اختصاصی «تابناک باتو» ـ در دوازدهم آگوست سال ۱۹۶۸ میلادی، دو هواپیمای نیروی هوایی سوریه MiG-۱۷ به طور غیر منتظره‌ای وارد حریم هوایی رژیم اسرائیل شدند، اما بر خلاف انتظار و به جای آغاز پرتوکل جنگی این دو هواپیما در باند متروک بتست «به عربی: البصة» که یک دهکده کشاورزی بود فرود آمدند.
این نخستین باری بود که غرب توانست این نوع هواپیما‌های ساخت روسیه را از نزدیک ببیند، که بعد‌ها به منبع مهمی در ساخت نیروی هوایی اسرائیل و غرب تبدیل شد. تصاویر خلبانان ستوان ولید ادهم ۲۵ ساله و ستوان دوم ردفان‌الرفاعی ۲۲ ساله گرفته و بازجویی شدند.
با بیانیه‌ای که ارتش سوریه بلافاصله پس از حادثه صادر کرد، اظهار داشت که تحقیقات هنوز ادامه دارد و ما هنوز نمی‌دانیم که این دو نفر فراری هستند و یا مجبور به فرود در این‌منطقه شده اند!
دو هواپیمایِ روسیه ساخت سوریه در منطقه‌ای به زمین نشستند که معمولاً برای قرار دادن هواپیما‌هایی که برای پاشیدن محصولات زراعی از آن‌ها استفاده می‌شود، کاربرد داشت و طولی نکشید که گروه‌های بزرگی از غیرنظامیان پیرامون این دو هواپیما جمع شدند، زیرا منظره برای آنان بسیار عجیب بود که گویی هیچ وقت ندیده بودند.
البته در سال ١٩٦٦ نیز اسرائیل شاهد فرود MiG-۲۱ توسط یکی از خلبانان مخالف عراقی بود، آن هواپیما هنوز در یک نمایشگاه ارتش اسرائیل نمایش داده می‌شود. اما فرود MiG-۱۷ اولین حادثه‌ای از این دست برای رژیم صهیونیستی به شمار می‌رفت.
از سوی دیگر، سخنگوی ارتش سوریه در دمشق گفت که خلبانان به دلیل بد بودن هوا راه خود را گم کردند و به همین دلیل پس از تمام شدن سوخت، مجبور شدند در شرایط اضطراری در اراضی تحت سیطره اسرائیل فرود بیایند.
هواپیمای میگ ۱۷ شکل توسعه یافته‌ی میگ ۱۵ بود و از سوی کشور‌های پیمان‌ورشو و کشور‌های جهان‌سوم به کار برده می‌شد، به طوریکه سوریه و مصر در جنگ شش روزه علیه اسرائیل از میگ ۱۷ استفاده کردند.
اما واقعیت چه بود؟!
پس از بررسی، مشخص شد این دو خلبان براساس یک نقشه قدیمی که مربوط به سال ۱۹۴۵ میلادی بود، در آسمان منطقه سوریه در حال پرواز بودند؛ بنابراین آن‌ها به جای اینکه به سمت شمال حرکت کنند و در طرابلس لبنان فرود بیایند، وارد آسمان لبنان شدند و به سمت جنوب حرکت کردند و در باند فرودگاه اسرائیل البصة فرود آمدند و از همه بدتر این دو خلبان مطمئن بودند که در یک باند فرودگاه لبنانی فرود آمده‌اند.
پس از ورود مقامات ذیربط اسرائیلی به فرودگاه بتست، آن دو خلبان دستگیر و پس از دو سال بازداشت، به عنوان بخشی از مبادله اسرا آزاد شدند، اما هواپیما‌ها در دست نیروی هوایی اسرائیل باقی ماند. این نخستین‌باری بود که شرکت وس‌بلوک دست خود را روی این نوع هواپیما‌ها گذاشته بود، زیرا آخرین بار در خدمت نیرو‌های هوایی سوریه، مصر، عراق و سایر نیرو‌های عربی قرار داشت.
این دو هواپیما به پایگاه هوایی اسرائیل «رمات داوود» منتقل شدند و تحت آزمایش‌های مختلفی قرار گرفتند، جایی که یک تیم زمینی تخصصی جنبه‌های‌فنی آن را بررسی کردند و قابلیت‌های هوایی آن توسط سرهنگ «دنی شاپیرا» که خلبان نیروی هوایی رژیم‌اشغالگر بود و یک خلبان جوان به نام «ایهود هنکین» با هدف کشف اسرار آن مورد بررسی قرار گرفت.
سرهنگ دنیشاپیرا نوشت: من درباره توانایی‌های هواپیمای جنگی هوایی MiG-۱۷ و توانایی رزمی خلبانان برای انجام مانور‌های عالی با این هواپیما بسیار شنیده بودم؛ بنابراین، کنجکاوی زیادی برای کشف اسرار آن داشتم، یک هواپیمای MiG-۱۷ سبُک است و طراحی پیچیده‌ای ندارد و نمای بیرونی آن مزایا و قابلیت‌های واقعی‌اش را پنهان می‌کند.
در ۲۱ اکتبر ۱۹۶۸ دو ماه پس از فرود آمدن این هواپیما‌ها در رژیم‌صهیونیستی، پرواز‌های آزمایشی آغاز شد. دنیشاپیرا گفت: من و ستوان هنکین عملکرد هر دو هواپیما را در حین تمرینات نظامی آزمایش کردیم. این نوع هواپیما مانور شگفت‌انگیزی داشت و تجهیزات کنترل بسیار مؤثر بودند. جایی که ۴۰۰ گره و بین ۲۰۰ تا ۳۵۰ گره داشت. گفتنی است گره یک واحد سرعت است که برای کشتی‌ها و هواپیما‌ها استفاده می‌شود و معادل یک مایل دریایی و فاصله جغرافیایی است.
او افزود: با این حال هواپیما نقاط ضعفی داشت. اگر سرعت آن از ۴۰۰ گره بیشتر می‌شد کنترل آن دشوار می‌گردید. ما همچنین کشف کردیم که هنگام پرواز با سرعت ۶۰۰ گره، امکان جدا شدن بال‌راست از آن وجود دارد و آنگاه مجبورید تلاش زیادی‌کنید تا مجدداً کنترل خود را انجام داده و از این وضعیت خطرناک خارج‌شوید. نقطه ضعف دیگر این بود که موتور‌های عقب آن برای سوخت بسیار کوچک بود، زیرا مخزن هواپیما در مدت زمان بسیار کمی تخلیه می‌شد!
!!!!!
دوهواپیمای سوریه ساخت روسیه........