اختصاصی «تابناک باتو»؛ یکی از عرضه های زیبای زندگی برای کتاب دوستان، به ویژه علاقه مندان به کتاب های فانتزی، باز کردن یک کتاب تازه و دیدن نقشه ی ارائه شده ای است که جزییات سرزمینی که قرار بر شناخت آن است، در آن ترسیم شده است.
نقشه ی نویسنده، تصور جامعی از سرزمینی کاملا خیالی به ما می دهد و در آغاز کتاب این نقشه وعده ی اتفاقاتی است که در آن خواهد افتاد. در میانه ی راه این نقشه حکم یک راهنما را دارد و در پایان یادآور همه مکان هایی است که قصه ی کتاب شما را به آنها وارد کرده است.
اما به تازگی کتابی منتشر شده که در آن چندین نقشه ی شگفت انگیز از نویسندگان یا کسانی که دنیای این کتاب ها را ترسیم کرده اند، آمده و نام این کتاب نقشه ی نویسنده است.
هاو لوییس جونز، ویراستار این کتاب، می گوید: تمامی این نقشه ها محصول تصورات انسانی هستند. داشتن نقشه برای برخی از نویسندگان به منظور شکل دهی و گفتن داستانشان حیاتی است.
این کتاب شامل نقشه ای از کتاب آرمانشهر «یوتوپیا» توماس مور است که تا جایی که میتوان گفت، اولین نقشه ی ترسیم شده ی خیالی در دنیای فیکشن است و در سال ۱۵۱۶ به روی کاغذ آورده شده است. گنجینه های دیگری نیز در این کتاب آورده شده اند؛ طراحی شخص جی‌آر‌آر تاکین، نویسنده ی کتاب های ارباب حلقه ها از موردور، ترسیمات سی‌اس لوییس، نقشه های منتشر نشده از میان دست نوشته های دیوید میشل، نقشه هایی که میشل از آن ها برای تصور اتفاقات دنیایش از آنها بهره می برد، مثل کتاب هزار پاییز جیکوب دزو و مسیرهای جک کوراک از کتاب «در راه».
در میان این نقشه ها شاید بتوان گفت، نقشه ی جزیره ی گنج از همه قابل توجه تر است. خود لوویس جونز آن را یکی از متشخص ترین نقشه های تاریخ ادبیات فانتزی می داند. این نقشه را اولین بار شخصی به نام رابرت لوییس استیونسون برای سرگرم کردن پسرخوانده اش ترسیم کرد و در آن محل دفن گنجینه با حرف ایکس بزرگ و قرمز رنگ مشخص شده است.
برای بیشتر نویسندگان، نقشه همان چیزی است که آن ها را درون دنیای کارشان غرق می کند. میشل، همان نویسنده ای که نقشه هایش در میان دست نوشته هایش یافت شده اند، نسخه ای از نقشه ی دنیایش را همراه با کتاب ارائه نمی کرد؛ اما برای نوشتن و شکل دهی اتفاقات به آن ها نیاز داشت. وی می گوید: اگر قرار باشد ماجراجویی یک کاراکتر در کوهستان را وصف کنم، باید بدانم در مسیر خود با چه چیزهایی روبه رو می شود. وی همچنین ترسیم نقشه ها را سرگرم کننده نیز می داند.
وی می افزاید: تا زمانی که این لذت خالص ترسیم را انجام می دهم، نیازی ندارم که خود را برای قصه و کاراکترهای بهتر به زحمت بیندازم.
کشیدن نقشه هم همیشه کار آسانی نیست. برخی از دنیای نویسندگان غیر قابل ترسیم اند؛ اما حتی همین قصه ها نیز به هر صورت نقشه هایی را درون ذهن خواننده ایجاد می کنند. مکان های خیالی می توانند فرصت ماجراجویی و کشفیات جدیدی به ما عرضه کنند. یک نقشه می تواند به شکل گیری یک مکان خیالی در ذهن نویسنده یا خواننده کمک کند؛ اما در نهایت مرزهای این نقشه ها محدود به تصورات مشترک خواننده و نویسنده است.
