آلودگی به شپش منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به خصوص در فصول سرد سال ممکن است درگیر آن شوند. احتمال وجود شپش در مکان‌هایی که افراد در یک محیط قرار و تماس نزدیکی باهم دارند مانند مدارس بیشتر است و به ویژه میزان شیوع آن در کودکان دختر شایع‌تر است.
نشانه‌های مهم آلودگی به شپش مو
خارش شدید: اولین علامت ابتلا، خارش است. خارش شدید که فرد را کلافه، خسته و پریشان و بی‌خواب می‌کند و زمانی اتفاق می‌افتد که شپش شروع به حرکت می‌کند که معمولا از حاشیه دو طرف سر شروع می‌شود و به طرف مرکز سر گسترش می‌یابد.
سوزش پوست سر: به تدریج خارش افزایش می‌یابد و خراشیدگی و زخم‌هایی بر اثر خارش در سر پیش می‌آید که موجب سوزش و التهاب پوست سر می‌شود. زخم‌های حاصل از گزش شپش می‌تواند توسط باکتری‌های روی پوست عفونی شود که به ندرت نقاطی از پوست سر قرمز، ملتهب و دردناک و گاهی در موارد پیشرفته، غدد لنفاوی در ناحیه گردن برجسته می‌شود.
احساس بی‌قراری در پوست سر: شپش باعث ایجاد حس قلقلک روی سر یا بدن شود طوری که احساس می‌کنید چیزی درحال راه رفتن روی پوست‌تان است!ولی جداکردن رشک از موی سر، به راحتی و بدون ناخن ممکن نیست. اگر به دنبال رشک هستید، بیشتر قسمت بالای گوش‌ها، گیجگاه‌ها و پشت گردن را بگردید. برای این کار باید با استفاده از یک شانه دندانه ریز از قسمت‌های مختلف سر فرق باز کنید و پوست را بررسی کنید.
نکات موثر در پیشگیری از ابتلا به شپش مو
- رعایت بهداشت فردی و استحمام مرتب و منظم و استفاده از آب گرم و صابون
- شانه کردن موهای سر به دفعات زیاد در روز
- تمیز کردن و شست‌وشوی منظم برس، شانه، لباس‌ها، روسری، مقنعه، کلاه و دیگر وسایل شخصی
- پرهیز از تماس با لوازم شخصی و لباس‌های افراد آلوده
- نگهداری لباس‌های ورزشی دانش آموزان به صورت مجزا و در کیف های دستی جداگانه
- جوشاندن لباس‌ها در حرارت بالای 60 درجه در موقع ضروری و ترجیحا اتو کردن آن‌ها
- معاینه کلیه افراد خانواده در صورت ابتلای یکی از اعضای خانواده به شپش
منبع: سلامانه
