در فضاهای عمومی ضرورتی ندارد و می تواند تاثیرات بدی بر روی برخی افراد داشته باشد.
والله یشفع کل مریض