نوستالژی، خاطره‌انگیز یا یادمانه یا دریغ نگاشت را می‌توان به احساس درونی تلخ و شیرین به اشیا، اشخاص و موقعیت‌های گذشته تفسیر کرد. گاهی هم نوستالژی دلتنگی شدید برای زادگاه است.
نوستالژی، خاطره‌انگیز یا یادمانه یا دریغ نگاشت را می‌توان به احساس درونی تلخ و شیرین به اشیا، اشخاص و موقعیت‌های گذشته تفسیر کرد. گاهی هم نوستالژی دلتنگی شدید برای زادگاه است.
در اینجا عکس های خاطره انگیزی از کتاب های دهه شصت برای شما به نمایش می گذاریم که به نوعی دور افتاده از سال های مدرسه است؛ با هم می بینیم.
به نظر من با وجود وسایل ارتباطی نوین و پیشرفته همانند تبلت و لب تاب و... چه لزومی دارد ما نبش قبر کرده و این کتاب های فسیل شده را به نسل جدید و نوگرا معرفی کنیم
پاسخ ها
مهرداد از لنگرود
||
۱۳:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
آقا زینال ببین بچه های دهه 60 تبلت و لپ تاب نداشتند ولی اونقدر ادب داشتند که به بزرگتر از خودشون بی احترامی نکنند تازه یه سوال دارم این تبلت و لپ تاب رو با خودت به این دنیا آوردی یا نه درس آموختگان دهه 60 تحویلت دادند؟
زوبین بندری
||
۱۳:۰۶ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
من فرمایش عمو زینی عزیز را کاملا درست و منطقی می دونم
مهدي از شيراز
||
۱۳:۲۹ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
جناب زينال عزيز
اين كتابها هنوز فسيل نشده اند.تا كساني كه با اين كتابها آموزش ديدند و از آن خاطره دارند و زنده اند اين كتابها در قلبشان جاي دارد.از شيوه نگارشتان بر مي آيد كه دهه شصتي نيستي برادر
ناشناس
||
۱۴:۲۴ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
حق با مهرداد ادب هم خوب چیزیه
ناشناس
||
۲۱:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
شما نببین ! به همین راحتی و بدون درد !
حاجیخان
||
۲۰:۲۸ - ۱۴۰۱/۰۸/۰۱
زینال جان شما که با خاطرات اون زمان حال نمیکنی چرا اسمِ زینال بندری رو انتخاب کردی؟
ناشناس
||
۰۲:۱۱ - ۱۴۰۱/۰۹/۰۳
کاش بچه های الان رو هم با همون کتابهای اون زمان دهه ی شصتی ها آموزش میدادن ....زندگی و سواد و درس و مدرسه و رقابت و بازی و شادی و بچگیو ادب همش برای بچه های اون زمان بود ....بچه های دهه ی ۷۰ و ۸۰ و ۹۰ الان خیلی خیلی بی سواد
آقا واقعاً دمت گرم . من تنها معلمی که از دوران راهنمایی یادم میاد، معلم ریاضی دوم راهنماییمه که اونم بخاطر خودشه که آدم باحال و با مغزی بود. عدد 4 رقمی برامون ذهنی ضرب میکرد کف میکردیم !
همه دچار اشتباه میشن و میگن دهه شصتی ها. در صورتیکه این کتاب ها مربوط به اوایل دهه شصت بود فقط و بیشتر افرادی که با این کتاب ها درس خوندن و با این خاطرات زندگی کردند ، متولدین دهه 50 هستند. یکیش خود من که متولد 1356 هستم و کتاب های ما همینا بود. یادمه پسر عموی من که متولد 1354 هست و 2 سال از من جلوتر بود هم همین کتاب ها رو داشت. اگه اشتباه نکنم ، از متولدین سال 63 یا 64 به بعد دیگه کتاب ها عوض شد. پس می بینید که یک فرد که متولد 1369 هست و یک دهه شصتی محسوب میشه هیچ تصویری در ذهنش از اون خاطرات و اون کتاب ها نداره. پس از این به بعد بگید دهه پنجاه و اوایل دهه شصت.
پاسخ ها
علی64
||
۰۵:۱۰ - ۱۳۹۴/۱۲/۰۲
آره خواهر من دهه 50 بود و اینا رو میخوند و من که ریزه میزه بودم تصویری از این کتابا تو ذهنم هست و با دیدنشون اوج میگیرم هر چند که خودم دهه 60 هستم
زهرا
||
۱۹:۵۴ - ۱۳۹۹/۰۸/۱۲
از بچه های متولد ۶۱ به بعد کتابها تغییر کرد.من متئلد نیمه دوم ۶۱ هستم و کتابای فارسیمون فرق داشت با اینا..ینی تقریبا کتابامون با اینا فرق داشت ولی برادرم متولد ۵۹ همین کتابا رو داشت.درستش اینه بگیم بچه های دهه پنجاه این کتابا رو داشتن
بلایی که سر اموزش و پرورش اوردند هیچ جا به این اندازه نبود. 37 و 38 سال از انقلاب می گذرد هر کی
امده فکر کرده بهترین کار را در مدارس پیاده کرده و تکلیف خودش را صاف کرده . ان دیگری امده و گفته که قبلی خوب کار نکرده حالا همان نسل الان 40 و 50 ساله شده اند و 70 الی 80 درصد مردم ماهواره دارند. به این میگین امورش و پرورش اسلامی. استاد و معلم چی بگم که بدتر از این خواهد شد.اگر به همین روال پیش برویم.
حرفه و فن درس بسیار خوبی بود و باعث می شد که بچه ها از همون موقع حرفه و فنی یاد بگیرند
پاسخ ها
بهزاد
||
۱۴:۳۰ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
نه آقا. کلاً یک بار ما رو بردن کارگاه و چهارتا تخته دادن و گفتن اینا رو با میخ بچسبونین تا بشه زیر قابلمه ای و بدین به مادراتون بزارن توی آشپزخونه ! آخر سال هم پروژه ما میدونی چی بود ؟ خدا شاهده بهمون گفتن ماست درست کنین و بیارین مدرسه ! ماست من شل شد و کلی نمره ازم کم شد :)
ناشناس
||
۱۶:۴۰ - ۱۳۹۴/۰۸/۱۰
کدوم حرفه و فن؟!!! یک معلم حرفه و فن داشتیم کتاب رو می گفت نفری پنج خط از رو کتاب بخونید. تا هر جا می رسیدیم می شد همون جا درس ما ( ما با مدرن ترین!!!!!!!!!! روش های آموزشی درس خوندیم ولی فکر می کنم وضعیت الان ده برابر بدتر از اون موقع است فقط مخارج والدین بیشتر شده است.)
به محض دیدن جلد کتاب علوم یادم به یک خاطره افتاد:
ظهر جمعه بود. در حال خواندن کتاب علوم که آزیر قرمز به صدا در آمد و قبل از فرصت برای انجام هرکاری تعداد 3 بمب در منطقه اریا شهر افتاد و بعد از ان هم بیمارستان امام علی ( خیابان ستارخان) ودیدن صحنه هائی که هیچوقت از خاطرم پاک نمی شود.
واقعا گریه ام گرفت با اون هیجانی که میخواستیم در آینده یه کاره ای بشیم. وای به اون روزهامون که کاش سراغ یک شغل دیگر می رفتیم الان حسرت ازدست دادن اون وقتها نمی شدیم. تبریز
کتاب حرفه و فن. یه معلم داشتیم که چند سال پیش مرحوم شد. آقای تاجعلی خدا رحمتش کنه. هر کی درس نمیخوند میگفت ملاجتو بیار جلو بعدش با مشت همچین میزاشت تو ملاجش که برا چند دقیقه دنیا جلو چشماش می چرخید....
توضیح اینکه با همچین ضربه ای دانش آموزای جدید کلا از دنیا میرن!!!
فرمهای خودسازی میدادن از مشق شب سختتر من که پاره اش میکردم چون نمیتونستم دروغ بگم و از مدرسه اخراج شدم چه دوران بدی بود از یک طرف بمباران واز اون طرف ناظم بد اخلاق
زینال بندری خودت هم دهه شصتی هستی و اسم یکی از بازیگران فیلم قدیمی و ده شصت که فکر کنم اسمش غارت یا یاغی بود و جمشید هاشم پور بازی میکرد رو روی خودت گذاشتی بعد میایی ایراد میگیری !!!!
نمیدونم چرا ولی نا خداگاه رفتم به اون دورانم و از همه مهمتر پدرم.وقتی پول کتاب هارو میداد تا بدم به مدرسه.
