واقعیت تلخی از برخی اساتید، هنرمندان و ...
کد خبر: ۱۳۶۳۷۲
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: 2019 February 14    -    ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۲
برخی از این دختران با تلفن همراه خود صدای این افراد ظاهرا فرهیختۀ فرصت طلب را ضبط کرده بودند، برخی از دختران از آنان فیلم گرفته بودند، برخی نیز از پیام های جنسی این استادان مسلّم شعر، موسیقی، داستان نویسی یا فیلم سازی در شبکه های اجتماعی عکس گرفته بودند.

واقعیت تلخی از برخی اساتید، هنرمندان و ...

واقعیت تلخی از برخی اساتید، هنرمندان و ...«تانباک باتو» ـ طی سال گذشته در موارد متعدد پیام هایی از طرف دختران نوجوان و جوان دریافت کردم که تقاضا کرده بودند به عنوان جامعه شناس مطلب یا مطالبی درباره ـ به تعبیر آنان ـ بی اخلاقی و فرصت طلبی برخی هنرمندان شامل شاعران، نویسندگان، اصحاب سینما، نوازندگان موسیقی بنویسم. این دختران در پیام های خود به مواردی از سوء استفاده و پیشنهادهای بی شرمانه اشاره کرده بودند. نکته قابل تأمل آنکه در موارد بیان شده توسط آنان در خصوص فرصت طلبی ها، جوان نوازنده گیتار 20 ساله تا شاعر و ترانه سرای 70 سال به چشم می خورد که تلاش کرده بودند از موقعیت خود، از کلاس های موسیقی یا کانون های ادبی و هنری سوء استفاده نمایند. برخی از این دختران ترجیح داده بودند تا به خاطر حفظ آبرویشان صرفا از کانون های خطر دوری کنند و با ارسال پیام به نویسندگان برخی از کانال های تلگرامی، از آنان درخواست کنند تا در این خصوص به جامعه تذکرات لازم داده شود.

واقعیت تلخی از برخی اساتید، هنرمندان و ...

در این نوشته قصد ندارم تا به تفصیل در این خصوص بحث نمایم. ولی شاید بیان چند نکته مفید باشد؛

متأسفانه بر اساس تجربه، نه صرفا در ایران بلکه در تمام نقاط جهان، باید پذیرفت بین نوع حرفه ای که یک فرد دارد، و فضیلت های اخلاقی او لزوما ارتباط مستقیم و تضمین شده ای وجود ندارد. اگر فردی خوب شعر می گوید، داستان های ارزنده ای می نویسد، استاد مسلّم پیانو یا تار است، فیلم های تحسین برانگیزی می سازد، لزوما به این معنا نیست که به درجه ای از خویشتنداری، مراقبت اخلاقی و کنترل درونی دست یافته است که از سایر انسان ها سوء استفاده نکند. حتی اگر برخی از آنان در آثار خود سوء استفاده از سایر انسان ها را تقبیح و سرزنش کرده اند، باز هم به آن معنا نیست که خودشان از این صفات بدورند. آدم ها را باید نسبی دید. بسیار نسبی. آدم ها عقده های سرکوب شدۀ فراوانی دارند. زندگی همه آدم ها فراز و نشیب های مختلفی را پشت سر گذاشته است. اینکه چقدر آنان بتوانند بر خویشتن مسلط شوند و در کنترل درونی خویش موفق عمل کنند لزوما با آثار ارزشمندی که تولید می کنند ارتباط ندارد. این پیش فرض شاید در نگاه اول منصفانه به نظر نرسد، ولی کمک می کند تا با نسبی دیدن انسان ها، احتمال هر نوع رفتاری از آنان را داشت و کمی در مواجهه با آنان جانب احتیاط را نگه داشت. اشتغال در عرصه هنر لزوما تضمین کننده اخلاق مداری فرد هنرمند نیست.

از طرف دیگر، متأسفانه هنوز دو گروه به خوبی درک نکرده اند که با گسترش تلفن های همراهی که در هر لحظه می تواند صدا و تصویربرداری کنند چه اتفاقی در کشورمان رخ داده است. گروه نخست سیاستمداران و گروه دوم اخلاق نداران هستند. عدم درک این موضوع باعث شده است که در سال گذشته برای مثال وجهه و شهرت اجتماعی برخی از مقامات این کشور دچار آسیب های جدی شود. گروه دوم هم اخلاق ندارانی هستند که در این نوشته به گروهی از آنان اشاره شد. برخی از این دختران با تلفن همراه خود صدای این افراد ظاهرا فرهیختۀ فرصت طلب را ضبط کرده بودند، برخی از دختران از آنان فیلم گرفته بودند، برخی نیز از پیام های جنسی این استادان مسلّم شعر، موسیقی، داستان نویسی یا فیلم سازی در شبکه های اجتماعی عکس گرفته بودند. شاید این دختران ترجیح بدهند که به هر دلیل به دادگاهی مراجعه نکنند ولی «رسواسازی اینترنتی» یکی از راههای آنان برای تذکر به جامعه و رسوا کردن اخلاق نداران بوده است.

فردین علیخواه

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۱:۴۴ - ۱۳۹۷/۱۱/۲۵
0
2
عالی بود، خویشتنداری و کنترل نفس و تزکیه اخلاقی ربطی به هنرمند بودن و مهارت در فن خاصی ندارد، یکسری موارد باید از دوران کودکی به افراد آموزش داده شود و صد البته حرکت بسوی جامعه ایده آل نیز می تواند بسیاری از مشکلات را رفع نماید
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار