بسیاری از حیوانات
ظاهری منطقی و عادی دارند اما برخی از آنها ظاهرشان آنقدر عجیب و غیرعادی
به نظر می‌رسد که ممکن است یک لحظه احساس کنیم در حال دیدن یک فیلم
علمی-تخیلی هستیم. گاهی اوقات هم تصور می‌کنیم که با یک شترگاوپلنگ یا
مجموعه‌ای از حیوانات مواجه شده‌ایم.
لقب شتر گاو پلنگ را به معمولا به زرافه داده‌اند چون با دیدن بخش‌های
مختلف بدن این حیوان یک حیوان دیگر را می‌شود، دید. بعضی حیوانات نیز
ملغمهای از چند حیوان دیگر هستند اما نهایت ظاهری بسیار غیرعادی و غیرمعمول
را برایش رقم می‌زنند. در ادامه به معرفی چندین جانور از این دست
می‌پردازیم:
زرافه گردن‌کوتاه یا اکاپی
اکاپی (Okapi) پستانداری از خانواده
زرافه‌هاست. هرچند بدن راه‌راه این حیوان به گورخر شباهت بیشتری دارد اما
زرافه نزدیکترین خویشاوند اکاپی است. این پستاندار بومی جنگل‌های بارانی
شمال جمهوری دموکراتیک کنگوست و با توجه به تخریب زیستگاه بر اثر
جنگل‌زدایی و گسترش سکونتگاه‌های انسانی و همینطور شکار بی‌رویه در خطر
انقراض قرار گرفته است و تنها ۱۰ تا ۲۰ هزار از این حیوان در حیات وحش وجود
دارد. حیوانی منزوی است و زندگی انفرادی دارد و فقط در فصل جفتگیری روابط
اجتماعی برقرار می‌کند. وجه شباهت زرافه‌های گردن‌کوتاه و زرافه‌ها طرز راه
رفتن آنهاست یعنی هر دو به هنگام راه رفتن پای جلو و عقب یک سمت را
هم‌زمان حرکت می‌دهد. هر دو دارای زبانی بسیار دراز در حدود ۳۰ سانتی‌متر
هستند که بسیار قابل انعطاف و آبی رنگ است و با آن به راحتی می‌توانند برگ و
غنچه را از درختان جدا کنند. زبانش به حدی دراز است که می‌توان پلک و داخل
و بیرون گوشش را تمیز کند و در واقع تنها حیوانی است که قادر است گوش خود
را بلیسد.
کل سکایی
کَل سَکایی یا سایگا (Saiga antelope)
یک نوع بز کوهی است که در مناطقی که پوشش استپ دارند در اوراسیا زندگی
می‌کند. این بز کوهی با دهان پوزه‌مانندش، که شبیه به مورچه‌خوار است،
شناخته می‌شود. این دهان پوزه‌ای مثل یک نوع سیستم تصفیه هوا کار می‌کند.
جالب است بدانید که این جانور از عصر یخبندان تاکنون باقی
مانده است اما در آستانه انقراض قرار دارد. البته خوشبختانه، تلاش‌های اخیر
جوامع حفاظت از حیوانات کمک کرده اوضاع بهتری داشته باشند.
شبه‌نهنگ تک‌شاخ
شبه‌نهنگ تک‌شاخ یا ناروال (Narwhal)
پستانداری آبزی و عضوی از خانواده نهنگ سفید است. این پستاندار دریایی
متعلق به گروه نهنگ‌های دندان‌دار است و در آب‌های سرد قطبی زندگی می‌کند.
شبه‌نهنگ تک‌شاخ سر کوچک و پیشانی مدور دارد که فاقد پوزه و باله پشتی است و
با اینکه فاقد دندان است از نهنگ‌های دندان‌دار به شمار می‌آید. عجیب‌ترین
مشخصه شبه‌نهنگ‌های تک‌شاخ، عاج (دندان) پیچ خورده نیزه مانند بلند آنهاست
که فقط در جنس نر مشاهده می‌شود. به علت وجود باور کهن به تک‌شاخ در میان
اروپاییان و تشابه عاج ناروال به شاخ این موجود افسانه‌ای، شبه‌نهنگ‌های
تک‌شاخ در معرض صید بی‌رویه قرار داشتند. کمیاب بودن این جانور و دوری محل
زندگی آنها بر باورهای مربوط به تک‌شاخ بودنشان تاثیر زیادی گذاشته است.
