تا قرن بیستم، پاپوشهای سنتی به مدت هزاران سال در ژاپن استفاده میشدند. امروز این کفشهای کلاسیک به هنگام پوشیدن لباسهای سنتی ژاپنی از یوکاتا گرفته تا کیمونوهای رسمی، بهترین انتخاب شما به شمار میروند. در این مطلب رایجترین مدلها و موارد استفادهی آنها را به شما معرفی میکنیم:
واراجی
واراجی صندلهای بافته شده از حصیر هستند. از جمله سنتیترین مواد برای تهیهی این صندلها حصیر برنج است. این صندلها را همچنین میتوان با تابی (جورابهای لا انگشتی و سنتی ژاپنی) پوشید. طنابهای حصیری دور مچ نیز میچرخند و تخت کفش را به صورتی ایمن به پا محکم میکنند. در عصر «ادو»، ساموراییها و روستاییان از این کفشهای کاربردی استفاده میکردند. امروز، واراجی را در فستیوالها و مسابقات و گاهی بر پای راهبان بودایی میتوان دید.
گتا
در گذشته، گتا استفادهی کاربردی داشته و وظیفهی آن بالا نگه داشتن کیمونو از روی زمین و دور از گودالهای آب، برف و آلودگی بود. در طول زمان، این کفشها به گزینههایی معمول از کفش سنتی و مناسب برای یوکاتا (کیمونوهای سبک وزن تابستانی) تبدیل شدند. آنچه در تمام گتاها دیده میشود پایهی چوبی آن است، اما دهها نوع مختلف گتا وجود دارد که در این مطلب برخی از معروفترینها را به شما معرفی میکنیم:
۲-۱. هیوری گتا / ماسا گتا
هیوری گتاها نوع کلاسیک و برای استفادهی روزانه هستند. کف آنها معمولا مستطیلی و دارای دو دندانه است که بر قسمت طولی پاپوش در کف آن عمود میباشند. این گتاهای کوتاه به صورت سنتی در آب و هوای خوب پوشیده میشوند. آنها را میتوان با تسمههای رنگی hanao با چوب طبیعی کامل کرد. برخی از گتاهای مدرن برای استفادهی روزانه هیچ دندانهای نداشته و فقط دارای یک بیس چوبی هستند. پوشیدن جورابهای لاانگشتی نیز با این پاپوشها اختیاری است.
۲-۲. تاکا- آشیدا گتا
تاکا-آشیدا گتاها شبیه به هیوری گتاها هستند. این صندلها برای اوقات بارانی و شرایط نامساعد آب و هوایی طراحی شده اند، بنابراین دو دندانهی آنها بسیار بلند و باریک میباشد. گرچه در خیابانهای سنگفرش شدهی امروزی که به سیستم دفع آبهای سطحی مجهز هستند مانند سابق، گودالهای آب و گل وجود ندارند و همین موضوع نیاز به استفاده از تاکا-آشیدا گتا را به حداقل رسانده است.
۲-۳. ایپون گتا / تنگو گتا
گتاهایی که تنها یک دندانهی بلند دارند با نام تنگو گتا شناخته میشوند چرا که شیطانی به نام تنگو در اسطورههای ژاپنی معمولا چنین چیزی به پا دارد. راه رفتن با این پاپوشها احتیاج به تمرین دارد و معمولا برای بازیگران، رقصهای سنتی، فستیوالها و مراسم کنار گذاشته میشوند.
۲-۴. پوکوری گتا / اوکوبو
این نوع از گتاها زیرهی بزرگی داشته و از یک قطعه چوب تراشیده میشوند. فضای داخل این پاپوشها توخالی است و داخل آن معمولا زنگی قرار دارد تا هنگام راه رفتن، سر و صدا ایجاد کند. این پاپوشهای زنانه مخصوص رقصها و مراسم خاصی هستند که توسط مایکوها برگزار میشوند و به ندرت در حالت معمولی مورد استفاده هستند. این گتاها را با نام اوکوبو نیز میشناسند که معمولا با تابی (جورابهای لا انگشتی) پوشیده میشوند.
زوری
پاپوشهای زوری بهترین انتخاب برای ست کردن با کیمونو و یوکاتا هستند. این صندلهای گرد گوشه را میتوان از وینیل، چوب پنبه یا تعدادی مواد مدرن و امروزی تهیه کرد. به طور سنتی، زوریها ارتفاع کمی دارند، اما سبکهای مدرن آنها ارتفاعهای متفاوتی را پوشش میدهند. زوریهای غیر رسمی معمولا دارای تسمهای سیاه یا رنگی هستند، این در حالی است که انواع رسمی سفید میباشند. زوری را میتوان با تابی (جورابهای لا انگشتی) استفاده کرد و ترکیب بسیار مناسبی هستند.
وارازوری
پاپوشهای وارازوری بسیار شبیه به پاپوشهای واراجی هستند و از حصیر تهیه میشوند، اما از نظر شکلی خیلی هم به دمپاییهای لا انگشتی متداول شباهت دارند. در حقیقت آنها پیشگامان زوریهای مدرن هستند.
جیکا- تابی
پاپوشهای جیکا-تابی حدود سالهای ۱۹۰۰ میلادی اختراع شده و به شکل عمومی مورد استفاده قرار گرفتند. این کفشها از روی جورابهای لاانگشتی به نام تابی طراحی شده اند و به همین دلیل در انگلیسی با نام «چکمههای تابی» معروف هستند. بعضی اوقات این کفشها توسط افرادی که باید با سرعت عمل حرکت کنند پوشیده میشوند که از آن جمله میتوان به کسانی که ریکشاوها (کالسکههایی با دو یا سه چرخ) را میکشند اشاره نمود. این کفشها همچنین بین کارگران ساختمانی از محبوبیت بالایی برخوردارند.
لست سکند