اختصاصی «تابناک باتو»؛ هرچه تکنولوژی و ساختارهای آن بیشتر رشد و پیشرفت می کند، سفر به سراسر جهان آسان و آسان تر میشود. با این حال هستند نقاطی در این کره زمین هست که رسیدن به آنها اصلا ساده نیست.
شما را در این نوشته با پنج مورد از دورترین شهرها، جزیره ها و سرزمین هایی که ساکن دارند، آشنا و شرایط رسیدن به آنها را نیز برایتان ذکر می کنیم؛ شاید دوست داشته باشید این سختی ها را به جان بخرید.
اویمیاکن، روسیه
این شهر در دورترین گوشه ی سیبری و سردترین مسکن کره ی زمین است. دمای متوسط زمستان هایش به منفی ۵۸ درجه فارنهایت می رسد. باور نکردنی است، چون شما در این دما طی چند دقیقه یخ می زنید. همچنین ممکن نیست در اینجا بذری رشد کند. مردم آن با گوشت گوزن و ماهی یخ زده و رشته سر می کنند. سختی سفر به سرما ختم نمی شود. چندین روز نیز زمان می برد تا بتوانید وارد این شهر بشوید. می توانید از مسکو به شهر یاکوتسک پرواز کنید؛ اما پس از آن باید ۹۰۰ کیلومتر را از طریق جاده هایی مشهور به استخوانی به سمت این شهر روانه شوید.
سوپای، آریزونا، آمریکا
روستای دوردست قبیله ی سرخپوستان هاواسوپای آماده ی استقبال از بازدید کنندگان است. شاید آسان به نظر بیاید، ولی برای رسیدن به آن باید چهار ساعت از روستای گرند کنیون به سمت قله ی هاواسوپای رانندگی کنید. پس از آن نیز بهتر است وسایل پیاده روی و کوهنوردی به همراه داشته باشید، چون سرویس پارک ملی این منطقه توصیه می کند باید به طور متوسط سه روز زمان برای رسیدن به کمپ تفریحی آن برای خود منظور کنید. استفاده از اسب و یا بالگرد نیز می تواند شما را زودتر ساکن چند روزه ی این منطقه کنند.
جزایر کرگولن، جنوب فرانسه، مناطق قطبی
این جزایر نام مستعار جزایر مخروبه را به خود گرفته اند. این گروه از جزایر در اقیانوس هند بوده و تنها چهار روز در سال به وسیله ی قایق قابل دسترسی هستند. این جزایر ۲۰۰۰ مایل از تمدن شرطی ذهن ما فاصله دارند و پر از کوه ها و یخچال ها و کوه های یخ نامهربان هستند. ۴۵ تا ۱۰ محققی که در این جزایر سکنی گزیده اند، باید در سال ۳۰۰ روز باران، تگرگ، برف و بادهایی را تحمل کنند که باعث شده اند حشرات بالدار این منطقه طی تکاملی بال های خود را از دست بدهند.
جزیره ی سوکوترا، یمن
مجمع الجزایری که به فاصله ی ۲۱۱ مایل از سواحل یمن در اقیانوس هند واقع شده اند؛ آنقدر منزوی که یک سوم گونه های گیاهی و جانوری اش در هیچ کجای زمین یافت نمی شوند. این منطقه زمانی جزیی از سوپر قاره ی گوندوانا بوده و میلیون ها سال پیش تکه تکه شده و گونه های آن از آن زمان شروع به شکوفایی کرده اند.
خیلی ها می گویند، بازدید از سوکوترا احساس بازدید از سیاره ای دیگر را به انسان القا می کند. مشکلات سفر دریایی به این منطقه باران ها و بادهای موسمی و مداخله ی دزدان دریایی است. سفر از طریق هوا نیز تنها به واسطه ی محدوده ی هوایی کشور یمن امکان پذیر است که آن نیز با توجه به جنگ داخلی جاری این کشور توصیه نمی شود.
بخش موتوا، چین
لانه ای در جنوبی ترین قسمت هیمالایا؛ تنها نقطه در چین بدون جاده ی ورود و خروج. نبود جاده به خاطر ضعف وزارت راه و شهرسازی چین! نیست. اشتباه نکنید. حوادث طبیعی چون بهمن و بهمن گل، همه تلاش ها برای ساخت جاده در این مسیر را منتج به شکست کرده اند.
با اینحال دسترسی به آن غیر ممکن نیست. مسافرین این منطقه باید هیمالایای خیانت کار را دور بزنند و از پلی معلق و ۲۰۰ متری عبور کنند.
سرزمینی هم به اسم ایران روی نقشه است که حدود 80میلیون جمعیت داره و اکثر مردم اونجا در فقر زندگی میکنند بخصوص در 2 استان سیستان بلوچستان و خوزستان.