ماه عسل آنجلینا جولی و شوهرش+گزارش تصویری

آنجلینا که نویسنده، کارگردان، تهیه کننده و هنرپیشه این فیلم بوده است با خنده می گوید: «بعضی روزها فکر می کردیم که کار کردن در حین ماه عسل ایده خیلی خوبی نیست. بعضی روزها طی فیلم برداری در سال گذشته واقعا سخت بود و ما خیلی نگران بودیم. اگر رابطه خود را تازه شروع کرده بودیم فاجعه به بار می آمد، ولی به خاطر این که مدت زیادی را با هم گذرانده بودیم می خواستیم رابطه و عشق خود را مورد آزمایش قرار دهیم و ببینیم که آیا تحت شرایط سخت و مشکلات پیچیده می توانیم با هم کار کنیم و آیا رابطه ما را بهتر می کند. ولی در پایان نگرانی هایمان برطرف شد.

این بهترین ماه عسل ممکن بود، همان طوری که فیلم می گوید در هر وضعیتی که قرار بگیرید باید در مقابل طوفان ایستاده و به همدیگر بچسبید. پس این برای ما مثل دادن این پیام به یکدیگر بود که هر چیزی هم که پیش بیاید در کنار هم باقی خواهیم ماند». فیلم «کنار دریا» که از فیلم های هنری دهه هفتاد و هشتاد مثل «جولز و جیم» و «از نفس افتاده» الهام می گیرد، داستان ونسا (آنجلینا جولی)، زن افسرده ای که در گذشته رقاص بوده، و همسرش (برد پیت)، یک رمان نویس معتاد به الکل، است که در دهه هفتاد در شرایطی به شهری ساحلی در فرانسه می رسند که ازدواجشان در شرایطی بحرانی قرار دارد. با آشنایی با همسفران خود و افراد محلی، آنها مشکلات خود را مورد بررسی قرار داده و شروع به کنار آمدن با مسائل حل نشده زندگیشان می کنند.

جولی در رابطه با این فیلم می گوید: «من می خواهم مردم بعد از تماشای این فیلم با احساساتی متفاوت سالن را ترک کنند. تماشاچیان این فیلم را به صدها روش مختلف تحلیل خواهند کرد و قصد من هم همین بوده است».

او اصرار دارد که با وجود شایعات همیشگی روزنامه ها و مجلات زرد که حتی تا زمان ازدواجشان در آگوست گذشته ادعا می کردند این زوج در مرز جدایی از یکدیگر قرار دارند، این فیلم به هیچ عنوان اتوبیوگرافیک نیست.

«برد و من مشکلات خودمان را داریم، ولی حتی اگر شخصیت های فیلم شباهت های خیلی جزئی به ما و مشکلاتمان داشتند هم نمی توانستیم این فیلم را بسازیم. راستش را بخواهید ما هم مثل هر زوج دیگری مشکلات و دعواهایی داریم. روزهایی هستند که همدیگر را دیوانه می کنیم و می خواهیم از هم فاصله بگیریم، ولی مشکلات موجود در این فیلم مشکلات ما نیستند».

این فیلم سومین تجربه کارگردانی جولی بعد از فیلم های «سرزمین خون و عسل» و «شکست ناپذیر» است و بعد از تجربه مشترکشان در فیلم «خانم و آقای اسمیت» در سال 2005 که به عشق معروف آنها منجر شد، اولین باری است که جولی و پیت در کنار یکدیگر کار کرده اند.

«اولین باری که با هم کار کردیم تجربه ای کاملا متفاوت بود، زیرا ما یکدیگر را زیاد نمی شناختیم و خیلی جوان بودیم. آن فیلم خیلی جالب بود و به ما خوش گذشت و فکر می کردیم که «کنار دریا» هم می توانند همانطور باشد، ولی خیلی زود متوجه شدیم که این طور نیست و به شوخی گفتیم این چیزی است که پس از 10 سال زندگی مشترک اتفاق می افتد».

کارگردانی همسرش که در فیلم دیالوگ های زیادی را باید به زبان فرانسه انجام می داد خیلی راحت نبود و آنها مجبور بودند با هم قرارداد ببندند. «چند روز اول خیلی سخت بود زیرا او آنقدر من و تک تک حرکاتم  وقتی صبرم را از دست می دادم و یا راضی نبودم را می شناخت که هر چه می گفتم هم فرقی نمی کرد. و من نگران این بودم که مبادا نتوانم او را به خوبی کارگردانی کنم، یا ببینم یک جای کار گیر کرده است و نتوانم او را هل دهم.

