چشمان پسربچه‌های مرکز «یاسر» بیش از ۲۰ روز است که از پشت میله‌های آهنی پنجره‌ها به درِ بزرگ «مرکز پذیرش و ساماندهی کودکان خیابانی» انتهای کوچه لادن خشک شده که شاید هر باری که باز می‌شود، پدر، مادر، عمو یا حتی صاحب‌کارشان سر برسد و آنها را آزاد کند.
حکایت دستگیری‌شان به نام طرح «ساماندهی کودکان کار و خیابان» از روزهای آخر خرداد شروع شده است و حس بلاتکلیفی‌شان باعث می‌شود با دیدن هر تازه‌واردی به ساختمان یاسر، پی در پی بپرسند تا کی قرار است روزهای کِش‌دار تابستان را در اتاق‌ها و راهروهای شلوغ یاسر سر کنند.
مهاجرت غیرقانونی، نقطۀ آغاز داستانِ بیش از ۸۰ درصد این کودکان است که به گفتۀ معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی، از اتباع خارجی و به‌ویژه افغانستانی هستند و بیشترشان زندگی‌شان را به دست «قاچاق‌بَرهایی» سپرده‌اند که آنها را برای رساندن به مرزهای ایران، حتی تا ۲۰ نفر در خودروهایی چپانده‌اند و حالا باید برای سیر کردن شکمشان زیر تیغ آفتاب تابستان و سرمای استخوان‌سوز زمستان در خیابان‌ها پرسه بزنند.
در این میان، حدود ۶۰ کودک ایرانی هم در اجرای طرح اخیر جمع‌آوری شده‌اند که البته قرار است والدینشان بعد از احراز هویت و تعهد کتبی، فرزندانشان را تحویل بگیرند. دور باطل جمع‌آوری و بازگشت کودکان به خیابان اگرچه سال‌هاست تکرار می‌شود، اما این طرح امسال نیز با همکاری سازمان بهزیستی کشور، فرمانداری و استانداری و شهرداری تهران در کنار دو سازمان مردم‌نهاد «انجمن حامی» و «آوای باران» اجرایی شده است.
دست کمی از کمپ های مهاجران امریکا ندارد.واقعا حقوق این کودکان توسط مجریان قانون نقض شده است.