سیر تحول مد خیابانی در دوره‌های مختلف تاریخ

مد خیابانی از آن اصطلاحاتی است که این روز‌ها زیاد به گوش می‌خورد. مد خیابانی به نوعی پوشش گفته می‌شود که از استودیو‌های طراحی لباس بیرون نمی‌آید بلکه از قلب جامعه به وجود می‌آید. اصولا مد خیابانی را جوان تر‌های جامعه و آن‌ها که در اجتماع حضور پر رنگ تری دارند، درست می‌کنند. اگر دوست دارید که با سیر تحول مد خیابانی در دوره‌های مختلف تاریخ آشنا شوید، در ادامه مطلب همراه مان باشید.

در دهه ۱۹۱۰ میلادی، مد خیابانی بر خلاف امروز که بسیار غیر رسمی و کژوال است، بسیار رسمی بود. آقایان مجبور بودند کت و شلوار و جلیقه به همراه کلاه به تن کردند، در حالی که خانم‌ها دامن بلند به همراه گردنبندی بلند می‌پوشیدند.

در دهه ۱۰۲۰ میلادی لباس‌های گشاد برای خانم‌ها مد شد. در این دوران خانم‌ها از مدل لباس‌های قبلی خود به میزان زیادی فاصله گرفتند و با پیراهن‌های راسته گشاد ظاهری متفاوت به خود گرفتند. آن‌ها به همراه این لباس کفشی با پاشنه متوسط به پا می‌کردند. مو‌های آن‌ها نیز معمولا کوتاه و فر بود.

در دهه ۱۹۳۰ میلادی، پیراهن‌های ساده که با ظرافت خاصی دوخته شده بودند، مد شد. در این دهه، بسیاری از زنان پیراهن‌هایی کمربند دار با یقه‌های بزرگ به تن می‌کردند که قد آن‌ها تا روی قوزک پایشان می‌رسید. طرح و رنگ‌های این مدل لباس‌ها نیز ساده انتخاب می‌شد.

در اوایل دهه ۱۹۴۰، لباس‌های زنانه ساختار جدی تری به خود گرفت. پیراهن‌هایی اپل دار که کمی چین در قسمت بالای آن داشتند، رسمی‌تر و سنگین‌تر از دهه قبل طراحی شده بود. قد این پیراهن‌ها نیز به رو یا بالای زانو می‌رسید. این پیراهن‌ها دو تیکه بوده که به دلیل سادگی و جذابیتی که داشتند در آن دوران طرفداران زیادی پیدا کردند.

در دهه ۱۹۴۰ بود که شلوار‌های زنانه روانه بازار شد. اگر چه در قبل از آن دوران زنان به ندرت شلوار به پا می‌کردند، اما از دهه ۴۰ به بعد بود که اکثر زنان به سمت شلوار‌های گشاد با لبه برگردان، جذب شدند. این شلوار‌ها به کمک کمربند محکم می‌شدند. کفش‌های آکسفورد نیز از مدل کفش‌هایی بود که با این پیراهن‌ها ست می‌شد.

در دهه ۱۹۴۰ میلادی، علاوه بر شلوار، کت بلند نیز در میان زنان رایج بود. این کت‌ها گشاد بوده و قدی تا روی زانو داشتند که توسط یک دکمه در ناحیه کمر بسته می‌شدند. کت‌هایی که در این دوران ترند شدند به کت‌های ترنچ شهرت داشتند. استایل ساعت شنی استایل محبوب زنان این دوران بود.

در دهه ۱۹۵۰ زنان به سمت لباس‌های طرحدار کشیده شدند. این مدل پیراهن در ناحیه کمر تنگ بوده و معمولا با کلاهی ست می‌شد. زنان گاهی به همراه پیراهن‌های طرحدار خود، دستکش نیز به دست می‌کردند.

یکی دیگر از مدل‌های پیراهنی که در این دوران مد شد، مدل مدادی بود. از آنجا که این پیراهن‌ها در قسمت دامن بسیار تنگ بودند، راه رفتن با آن‌ها سخت بود و تنها برای موقعیت‌های خاص و رسمی قابل استفاده بود.

یکی از ترند‌های دهه ۱۹۶۰، کت و دامن بود که ظاهری کلاسیک به خانم‌ها می‌داد. کت‌ها معمولا دکمه دار بوده که با دامن‌هایی بالای زانو ست می‌شدند. رنگ این لباس‌ها نیز بیشتر پاستلی بوده است.

مدل‌های لباس‌های دهه ۸۰ میلادی هنوز از یاد ما نرفته است. طرح‌های بولد لباس با رنگ‌های روشن و پاستلی ترند محبوب آن زمان بودند. درست مانند این روزها، خانم‌ها استایل کژوال تری داشتند و معمولا با لباس‌های اسپورت در خیابان‌ها ظاهر می‌شدند.

در دهه ۸۰ حضور زنان در اجتماع، به خصوص محیط کار، بیشتر شد. از این رو مد خیابانی در میان زنان رواج بیشتری یافت. شلوار‌هایی که در قسمت بالا گشاد و در قسمت پاچه تنگ بودند، دامن‌های مدل مدادی و بلوز‌های چین دار از ترند‌های آن سال بوده اند.