شیوع پدیده پرستارنما‌هایِ نوزاد دزد در بیمارستان‌ها
کد خبر: ۱۴۸۸۸۱
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: 2019 June 26    -    ۰۵ تير ۱۳۹۸ - ۱۳:۴۵

روزنامه «ایران» در شماره امروز خود یک پدیده مذموم در برخی مراکز درمانی را بررسی کرده است.

این یک سناریوی تکراری «نوزادربایی» از بیمارستان‌هاست! این تصور یا بهتر است بگویم دغدغه برخی از مادران جوان هنگام زایمان در بیمارستان‌های شلوغ است. باید به ربوده شدن نوزاد یک‌روزه‌ای به نام «آراد» اشاره کنیم که خبر ربوده شدنش از بیمارستانی در شهریار در رسانه‌ها ‌و خبرگزاری‌های رسمی منتشر شد.

پلیس آگاهی در تشریح جزئیات این نوزادربایی گفت که «آراد» تنها 18 ساعت بعد از به دنیا آمدنش از سوی زن جوانی که لباس سفید پرستاری به تن داشته ربوده شده است!

با وجود آن‌که نزدیک به سه هفته از این نوزادربایی از بخش نوزادان بیمارستان می‌گذرد اما بنا به دستور دادستان جزئیات تکمیلی این پرونده همچنان فاش نشده است. اما این پایان یک اتفاق نیست و ماجرای ربوده شدن نوزاد تازه متولد شده از بیمارستان نگرانی‌هایی را در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرده و به سوژه‌ای مورد بحث تبدیل شده است.

برخی از کاربران شبکه‌های مجازی، کادر بیمارستان و بی‌توجهی نگهبان‌ها را علت وقوع چنین اتفاقاتی می‌دانند و البته در مقابل عده‌ای نیز نقص قوانین فرزندخواندگی و سختگیری‌های بیش از اندازه در اعطای فرزند به زوج‌های نابارور را انگیزه نوزادربایی عنوان می‌کنند.

مرور اخبار مربوط به سرقت نوزادان در سال‌های گذشته نشان می‌دهد شبکه‌های مافیای فروش نوزادان با سوءاستفاده از نیاز زوج‌های جوان نابارور به داشتن فرزند و معضلات ناشی از مسائل اجتماعی همچون فقر و اعتیاد دست به سرقت نوزادان از بیمارستان‌ها می‌زنند.

در پرونده ربوده شدن نوزاد یک‌روزه بررسی‌ها حاکی از این است که رباینده با روپوش سفید و در نقش پرستار وارد بخش نوزادان شده است. در پرونده مشابهی که سال گذشته در یکی از بیمارستان‌های همدان رخ داد، زن جوانی که به دلیل ناتوانی در بچه‌دار شدن با پوشیدن لباس پرستاری وارد بخش نوزادان می‌شود و خود را به یکی از اتاق‌ها می‌رساند و نوزادی را از مادرش به بهانه این‌که مشکل بینایی دارد و برای معاینه باید پیش پزشک متخصص ببرد، می‌رباید.

«محمد شریفی مقدم» دبیر کل خانه پرستاری در این باره می‌گوید: «نوزادرباها سناریوهای مختلفی را برای دزدی طراحی می‌کنند برای مثال برای این‌که بخواهند وارد بیمارستان شوند روپوش سفید به تن می‌کنند همانطور که سارقان منازل با لباس پستچی، مأمور برق و گاز به در خانه‌ها مراجعه و نقشه خود را عملی می‌کنند.»

شریفی مقدم در پاسخ به این سؤال که سارقان چگونه می‌توانند با پوشیدن لباس پرستاری وارد بخش نوزادان شوند، عنوان می‌کند: «واقعیت این است که در مراکز درمانی تعداد پرستار به نسبت بیمار کم است و این کمبود در بخش نوزادان شدت بیشتری دارد. هم اینک در بخش نوزادان به ازای هر 25 نوزاد یا بیمار دو پرستار خدمت ارائه می‌کنند به عبارتی از ساعت 5 صبح تا 11 شب در یک بخش با 25 تا 30 تخت نوزاد دو پرستار مشغول به کار است و از 11 شب تا 5 صبح این تعداد نوزاد توسط یک پرستار مراقبت می‌شوند. در واقع در ساعاتی که شیفت‌ها تغییر می‌‌کند 25 نوزاد به دست یک پرستار سپرده می‌شود.»

او با اشاره به این‌که استاندارد نسبت پرستار به بیمار در ایران «یک‌دوم» حداقل استاندارد جهانی است در ادامه می‌افزاید: «در کشورهای اروپایی در بخش تخت‌های ویژه به ازای هر بیمار یک پرستار وجود دارد و در بخش نوزادان به ازای هر 2 تا 3 نوزاد یک پرستار مسئول مراقبت و رسیدگی به نوزادان است. در ایران به ازای 7 نوزاد یک پرستار وجود دارد در شیفت شب این عدد برای هر 25 نوزاد یک پرستار است در شرایطی که تعداد پرستار کم است پر واضح است که با چنین مشکلاتی روبه‌رو می‌شویم.

پرستار شیفت همزمان با مراقبت از نوزادان کارهایی غیر از وظایفش انجام می‌دهد. آنها شرح حال مادر و نوزاد را ثبت و داروهای بیماران را وارد سیستم بیمارستان می‌کنند، دستورالعمل‌های پزشک را وارد پرونده بیمار می‌کنند. همین کارها موجب می‌شود آنها از کار اصلی که مراقبت از نوزاد است غافل شوند. در واقع تعداد پرستاران نسبت به بیماران در حدی نیست که مردم مراقبت ایمن بگیرند. اگر طبق استاندارد هر پرستار از 4 نوزاد مراقبت کند نظارت‌ها هم دقیق می‌شود. بنابراین دلیل اصلی ربوده شدن نوزادان از بخش‌های نوزاد کمبود کادر پرستاری است. اگرچه سیستم نظارت بر بیماران را مدیریت بیمارستان اعمال می‌کند اما در هر حال چاره افزایش نظارت‌ها و مراقبت از بیماران اضافه شدن کادر پرستاری به بخش‌های بیمارستانی است.»

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۱
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۰:۵۰ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۵
1
0
دهه60 در مدرسه 4نفر روی یک میز مینشست
دهه 60در دانشگاه مجبور شد سهمیه ای از هر4نفر یک نفر قبول بشه بره چون زیاد بودیم
دهه60 با بیکاری مواجه شد چون جمعیت زیادی بودیم
دهه60 در جنگ به دنیا اومد
دهه60 محدودیتها دید
دهه60 کلا زجر کشید برای همین شعورشون میرسه که اولا ازدواج نکنن و اگر متاهل شدن یه بچه رو مثل خودشان بدبخت نکنن
برای کدوم آینده؟کدوم کار؟کدوم اقتصاد؟کدام آزادی بچه دار شویم؟؟؟؟
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار