پشه ها چه بیماری هایی را به ما منتقل می کنند؟
زیکا علائم آلودگی به این ویروس خفیف است؛ از جمله تب، تحریکات پوستی، درد مفصل و قرمزی چشم ها. خطر واقعی این بیماری برای زنان باردار و فرزندانشان است. این بیماری با نقص جنینی با نام میکروسفالی ارتباط دارد و باعث کوچک شدن سر کودک و آسیب مغزی او می شود. پشه هایی که این بیماری را گسترش می دهند در برزیل و کشورهای دیگر امریکای جنوبی و مرکزی، کارائیب و جنوب شرق آسیا وجود دارند.
تب دنگ این بیماری در مناطقی مانند جزیره های اقیانوس آرام، آمریکای لاتین و جنوب شرق آسیا دیده میشود. هنگامی که به این بیماری مبتلا میشوید، مشکلاتی مانند تحریکات پوستی، تب، سردرد، کبودی آسان و خونریزی لثه را تجربه میکنید. گاهی اوقات دنگ منجر به تب خونریزی دهنده (هموراژیک) می شود که می تواند مرگبار باشد. هنوز هیچ واکسنی برای آن ساخته نشده است.
نیل غربی اگر پشه ناقل ویروس نیل غربی شما را نیش بزند، احتمالا هیچ علائمی را تجربه نمی کنید؛ اما برخی افراد دچار تب، درد مفاصل، اسهال، استفراغ یا تحریکات پوستی می شوند. باید مراقب عوارض نادر آن مانند عفونت مغزی به نام مننژیت یا انسفالیت باشید. هیچ واکسنی برای این بیماری وجود ندارد.
مالاریا مالاریا در هر منطقه ای وجود ندارد اما تقریبا نیمی از جمعیت جهان در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. علائم مالاریا عبارت است از تب، سردرد، لرز و استفراغ. اگر به ناحیه ای سفر می کنید که مالاریا دارد، در جایی منزل بگیرید که داروهای ضد مالاریا داشته و با حشره کش پاکسازی شده باشد.
تب زرد این بیماری همان طور که از نامش پیداست، باعث زردی می شود؛ به این معنی که پوست و چشمان شما رنگ مایل به زرد پیدا می کنند. در موارد کم شدت عفونت دچار سردرد، کمردرد، لرز و استفراغ میشوید. اگر به نواحی در افریقا و امریکای لاتین سفر میکنید که تب زرد شایع است، برای پیشگیری از آن می توانید واکسن بزنید.
چیکونگونیا
نام این بیماری از زبان افریقایی گرفته شده و به خمیده بودن فرد مبتلا اشاره دارد، چون این بیماری باعث درد شدید مفصل می شود. همچنین ممکن است تحریکات پوستی، سردرد، تهوع و خستگی نیز از علائم آن باشند. این بیماری در آسیا و هند وجود دارد و به اروپا و امریکا نیز گسترش یافته است. هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد اما اکثر افراد از آن بهبود می یابند. در برخی موارد علائم ممکن است چند ماه یا چند سال طول بکشند.
انسفالیت لاکراس حدود صد مورد از این ویروس هر ساله در ایالات متحده امریکا دیده می شود. پشه های ناقل آن در روز و معمولا در فصل بهار تا اوایل پاییز قربانی های خود را نیش می زنند. این پشه ها در نواحی جنگلی ایالتهای غرب میانه، میانه اطلس و جنوب شرق امریکا زندگی می کنند. اگر بیمار شوید ممکن است دچار تب، تهوع و سردرد شوید اما بسیاری از افراد متوجه هیچ علامتی نمیشوند.
تب دره ریفت پشه های آلوده می توانند این بیماری را به انسان و حیوان منتقل کنند. دره ریفت (ریفت والی) نام محلی در کنیاست که پزشکان این بیماری را کشف کردند. تب دره ریفت در بخشهایی از افریقا شیوع دارد اما در عربستان سعودی و یمن نیز وجود دارد. علائم این بیماری عبارتند از سرگیجه و ضعف. همچنین ممکن است به چشمها آسیب وارد شود.
ویروس کانیون جیمز تاون پزشکان اولین بار در سال 1980 متوجه این بیماری شدند. نام کانیون جیمز تاون محلی در نزدیکی شهر بولدر امریکا است. اگر به این ویروس آلوده شوید ممکن است علائمی مشابه آنفلوانزا داشته باشید مانند تب و سردرد. علائم جدی تر آن عبارت است از التهاب مغز یا ستون فقرات. پشه های ناقل این بیماری در سرتاسر امریکای شمالی زندگی می کنند؛ اما هر ساله موارد کمی از ابتلا به این بیماری در امریکا دیده می شود.
ویروس خرگوش پا برفی این بیماری همان طور که از نامش پیداست، اولین بار در خون یک خرگوش پا برفی (Snowshoe Hare) دیده شد. اولین انسان در سال 1970 در کانادا به این ویروس مبتلا شد اما اکنون این بیماری در ایالات متحده امریکا وجود دارد. علائم آن سردرد، سرگیجه، استفراغ و تحریکات پوستی است. گاه این بیماری منجر به التهاب مغز می شود.
منبع: webmd
زینب رهامی
