روزنامه کیهان نوشت: در یک بدعت عجیب، نمایشی که به‌خاطر محتوای موهن، توقیف شده بود، بناست در کانادا و انگلیس روی صحنه برود.
نمایش «مولن روژ» به کارگردانی حسین پارسایی، چندی قبل به‌خاطر هجویات مبتذل توقیف شد. نمایشی که مطابق روند این روزهای تئاتر، برای جذب مخاطب، به شوخی‌های ناهنجار متکی بود. اما اتفاق قابل تأمل این است که برخی از بازیگران این نمایش در فضای مجازی، از برنامه اجرای آن در شهرهای لندن، تورنتو و ونکور خبر داده‌اند!
جای سؤال است، نمایشی که در داخل توقیف شده، چرا امکان اجرا در خارج از کشور می‌یابد؟ به‌طور طبیعی، اجرای نمایش توقیفی «مولن روژ» در دیگر کشورها، یک بدعت است و در آینده این راه را پیش روی دیگر نمایش‌ها نیز باز می‌کند که در صورت توقیف و یا هر محدودیت قانونی دیگری، راهی خارج شوند و با ابتذال و انحراف بیشتری روی صحنه بروند! ضمن اینکه رفتن این‌گونه نمایش‌ها به خارج، یک دهن‌کجی به قوانین و نظارت محسوب می‌شود.
به همین دلیل هم اداره‌کل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد باید تمهیدی برای جلوگیری از این بدعت بیندیشد. یعنی باید ساز و کاری در پیش گرفته شود که اجرای نمایش‌هایی که به هر دلیلی در داخل از اجرا منع می‌شوند، در خارج نیز ممنوع شود.
چند سال است که کانادا به یکی از مقاصد نمایش‌های ناهنجار و ضدانقلابی تبدیل شده است. قبلاً نیز چند نمایش مشکل‌دار، راهی آن کشور شده بودند. اگر از الان جلوی راهیابی «مولن روژ» به کانادا گرفته نشود، از این پس بسیاری از کارگردان‌هایی که در پی حاشیه هستند، عمداً شرایط توقیف نمایش خود را ایجاد می‌کنند تا به این ترتیب راه اجرای کار خود در کانادا را باز کنند!
نمایش «مولن روژ» با بازی محسن تنابنده و احمد مهران‌فر و کارگردانی حسین پارسایی، تیر و مرداد امسال در پردیس سینمایی باغ کتاب روی صحنه رفته بود.
علاوه بر نمایش باید مخاطب را هم در نظر گرفت.
چه بسا نمایشی برای فلان شهر مناسب باشد اما در شهر دیگر روی صحنه رفتنش صلاح نباشد (حتی داخل کشور) .
قطعا در مورد دیگر کشورها نیز چنین است.
به هر صورت نمیتوان صلاحیت اجرای نمایش و پخش فیلم را جدا از مخاطب (قوم - جنس - سن - جغرافیا) ارزیابی نمود.