عاقبت بلندپروازی برای ساختن قصر در بیابان

اختصاصی «تابناک باتو»؛ در بیش از سه دهه، سازه چوبی پنج طبقه که از چوب های کهنه و فرسوده با پله های طولانی و موج دار و بالکن های تصادفی ساخته شده اند، هنوز بر بلندی های صحرایی در وسط دره (وابیتی) نزدیک شهر (کودی) در ایالت (وایومینگ) ایالات متحده آمریکا به چشم می خورد. این سازه در نزدیکی منطقه حفاظت شده (یلوستون) قرار دارد.

این خانه ثمره عشق و علاقه ای از نوع خاص بود و به دست یک مهندس با رفتارهای عجیب و غریب به نام (فرانسیس لی اسمیت) ساخته شد.

اسمیت دوازده سال از عمرش را برای ساخت این خانه صرف کرد، او آرزو داشت تا خانه ای بزرگ شبیه یک قصر را با چوب بسازد. این چوب ها از یک آتش سوزی طبیعی رعب آور، به جای مانده بود. آتش سوزی در همان نزدیکی و بر بلندی های (راتلسنانیک) رخ داد و منجر به از بین رفتن درختان در سراشیبی کوه ها شد. چوب های نیمه سوخته قابلیّت تبدیل شدن به خانه را داشتند و مسئولان محلّی به مردم اجازه دادند تا برای تسریع در پاک سازی دامنه کوه، چوب ها را با خود ببرند.

اسمیت که از شهر (کودی) بود، به محض پایان بردن ساخت طبقه همکف، با همسر و پسر و دخترش در این خانه ساکن شد، او از ساختن خانه دست نکشید و حتی شبها در تاریکی و فقط با یک چراغ قوه به ساختن خانه ادامه می داد. توجه بیش از اندازه او به خانه سبب شد تا رابطه اش با همسر و فرزندانش رو به سردی برود.

این خانه کمترین امکانات رفاهی را نداشت؛ شبکه آب رسانی، سرویس بهداشتی و یا حتی برق نداشت. آنها فقط یک مولد الکتریکی داشتند. منبع گرمای خانه یک بخاری کوچک هیزم سوز بود و از آن برای پختن غذا هم استفاده می کردند. میز غذاخوری عبارت بود از تنه پهن و بزرگ یک درخت، و به جای صندلی مجموعه ای از تنه های کوچک درختان استفاده می شد. در فصل زمستان خانواده اسمیت درون کیسه های خواب نزدیک بخاری می خوابیدند و در تابستان آقای اسمیت روی بانوج توری می خوابید. گاهی فرزندانش داخل کلبه های کوچک شبیه لانه سگ ها اما کمی بزرگتر در بالکن خارجی و جلوی خانه می خوابیدند. خانه پر از حیواناتی شده بود که دنبال سرپناه می گشتند از راکون و گربه وحشی گرفته تا جغد و حیوانات منطقه.

پس از گذشت چند سال، همسر اسمیت که از این سبک زندگی بی ثبات ناراضی بود، طلاق گرفت و با فرزندانش اسمیت را ترک کردند. بچه ها گاهی به پدرشان سر می زدند و شب هایی را در کنار او سپری می کردند. از آن پس اسمیت تمام وقت، به ساخت خانه رؤیایی اش پرداخت.

در سال 1992 ميلادی، اسمیت از یکی از بالکن ها سقوط کرد و بر اثر جراحات وارده جان خود را از دست داد.

جسد او را دو روز پس از مرگش پیدا کردند. از آن زمان خانه خالی و مهجور باقی ماند و عوامل طبیعی آن را تخریب کردند. دختر اسمیت (سانی لارسن) به جمع آوری پول برای بازسازی خانه پرداخت اما پس از مدتی خسته شد و آن را به قیمت 750 هزار دلار در معرض فروش گذاشت.