پزشک سالاری در کشور + عکس

زرشک آره . مکانیک و مهندس و کارگر و کشاورز و .... با جون مردم کار ندارند فقط اینها مهمند!!

شما دکترنماهای سهمیه ای و صندلی فروش که یک خط انگلیسی نمیتونید صحبت کنید. مثل اینکه خودتونم باورتون شده که واقعا دکترید!! تو کشورهای درست و حسابی جهان اولین خطای پزشکی مساویه با مجازاتهای سنگین و زندان و ابطال مجوز پزشکی.نه مثل اینجا که دکتر دندونپطشک دو تا بچه رو تو مطبش میکشه و هنوز هم داره کار میکنه. پس بشینید سر جاتون وبیشتر از این ملت رو نخندونید

حال آدم رو شماها بهم میزنید. حسادت حسادت راه میندازین مگه بقیه درس نخوندن مگه کار نکردند؟فقط تو ایران هست که اینجوری پزشک سالاری راه افتاده

فعلا که شما پزشک نماها جز قصور پزشکی و پول پرستی و فرار مالیاتی هیچ هنر بالاتری ندارید

سلام جناب دکتر
حرف شما درست اما اگر چند روز رفتگران عزیز هم کار نکنند شما ببنید چی میشود؟ همه ما انسانیم چه دکتر چه رفتگر ، القاب شخصیت و برتری نمی آورند. من در کشوری زندگی میکنم که یک رفتگر با رئیس جمهورش برابر است حتی حقوق نسبتا ( نسبتا نه مساوی ) مساوی دارند . نرمال حقوق 1200 یورو میباشد که به این مبلغ حدو 400 یورو هم سوبسید اضافه میشود (پس از کسر 21 درصد مالیات ) و حقوق یک شهردار یا رئیس جمهور هم ( که بیشترین حقوقها را دارند ) ماهی ماکزیمم ده هزار یورو است که بعضی مواقع تا 51 درصد مالیات هم میدهند. دکترش هم اگر متخصص باشد میگیرد حدود 4 هزار تا .
اما در بیرون از محل کار همه یک شخصیت و ارزش رو دارند کسی رو نمیشه از دیگری تشخیص داد. کسی حق ندارد شخص را با لقب صد بزند لقب فقط در جاهایی کاربرد دارد که شخص بخواهد در موضوعی که به تخصصش مربوط است نظر بدهد تا جایگاه حرفش مشخص شود. مریض که میشویم و مراجعه میکنیم نه منشی هست نه چیزی ، خود دکتر سالن اتظار آمده و مریضش را صدا میزند و پس از احوال پرسی به اتاق راهنمایی میکند و هیچوقت هم جلوتر از مریضش داخل اتاق نمیرود ( هیچ وقت هم نمیتواند دو تا مریض را با هم ببیند ) و یک دکتر عمومی باید حداقل 15 دقیقه وقت برای معاینه در نظر بگیرد دقت کنید حداقل !!!
باز هم خودش را برتر نمیداند اما ایران چی!!!!
نمیخواد بنویسم چون همه میدانیم. پس نه تنها شما حتی انشتین هم تافته جدا بافته نیست.

مگه تا حالا که کار کردین چیزیم عوض شده؟؟ هر روز بیماریها زیاد تر شده.
من الان وارد چهارمین سالی میشم که قسم خوردم تحت هیچ شرایطی به پزشک مراجهه نکنم. فقط پیشگیری کردم. ورزش کردم تو تغذیه ام دقت کردم و سعی کردم تا جایی که میشه غذای ارگانیک استفاده کنم.
تو این مدت سخت ترین مریضیم یکی دو بار سرماخوردگی بود که اونم دو روز بیشتر طول نکشید خوب شدم.
ولی زمانی را به یاد می آورم که دکترا از بس بهم قرص و دارو تجویز کرده بودند که کوچکترین خراشی روی بدنم هفته ها طولمی کشید تا خوب شه. از بس بدنم ضعیف شده بود.
بعضی وقتا پرونده پزشکیمو جلوم میذارم خندم می گیره. سه تاشون عمل نوشته بودن و بقیه هم از کلا قطع امید کرده بودند.
افسرده شده بودم. آینده ای نداشتم و منتظر روزی بودم که تمام شه و برم.
اما الان احساس می کنم یکی از بهترین و آماده ترین بدن ها را دارم. و اگه خدا کمکم کنه و اتفاق غیر منتظره ای پیش نیاد، تا سال های سال با همین سبک زندگی،به زندگیم ادامه میدم. البته اگر اقتصاد و وضعیت مملکت هم احازه این را بدهد.

قطعا که تو نه پزشکی و نه متعهد به انجام هیچ کاری اگر پزشک باشی که باید روی قسمی که خوردی پایبند باشی ... پزشکاان هم مثل الباقی اقشاار جامعه محترمند اماا در برخی موارد خب امر به اونها مشتبه میشه واحساس خود برتر بینی میکنند ... اگر پاکبان زحمتکش هم چند روزی کار نکنه گند همه جاا را بر میداره ... پس هیچ شغلی دون و ذلیل نیست همه چیز و همه کس زنجیر وار بهم متصلند...... بله برخی موارد دکترها همه رسالت خودشونو فراموش میکنند و صرفااااااااااا به ادمها به شکل کارتهای بانکی نگاه میکندد دراین میون دکترهای شریفی هم هستند که حتی در جیب مریض بی بضاعت مبلغی را هم میگذارند .................. حالا تو نوعی برو کار نکن ..

بهتر کار نکنید در اون مطب ها رو ببنید چهار تا پزشک آدم حسابی وارد کنیم کشور