با استفاده از تصاوير پيشرفته «ام. آر. آي» مغز، محققان فعاليت مغزي 10 بيمار مبتلا به خارش مزمن و 10 فرد داوطلب سالم را در هنگام خاراندن محل خارش زيرنظرگرفتند.
آنها متوجه شدند قسمت‌هايي از مغز كه وظيفه كنترل حركتي و پردازش احساس لذت در بيماران مبتلا به خارش مزمن را برعهده دارد، هنگام خاراندن خيلي فعال‌تر است. اين بيش‌فعالي مي‌تواند تجربه اعتيادآور خارش در اين بيماران را بهتر توضيح دهد.
دكتر «هيداكي موچي زوكي» استاديار بخش پوست در دانشكده پزشكي دانشگاه تمپل و نويسنده اصلي بررسي صورت گرفته توسط دكتر «جيل يوسي پوويچ» رئيس بخش بيماري‌هاي پوست در دانشكده پزشكي تمپل و مدير مركز تحقيقات خارش تمپل مي‌گويد: «خارش مزمن يكي از نشانه‌هاي اصلي بيماري‌هاي پوستي مانند «اگزما» و «پسوريازيس» است و يكي از نشانه‌هاي آزاردهنده بيماري‌هاي ديگر مانند بيماري كليوي پيشرفته است. با وجود لذت‌بخش بودن در نگاه اول، خاراندن مداوم مي‌تواند منجر به افزايش شدت خارش و درد و آسيب دائمي به پوست شود. به همين خاطر مهم است تا بفهميم چگونه فعاليت‌هاي مغزي ممكن است باعث تحريك رفتار بيمارگونه خاراندن شود.» در بررسي پيشين توسط گروه تحقيقاتي دكتر «يوسي پوويچ»، محققان روي سازوكار مغزي خاراندن و ارتباط آن با حس لذت در داوطلبان سالم تحقيق كردند. بنا بر اظهارات دكتر«يوسي پوويچ»، اين بررسي جديد براي اولين بار فعاليت مغزي بيماران مبتلا به خارش مزمن را در هنگام خاراندن خود بررسي كرده است. در طول اين بررسي، محققان بازوي دست راست بيماران مبتلا به خارش مزمن و داوطلبان سالم را با استفاده از گياه خارش‌آور «كاهيج» تحريك كردند. سپس از بيماران عكس «ام. آر. آي» مغزي گرفتند محققان دريافتند كه فعاليت‌هاي مغزي بيماران مبتلا به خارش مزمن در قسمت‌هاي مكمل ناحيه حركتي، پيش حركتي قشر مخ و قسمت اصلي كنترل ماهيچه‌ها در مغز، افزايش مي‌يابد و اين قسمت‌ها در ارتباط با قسمت كنترل حركتي و انگيزه رفتاري مي‌باشند.
همچنين قسمت‌هايي از مغز كه درگير الگوهاي پاداش‌دهنده مي‌باشند مانند جسم مخطط مغز، بخش مياني قشرمخ، هسته دمي و قسمت قدامي دو نيمكره مخ به طور چشمگيري نسبت به افراد سالم فعال‌تر شده بودند. موچو زوكي مي‌گويد:«اين يافته‌ها ما را قادر به شناسايي و توسعه درك شبكه مغز مي‌كند و تأكيد بر اهميت چرخه خارش- خاراندن در بيماران مبتلا به خارش مزمن دارد. درك اين موضوع مي‌تواند منجر به درمان‌هاي جديد براي اين بيماران شود.» خارش مزمن بر زندگي چندين ميليون اثر دارد و اينگونه تعريف مي‌شود؛ خارشي كه بيش از شش هفته طول بكشد. اين بيماري ممكن است روي تمام نواحي بدن وجود داشته باشد يا ممكن است فقط در يك ناحيه از بدن به‌وجود بيايد. احتمال گسترش خارش مزمن با افزايش سن بيشتر مي‌شود.
منبع: جوان