کاش الان هم بود تا دستاشو میگرفتم و صورتم رو میمالیدم به دستهای زبر و خشکش.چقدر با گرفتن اون دست ها احساس ارامش و امنیت میکردم.یادش بخیر.
تمام ارزوم اینه که من هم مثل پدرم باشم برای دو پسرم.
این کتابها فقط جوانی ما را تلف کرد. هیچ کدام کارآیی نداشت. بیشتر وقت بچه ها باید صرف ورزش و بازی و فراگیری آداب اجتماعی و افزایش خلاقیت، اعتماد به نفس و روش تحقیق باشد. ما شدیم محاسبه گرهای خوب برای تمدن غرب و برای آنها ثروت آفرینی کردیم در حالی که خود چیزی نداریم.
کتابهای درسی دوره ما و حتی الان، از درد کمبود وقت و مهارت معلمان و گرانی کاغذ، آنقدر نازک بود که بیشتر بدرد مرور کردن فردی که به مطالب تسلط داشت میخورد، تا دانش اموز.
بعدا که به امریکا امدم، دیدم کتابهای درسی اینجا چقدر کامل، ضخیم و جامع هست و دانش اموز را از هر کتاب کمک درسی بینیاز میکند. کلاسهای تقویتی در اینجا تقریبا نایاب هستند و دانش اموزان با همان کتابهای فوق العاده جامع و سر کلاس وطالب را یاد میگیرند.
زمان ما که اکثر این کتابها، مخصوصا ریاضی و فیزیک و شیمی بدون کتاب کمک درسی کاملا بیمصرف و بدردنخور بودند. البته معدود نخبگان که تعدادشان بسیار کم بود با همانها بهترین نمرات را میگرفتند اما برای بقیه دانش اموزان، مطالب کتاب بینهایت فشرده، گنگ و بدون توضیح و راهنمایی کافی بود.
یادش بخیر چه روزهای بود کتابهای اون زمان خیلی پرمحتوا تر و پربارتر از کتابهای الان بودن و طبیعتا دانش اموزان اون موقع هم خیلی باسوادتر از بچه های حالا!!!
واقعا اشک تو چشام جمع شد از دیدن این عکسا. چه دورانی داشتیم..تو فکر این بودم که حتما دانشگاه دولتی قبول شم تا فشار مالی به خانوادم نیاد. لیسانس و فوق لیسانسم توی بهترین دانشگاه های دولتی تهران خوندم اما هنوز شغل ندارم. نه ازدواج کردم نه پول و پارتی دارم نه هیچ چی...واقعا نمیدونم برای چی زنده م. دهه شصتیای افسرده......
تابناک جان دستت درد نکنه به خاطر این حس نوستالژیک
من متولد 58 هستم یادمه تا نزدیکای ثلث اول کتاب نداشتیم بعد از کلی دوندگی وقتی چند تا کتاب پاره از سال قبل گیرم اومد با یک ذوق و شوقی با نایلون پوششون کردم. یادش بخیر با دوچرخه می رفتیم مدرسه یواشکی می رفتیم ساندویچ می خردیدم و میل می کردیم راست می گن کتاب ها گنگ بود شاید هم من خنگ بودم وقتی یک مطلبی را مخصوصا درس های ریاضی و علوم رو می خوندم مدتها با خودم فکر می کردم تا موضوع رو می فهمیدم اون زمان از کتاب علوم پنجم یاد گرفته بودم یک ایستگاه هواشناسی به قول خودم درست کرده بودم گداشته بودم بالای پشت بام بادنما, باد سنج, رطوبت سنج, دما سنج و فشار سنج به غیر از دماسنج همش رو خودم ساخته بودم چه همه نشاط چه همه امید نباید اجازه بدیم روزمرگی فسیلمون کنه باید بعضی وقت ها بچه گی کنیم
من متولد 53 هستم. یادمه کتاب تعلیمات اجتماعی ما 3 بخش داشت. تاریخ، جغرافی و مدنی. اینو دقیقا یادم هست که تو درس مدنی ما از قول امام نوشته بود: رادیو و تلویزیون وسایل ارتباط جمعی و متعلق به همه است. این ها نباید بعنوان وسیله ای جهت تبلیغ کالا و ... قرار گیرد. چقدر به حرفشون گوش کردن!!!
