تعریق زیاد کف دست که در اصطلاح علمی به آن هیپرهیدروزیس می‌گویند به‌علل مختلف بروز می‌کند، گاهی این عارضه به‌حدی شدید است که فعالیت عادی فرد را مختل کرده و در افرادی که با وسایل برقی سر و کار دارند، خطرآفرین نیز می‌تواند باشد.
از نظر طب مدرن اگر علل پاتولوژیک مانند اختلال هورمونی و پرکاری تیروئید وجود نداشته باشد، نوع ارثی تعریق کف دست مطرح می‌شود؛ نوع توارثی تعریق کف دست از کودکی شروع شده، در دوران بلوغ شدت یافته و در جوانی با استرس‌های این دوران به اوج خود می‌رسد.
این بیماری در برخی مواقع به‌قدری شدت می‌یابد که هنگام استرس، قطرات عرق از دست می‌چکد یا کاغذ زیر دست بیمار به‌طور کامل خیس می‌شود؛ توصیه مهم طب مدرن این است که شما اول باید استرس خود را درمان کنید تا بتوانید عرق دستتان را درمان کنید چرا که استرس خود عامل همه بیماری‌ها است.
موارد خفیف بیماری تعریق کف دست با دارو‌های موضعی و خوراکی قابل کنترل است، اما موارد شدید به درمان‌های دارویی پاسخ نمی‌دهد و باید جراحی شود.
اما از منظر طب ایرانی، تعریق زیاد کف دست به‌علت غلبه بلغم و از نشانه‌های اختلال در عملکرد کبد است؛ یکی از راهکار‌های ساده برای درمان این بیماری، ترک سردی‌هایی مانند ماست و دوغ و مصرف گرمی‌هایی مانند عسل است.
به‌صورت مؤثرتر می‌توان با مصرف روزانه مغذی‌هایی مانند مویز، عسل، بلعیدن چند عدد تخم اسفند و بادام، بر این بیماری چیره شد؛ نکته مهمی که باید توجه داشت این است که اگر شخص به‌صورت همزمان دچار غلبه خلط صفرا نیز باشد، مصرف گرمی‌ها و ترک سردی‌ها باعث تشدید صفرا شده و هرچند تعریق زیاد کف دست کاهش می‌یابد، اما می‌تواند منجر به بیماری دیگری شود؛ با این توصیف حتی در درمان‌های خانگی نیز نظر طبیب را در نظر بگیرید.
از سوی دیگر با توجه به منشأ کبدی بیماری هیپرهیدروزیس، اصلاح کبد باید در دستور کار قرار گیرد که اساساً بدون مراجعه به طبیب حاذق، کار عاقلانه‌ای نیست؛ در عین حال یکی از ساده‌ترین و کم‌خطرترین روش‌های کاهش اختلالات کبدی، نوشیدن شربت سرکنگبین و خاکشیر به‌صورت روزانه است.
تسنیم
