اختصاصی «تابناک باتو»؛ اجدادمان در دره سادرن ريفت كنيا، ابزارهاي نوآورانه زيبايي مي ساختند. آنها اين ابزارها را زودتر از آنچه قبلا تصور مي شد، یعنی بيش از يك ميليون سال پيش مي ساختند.
قديمي ترين نوآوري ها تبرهايي بود كه این گونه طراحي می شدند که قابلیت نگه داشتن در كف دست را داشته باشند. شكل آن ها مانند قطره اشك بود، با انتهاي گرد و نوك تيز. لبه ها موجدار و تيز بودند و اين گونه به نظر مي رسد كه براي قطع كردن شاخه ها يا تكه تكه كردن لاشه حيوان بزرگ به کار می رفتند.
ريك پاتس، پالئوانتروپالوژيست و مدير برنامه خاستگاه هاي انسان در موزه تاريخ طبيعي، اسميت سونيان، يكي از دانشمندان مهم در مطالعه جديد تيمي از دانشمندان بين المللي گفت: «به نظرم اين تبرهاي دستي پارينه سنگي مثل چاقوي ارتش سوئد هستند.»
اين محققان همچنين به این مهم دست یافته اند، انقلاب تكنولوژيكي بعدي كه با شروع عصر حجر ميانه مصادف است، ده ها هزار سال زودتر از آنچه پیشتر تصور مي شد، اتفاق افتاد.
آنان گمان مي كنند دوره هاي طولاني تنش ناشي از زلزله ها و چرخه هاي مكرر خشكسالي و باران هاي شديد احتمالا موجب شده بودند، اين انسان هاي اوليه با اجتماعات مجاور همكاري كرده و راه هايي براي مقابله با آن ها ارائه كنند.
اين تيم در منطقه اي به نام اُلورگسايل در جنوب كنيا حفاري مي كرد؛ منطقه اي كه با لايه هايي از رسوب كه قدمت آن به 2/1 ميليون سال برمي گردد، پوشيده شده است. اين قديمي ترين ابزارهاي سنگي داراي ويژگي آنچه فرهنگ اشوليان پارينه سنگي ناميده مي شود، بوده و عمدتا از تبرهاي دستي تشكيل شده اند.