راه آهن اتحادیه اقیانوس آرام جایزه ۱۰ هزار دلاری برای سر جورج تعیین کرد که بعد دوبرابر شد و به ۲۰ هزار دلار رسید. دو سال بعد جورج در حین مستی در شهر مایلز در مونتانا دستگیر شد و به دادگاه او را محکوم به اعدام کرد. ده روز قبل از اعدام در ۲۲ مارس ۱۸۸۱، جورج پاروت سعی کرد فرار کند و بااستفاده از یک چاقوی جیبی قفل پای خود را باز کرد و زندانبان «رابرت رنکین» را مجروح کرد. رنکین باوجود جراحتی که به جمجمه اش وارد شده بود، همسرش رزا را صدا کرد، رزا تپانچه رابرت را برداشت و از جورج خواست به سلولش بازگردد.
خبر تلاش جورج برای فرار در سراسر شهر پیچید، گروهی از مردم خشمگین به زندان هجوم بردند، جورج را بیرون کشیدند و او را از تیر تلگراف به دار آویختند. از آنجا که جورج هیچ خانواده‌ای نداشت، پزشکان بدن او را برای بررسی مغز یاغی و قانون شکنش بردند. آن‌ها بالای جمجمه او را بریدند و مغز را بررسی کردند، اما متوجه هیچ تفاوتی بین مغز جورج و مغز افراد عادی نشدند.
از این نقطه به بعد، جان آزبورن، یکی از پزشکان، کار‌های عجیب و غریبی با او انجام داد. او ابتدا یک ماسک مرگ از چهره جورج با استفاده از گچ قالب گیری کرد. سپس پوست ران و قفسه سینه او را جدا کرد و آن‌ها را همراه یک دستورالعمل خاص به یک دباغی در دنور فرستاد و از آن یک جفت کفش و یک کیف پزشکی ساخت.
دکتر آزبورن با ماجرا‌های وحشتناکی که داشت وارد عالم سیاست شد و اولین فرماندار دموکرات وایومینگ و بعد‌ها معاون وزیر امور خارجه در زمان ریاست جمهوری ویلسون شد. در مراسم تحلیف او به عنوان فرماندار در سال ۱۸۹۳، گفته می‌شود آزبورن این کفش‌ها را به پا داشته است. قسمت بریده شده بالای جمجمه به همکار ۱۵ ساله دکتر آزبورن، لیلیان هیث داده شد که بعد‌ها اولین پزشک زن وایومینگ شد. در طول این سال‌ها او از جمجمه ابتدا به عنوان زیر سیگار و بعد برای نگه داشتن در دفترش استفاده می‌کرد.
امروزه کفش ها، قسمت پایین جمجمه و ماسک مرگی که از چهره او ساخته شد در موزه کربن کانتی در راولینز نمایش داده می‌شوند. قسمت بالای جمجمه نیز در موزه اتحادیه اقیانوس آرام در اوما‌ها نگهداری می‌شود. کیفی که از پوست جورج ساخته شده نیز هرگز پیدا نشد.
والا انگار دکتره جانی تر بوده