به همین دلیل این کار خیلی چالش برانگیز بود، ولی با هم قرار گذاشتیم که سعی کنیم تا جای ممکن صریح و صادق باشیم و خوب یا بد همه چیز را بیان کنیم. این ها موضوعات خیلی حساسی بودند و من محرک های برد را می شناسم و می دانم چکار می تواند بکند و د مورد چه فکر می کند، پس مجبور بودم از او فاصله گرفته و دقتم را فقط روی کارگردانی او متمرکز کنم. من به او فضای کافی دادم و او نیز خیلی تلاش کرد و از خودش مایه گذاشت.»

«عجیب ترین صحنه ها صحنه هایی بودند که دعوا می کردیم و برایم خیلی عجیب بود که سعی کنم به او بگویم بهتر با من دعوا کند. یک لحظه من ونسای دیوانه بودم که  شکست خورده و غیر عادی است و بعد از آن وقتی می گفتم «کات» دیگر کارگردانی بودم که عقایدی محکم دارد و هیچ شباهتی به کاراکتر فیلم ندارد».

جولی بسیار صمیمی است و به صورت تعجب آوری در مورد زندگی شخصی اش صریح حرف می زند. دو سال پیش آنجلینا بعد از این که فهمید خطر ابتلا به سرطان سینه او را 87 درصد تهدید می کند با انجام عمل ماستکتومی برای پیشگیری از آن جنجال زیادی به راه انداخت. مادر او سرطان سینه داشت و در 56 سالگی در اثر سرطان تخمدان درگذشت و مادر بزرگ او نیز در 45 سالگی به همین سرنوشت مبتلا شده بود.

«من امسال 40 ساله شدم و خیلی خوشحالم. بیشتر زنان خانواده من در حدود 40 سالگی شروع به مریض شدن و مردن می کنند و من از این که 50 یا 60 ساله شوم خیلی خوشحال خواهم شد. من عاشق پیر شدن هستم». شش فرزند آنها، مدوکس 14 ساله، پکس 11 ساله، زاهارا 10 ساله، شایلو 9 ساله، ویوین و ناکس، دوقلوهای 7 ساله شان نیز با آنها در مالتا همراه بودند. آنها سر صحنه پروژه بعدی اش در کامبوج نیز مرتب با او همکاری می کنند.

«مدوکس با من در کار تهیه کنندگی همراهی می کند و وقت هایی که جلسه ای در این رابطه دارم در کنار من می نشیند. مدوکس در کار عکاسی و شایلو در طراحی صحنه همکاری می کنند. این کار باید به صورت خانوادگی انجام شود و آنها اکنون باید بخشی از آن باشند.این فیلمی که راجع به کامبوج است مانند درس تاریخ درباره محل تولد مدوکس است». (او مدوکس را در سال 2002، زاهارا را سال 2005 از اتیوپی و پکس را سال 2007 از ویتنام به فرزندی پذیرفت)

«من حالا دارم فیلم هایی را درست می کنم که برایم واقعا مهم هستند و می توانم همراه با فرزندانم از آنها لذت ببرم. اگر چیزی فرزندانم را زیاد اذیت کند یا من را از آنها دور کند آن را انجام نخواهم داد. وقتی جوانتر بودم بیشتر خودم را مورد پرسش و آزمایش قرار می دادم، ولی الان این چیزها کمتر برایم اهمیت دارند و سال های زندگی ام همراه با خانواده ام برایم مهمتر هستند».

«کنار دریا» اولین و شاید آخرین فیلمی است که او بازی خودش را در آن کارگردانی کرده است. «این چالشی ترین بخش کار بود، زیرا مواظب همه هستی ولی به خودت توجه کافی نداری و کسی را نداری که بگوید کارت خوب است یا کارت را کنترل کند».
«ولی من عاشق کارگردانی هستم و دوست دارم فیلم های بیشتری را کارگردانی کنم و امیدوارم کارگردانی ام  آنقدر خوب باشد که بتوانم به گرفتن کار ادامه دهم. بیشتر فیلم های من بر اساس تاریخی هستند که برای من اهمیت دارد. من همین ارتباط را با «کنار دریا» حس نمی کنم، هرچند موضوع مهمی است، زیرا انسانیت در زندگی اهمیت دارد. ولی راستش را بخواهید فکر می کنم با ساختن فیلم های جنگی راحتترم».

برای لحظه ای صبر کرده و سپس می گوید: « البته نمی گویم که زندگی مشترک اصلا نمی تواند شبیه آن باشد».

فیلم «کنار دریا» 11 سپتامبر اکران خواهد شد.