در پایان هر سال، با سیلی از تقویم‌ها و سررسیدها مواجه می‌شویم که سازمان‌ها، اداره‌ها، شرکت‌ها، بانک‌ها و... چه در بخش دولتی، چه در بخش خصوصی، به مناسبت فرارسیدن سال نو به مردم هدیه می‌کنند. این سررسیدها در تیراژ بالایی سفارش داده و تولید و برخی از آنها نیز با هزینه‌های زیادی منتشر می‌شوند. اما واقعاً این حجم از سررسیدهای رنگارنگ چه کاربردی دارند؟
اگر قرار است این سررسیدها ما را در تنظیم وقت و برنامه‌ریزی‌هایی دقیق برای زندگی یاری کنند که چنین اتفاقی نمی‌افتد و این تولیدهای سرسام‌آور به نظم و برنامه‌ریزی در زندگی ما هیچ کمکی نمی‌کنند. برای کارهای نوشتنی هم دفتر و دفترچه به اندازه کافی موجود است و نیازی به انتشار گسترده این همه سررسید نیست. وقتی یک تقویم کوچک که در جیب یا در کیف دستی‌مان جای زیادی هم نگیرد موجود است و امکاناتی هم در تلفن‌های هوشمند برای تنظیم وقت و ملاقات‌هایمان وجود دارد این تولیدهای بی‌خاصیت چه نیازی را رفع می‌کنند؟ تولید تقویم‌های پرشمار و سررسیدهای لوکس چه کارایی و سودی دارند؟ و آیا چنین هزینه‌های نسنجیده‌ای عاقلانه است؟
از سوی دیگر، ما در کشوری زندگی می‌کنیم که کتابخوانی و تیراژ کتاب در آن وضع بسیار تأسف‌آوری دارد. اکنون، تیراژ 200 نسخه‌ای یا 300 نسخه‌ای در بازار نشر ایران جا افتاده و شوربختانه گاهی خبر از تیراژ کتاب‌هایی می‌رسد که زیر صد نسخه منتشر می‌شوند. روشن است که صنعت نشر و بازار کتاب ما از رمق افتاده و ناشران توان چندانی ندارند. کتابفروشی‌ها نیز با تدابیر دیگری به کار خود ادامه می‌دهند و اگر کتاب‌های کمک‌درسی، شمع، گلدان، مجسمه و... ارائه نکنند، کارشان زار است. این شوخی نیست که تغییر یک کتابفروشی به «کباب‌فروشی» برای کسی که سال‌ها به کار کتابفروشی اشتغال داشته، پرسودتر است. این واقعیت یک «جامعه بی‌کتاب» است و چنین جامعه‌ای فقط بر اساس توهم می‌تواند در انتظار روزهای سپید بنشیند.
به هر ترتیب، برای رهایی از چنین وضع نامطلوبی، باید کاری کرد و نه اینکه به انتظار معجزه نشست! اگر سازمان‌ها، اداره‌ها، شرکت‌ها، بانک‌ها و... چه در بخش دولتی چه در بخش خصوصی، به جای سفارش دادن تقویم‌ها و سررسیدهای نه چندان کارآمد، کتاب‌هایی را سفارش داده و به دست مردم برسانند، هم هدیه بهتری به آنها داده‌اند و هم اینکه کمکی به ناشران و کتابفروشی‌ها کرده‌اند. انتشار و تولید این همه سررسید که همچون سیلی هر سال در کشور سرازیر می‌شود، چه فایده‌ای دارد و چه نیازی را رفع می‌کند؟
محمد صادقی
روزنامه ایران
