اختصاصی «تابناک باتو»؛ امروزه ساده نویسی در قلم اغلبِ بزرگان شعر سپید، جای خود را به سطحی نویسی داده و از آنجا که ساده نویسی، هنر بزرگی است و هر کسی از عهده آن برنمیآید، این جایگزینی خطای جبران ناپذیری است که میتواند لطمههای زیادی بر پیکره این قالب وارد کند. خطایی که مخاطب را نسبت به شعر سپید، بیاعتماد میکند.
تنها با نوشتنِ عمودی واژهها و به کاربردن کلمههایی که فقط ظاهر شاعرانه دارند، اتفاقِ شعر نخواهد افتاد. متأسفانه این بزرگان، زیر پرچم شهرت، هر گفت وگوی عادیِ روزانه و هر مطلب پیش پا افتادهای را با نام شعر منتشر میکنند، بدون آنکه مسئولیتی در قبال شهرتشان داشته باشند؛ شهرتی که شاید سالها پیش در سایه سرایش شعری زیبا به دست آوردهاند و یا دکلمه فرد معروفی اشعارشان را برجستهتر کرده است.
واضح است که داشتن شرایط تبلیغاتی مناسب مثل حضور در یک انتشاراتیِ مطرح، بودن در خانوادهای شاعر و معروف و... در زود و زیاد دیده شدن یک شاعر میتواند موثر باشد اما در نهایت، خوب میدانیم اگر قلم شاعر حرفی برای گفتن نداشته باشد از دیدهها و دفترها کنار خواهد رفت.
پس خوب است جوهره قلم این عزیزان تقویت شود و با اکتفا به آنچه در گذشته خلق کردهاند حنجره قلمشان را مسیر عبور هر شعر ناپخته و ناخوشایندی نکنند. مخاطب با توجه به پیشینهای که دارند، به آنها اعتماد دارد و هر چرا که به عنوان شعر، منتشر میکنند صفحه به صفحه و گروه به گروه در فضاهای مجازی پخش میکنند.
گاه شعری بیدلیل زیباست و اگر چندین منتقد مطرح هم با استدلال آن را رد کنند، باز هم به مذاق خواننده خوش خواهد آمد و بر عکس گاهی شاعری تمام مؤلفههای یک شعر را رعایت کرده؛ اما منجر به احساس زیبایی و لذت در مخاطب نشده است. پس بحث روی اشعار زیبا نیست. بحث بر سر اشعاری است که به رغم نداشتن ویژگیهای ابتدایی یک شعر و عنصر زیبایی از صدقه سری اسم شاعر صفحه به صفحه میچرخند.
مشکلی که فراتر از مشکل سطحی نویسی وجود دارد این است که به خاطر روابط بین شعرا و نان قرض دادنهای شاعرانه و نیاز شاعران به یکدیگر برای مهر تأیید و تحسین، کسی نمیتواند اشعار این بزرگان را نقد کند. نقدی نه از روی حبّ و بغض، بلکه نقدی که نظری به مؤلف ندارد و منصفانه و صادقانه شعر را به چالش میکشد و جالب است همین شاعرانی که به هر دلیل امروز بر پیشانی شعر و ادب کشور میدرخشند، با غروری کاذب بسیاری از نوشتههایی را که به مراتب از قلم آنها قویتر است، شعر نمیدانند و به باد انتقاد میگیرند، شاعرش را با واژههایی سنگین و سخیف ملامت میکنند که این نوشته هنوز تا شعر شدن بسیار فاصله دارد و...
بیشک شعرها از صافی ِ زمان عبور خواهد کرد و هیچ نوشتهای از تیغِ تاریخِ ادبی کشورمان در امان نخواهد بود.
دکتر مینا آقازاده