من از جلد کتاب فارسی بدم میامد جلد کتاب احساس سخت بودن مطالب کتاب و بهم نشون میداد.یادش به خیر یه بار معلممون دیکته میگفت تو جمله خواهر هم بود من اونو ننوشته بودم معلممون صدا کرد گفت چرا ننوشتی? گفت خانم من از ابتدایی از کلمه خواهر بدم میاد
نوستالژی، خاطره‌انگیز یا یادمانه یا دریغ نگاشت را می‌توان به احساس درونی تلخ و شیرین به اشیا، اشخاص و موقعیت‌های گذشته تفسیر کرد. گاهی هم نوستالژی دلتنگی شدید برای زادگاه است.
دهه شصتی ها از جنگ چیزی یادشون نیست
اصلا فضام عوض شد، رفتم به کلاسهای اون زمان با تمام خاطراتش
مهدی نمونی اون زمان...
توروخدا برگرد
دهه شصتی ها از جنگ چیزی یادشون نیست
اين كتابها هنوز فسيل نشده اند.تا كساني كه با اين كتابها آموزش ديدند و از آن خاطره دارند و زنده اند اين كتابها در قلبشان جاي دارد.از شيوه نگارشتان بر مي آيد كه دهه شصتي نيستي برادر
من معلولیت دارم و همیشه بخاطر معلولیتم درس آمادگی دفاعی و شناخت حرفه و فن بهم 20 می دادن.
تنها 20 هایی که همیشه تو کارنامه ام بود
امده فکر کرده بهترین کار را در مدارس پیاده کرده و تکلیف خودش را صاف کرده . ان دیگری امده و گفته که قبلی خوب کار نکرده حالا همان نسل الان 40 و 50 ساله شده اند و 70 الی 80 درصد مردم ماهواره دارند. به این میگین امورش و پرورش اسلامی. استاد و معلم چی بگم که بدتر از این خواهد شد.اگر به همین روال پیش برویم.
من معلولیت دارم و همیشه بخاطر معلولیتم درس آمادگی دفاعی و شناخت حرفه و فن بهم 20 می دادن.
تنها 20 هایی که همیشه تو کارنامه ام بود
ظهر جمعه بود. در حال خواندن کتاب علوم که آزیر قرمز به صدا در آمد و قبل از فرصت برای انجام هرکاری تعداد 3 بمب در منطقه اریا شهر افتاد و بعد از ان هم بیمارستان امام علی ( خیابان ستارخان) ودیدن صحنه هائی که هیچوقت از خاطرم پاک نمی شود.
پیش چشم مرد فردا زندگانی خواه تیره خواه روشن
هست زیبا هست زیبا هست زیبا
یادش به خیر تو این هوای بارانی
احساساتی شدم،اشکم در اومد
چهها که دهه شصتیا نکشیدن
توضیح اینکه با همچین ضربه ای دانش آموزای جدید کلا از دنیا میرن!!!
وز داس سپهر سرنگون سوده شدیم
کاش الان هم بود تا دستاشو میگرفتم و صورتم رو میمالیدم به دستهای زبر و خشکش.چقدر با گرفتن اون دست ها احساس ارامش و امنیت میکردم.یادش بخیر.
تمام ارزوم اینه که من هم مثل پدرم باشم برای دو پسرم.
بعدا که به امریکا امدم، دیدم کتابهای درسی اینجا چقدر کامل، ضخیم و جامع هست و دانش اموز را از هر کتاب کمک درسی بینیاز میکند. کلاسهای تقویتی در اینجا تقریبا نایاب هستند و دانش اموزان با همان کتابهای فوق العاده جامع و سر کلاس وطالب را یاد میگیرند.
زمان ما که اکثر این کتابها، مخصوصا ریاضی و فیزیک و شیمی بدون کتاب کمک درسی کاملا بیمصرف و بدردنخور بودند. البته معدود نخبگان که تعدادشان بسیار کم بود با همانها بهترین نمرات را میگرفتند اما برای بقیه دانش اموزان، مطالب کتاب بینهایت فشرده، گنگ و بدون توضیح و راهنمایی کافی بود.
تابناک جان دستت درد نکنه به خاطر این حس نوستالژیک
اون هم درس هایی مثل فلسفه و اقتصاد .......