تیغ‌پشت نواری دشت
تیغ‌های این نوع جوجه‌تیغی با نام تیغ‌پشت نواری دشت (Streaked tenrec)
دراز و تیز است و شکارچیانش تقریبا جرات نزدیک شدن به آن را ندارند. زمانی
که شکارچیان به این تیغ‌پشت حمله می‌کنند، تیغ‌هایش را به سمت پنجه یا
بینی دشمن نشانه می‌رود. خوراک اصلی این تیغ‌پشت 200 گرمی کرم خالی و حشرات
است و در شمال و شرق ماداگاسکار زندگی می‌کند. این جانور تنها پستاندار
شناخته‌شده‌ای است که برای ارتباط با همنوعان خود از صداهای گوشخراش
استفاده می‌کند. این پستاندار کوچک آنقدر بی‌سروصدا حرکت می‌کند که انسان
قادر به شنیدن آن نیست.
مرغ بهشت عالی
مرغ بهشت عالی (Superb bird of paradise)،
با اینکه لقب مرغ بهشتی را به همراه دارد اما از نظر ظاهری شباهت زیادی با
آنها ندارد و همانند آنها دم‌های بلندی ندارد. در عوض، نر این پرنده بامزه
یک سپر آبی شگفت‌انگیز روی سینه‌اش دارد که زمانی که می‌خواهد نظر جنس
ماده را به خود جلب کند، این قسمت را شبیه به یک دیسک باد می‌کند و از جلو
شبیه به یک صورت بزرگ مشکی با دو چشم و لب‌های خندان آبی‌رنگ یا نئونی
می‌شود.
شیطان شاخ‌دار
شیطان شاخ‌دار (Thorny dragon) یک
مارمولک استرالیایی است که در مناطق خشک و کم‌آب و بیابانی در مرکز
استرالیا زندگی می‌کند. این جانور از مورچه‌ها تغذیه می‌کند و به دلیل پوست
ضخیمی که دارد به راحتی از دست شکارچیانش جان سالم به در می‌برد. نکته
جالب این جانور، قابلیت آن در تغییر رنگ پوست‌شان در مقابل آب و هواست. به
طوری که زمانی که هوا گرم است، رنگش زرد و قرمز می‌شود و زمانی که هوا سرد
می‌شود، پوستش به رنگ‌های سردتر تغییر می‌یابد.
گوزن خون‌آشام
گوزن خون‌آشام یا آبی (vampire deer)
جانوری بین کانگورو و گوزن و خون‌آشام‌هاست زیرا دندان‌های عجیبی دارد که
در نگاه اول آدم را شوکه می‌کند. تنها جنس نر این جانور، دندان‌های نیش
دارد و از آنها برای رقابت با همنوعان نر به منظور جفتگیری استفاده
می‌کند. مدت‌ها تصور می‌شد که این جانور منقرض شده اما ماه نوامبر گذشته،
محققان بعد از 60 سال نمونه‌ای از این گوزن را در شمال شرق افغانستان
مشاهده کردند.
لیسه دریایی آبی‌رنگ
لیسه دریایی آبی‌رنگ (Glaucus atlanticus)
گونه‌ای لیسه دریایی لجه‌نشین، شکم‌پایی اقیانوسی و نرم‌تنی در تیره
خاکستری لیسه‌سانان است. اندازه عادی این جانور به ۳ سانتی‌متر می‌رسد.
مناطقی که این جانور یافت می‌شود شامل کرانه‌های شرقی و جنوبی آفریقای
جنوبی، آب‌های اروپا، کرانه شرقی استرالیا و موزامبیک می‌شوند. این جانور
با کشش سطحی اقیانوس به بالا و پایین آب کشیده می‌شود. رنگ آن در پشتش
خاکستری نقره‌ای و روی شکمش تاریک و آبی رنگ است. خطاهای آبی تاریکی نیز در
لبه پاها وجود دارند. شکل بدن از سر تا ته باریک شونده و صاف است که شش
پیوند فرعی از آن جدا می‌شوند. همچنین دندان‌های سوهانکی این جانور دارای
شیارهای دندانه داندانه بر تیغه خود هستند.
یوآکاری قرمز
یوآکاری قرمز (Red Yuakari) از گونه
لخت‌صورتان است که هر چقدر صورت قرمزتر و سر طاس‌تری داشته باشند،
نشان‌دهنده سلامتی بیشتر آنهاست و آنهایی که رنگ‌پریده هستند، از سلامتی
کمتری برخوردارند و جالب‌تر اینجاست که برای جنس ماده این پستاندار، صورت
قرمزتر و سر طاس‌تر جذاب‌تر است. این جانور شبیه به میمون است اما دم
ندارد. با این حال به راحتی از درختی به درخت دیگر می‌پرد و بسیار نیز
چالاک و فرز است. این جانور در گروه‌های 100 تایی زندگی می‌کنند و جزو
حیوانات بسیار اجتماعی به شمار می‌روند.
