«تابناک باتو» ـ اول مهر ماه، زادروز استاد محمدرضا شجریان بود. هنرمند موسیقی سنتی و خواننده قطعاتی مانند ربنا و تصنیف های معروفی از شعر فارسی. هرچند شجریان، همواره در خاطره جمعی ایرانیان حضور داشت، مشارکت فعال در رویدادهای سال ۸۸ و پیامدهای ناشی از آن، به هنرش آشکارا رنگ و بویی سیاسی بخشید و اهمیتش را افزون تر ساخت. البته در این میان برخی هم کوشیدند تا با سانسور چهره و صدای وی در رسانه رسمی کشور از میزان محبوبیتش بکاهند که روشن است در این زمینه موفق نشد.
شجریان اینک به اسطوره ای تأثیرگذار در فرهنگ ایرانی - اسلامی ما تبدیل شده است که حذف یا فراموشی آن به سودایی محال شباهت دارد. اسطوره ای که البته می تواند برای ایران امروز کارکردهای جامعه شناختی مفیدی هم داشته باشد.
شجریان نمادی از احیای سنت در روزگار سیطره مدرنیته است. سنتی که می کوشد در قالب لطیف ترین وجوه هنری، انسان مدرن را با عمیق ترین مضامین اخلاقی و انسانی آشنا کند.
او امروزه به نمادی برای وفاق ایرانیان حول هنر اصیل، و هنرمند حساس به دغدغه ها و دردهای مردم تبدیل شده است. هنر و هنرمندی که بیش از هرچیز به اعتلای ایران و ایرانی می اندیشد. به نظر می رسد در روزگار بی اعتباری برخی شخصیت ها و در برهوت سیاست زده شدن تمام ساحت های اجتماعی این سرزمین، که می تواند تهدیدی برای انسجام ملی و زنگ خطری برای کشور باشد، شجریان می تواند ایفاگر نقشی وحدت بخش حداقل در عرصه تأثیرگذار فرهنگ باشد.
شجریان همچنین نمادی برای معرفی عرصه فرهنگ به عنوان بستری برای رویش سیاست و اقتصاد است. هرچند فرهنگ همواره در زندگی ایرانیان جایگاهی رفیع داشته است، حداقل در روزگار کنونی به دلیل سیطره دولت و بازار بر زندگی ایرانیان تا اندازه زیادی به حاشیه رفته است. دولت با برخی کارها، نوعی احساس دوگانه نسبت به خود را در جامعه دامن زده است (گریز از دولت و همزمان پناه بردن به دولت)، و بازار هم با کالایی کردن همه چیز، ارزش های اخلاقی و انسانی را دچار فرسایش کرده است. در چنین وضعیتی بازگشت به شجریان می تواند الهام بخش افرادی باشد که هنوز هم دل در گرو نقش بی بدیل فرهنگ در روزگار کنونی دارند.
نکته پایانی: نوع مواجهه با پدیده شجریان می تواند نشان و نشانه ای از عقلانیت حاکم بر کشور در ایام کنونی باشد؛ سپردن عرصه بهره گیری مناسب از سرمایه های فرهنگی به جامعه، یا سودای کنترل و انحصار عرصه های فرهنگی به کمک قدرت سیاسی؟! گذشت زمان بهتر می تواند در مورد این انتخاب داوری کند...
مهران صولتی
حالا هرکس در هر جایگاهی...سیاسی یا غیر سیاسی
فیلم چند ثانیه این فرد در اشوب ۸۸ موجوده
و کمال سواد آواز ایران است
ترکیبات مرکب و نوا را یادتان هست؟
بنده شجریان را در زمان شاه و در بین خوانندگان ایرانی محک زدم. پایش بعکس هایده، مهستی، گوگوش و ستار به هیچ کاباره ای باز نشد و خواندن در این گونه مکانها را و دریافت پولهای گزاف را به دیگران گذاشت. او نه برای شاه خواند و نه در مجالس لهو و لعب شرکت کرد. بنده برای شجریانی کف میزنم که در جوانی پاک بود و از صدایش در راههای بد استفاده نکرد. هنجره اش بوی گلهای عصمت و طهارت می دهد. شجریان آهنگهای زیادی را از فرهنگ ایرانی زنده کرد. شعرهایی که او برای آهنگ های خود انتخاب کرد نیز پرورش فرهنگ پارسیست. ما را با خودمان آشناتر کرد و خودمان را به خودمان شناساند.
معمولا کنار امدن با اینگونه هنر مردان کار راحت و ساده ای نمی باشد و لطافتهای خاص خود را می طلبد.
استاد شجریان هم از این موضوع مستثنا نمی باشد..
وجود نازنین ایشان در این مدت یکی از پایه گذاران آواز سنتی ایران زمین می باشد اما در بعضی موارد یا ایشان به خطا رفته یا برخورد با ایشان مناسب نبوده .
انسان ممکن الخطاست ولی آنقدر شان و منزلت استاد شجریان بالا است که نمی توانیم به راحتی در خصوص ایشان اظهار نظر کرد
خداوند به ایشان سلامتی عنایت بفرماید و سایه ایشان مستدام باد