سرگرمی‌های عجیب گذشته که امروزه مسخره به نظر می‌رسند

اولین بازی‌های تخته‌ای در دوران باستان اختراع شدند. برای مثال بازی تخته‌ای مصر باستان به نام سنت، یکی از قدیمی‌ترین بازی‌های دنیا با مهره و تخته بازی است. جزئیات قوانین این بازی شناخته شده نیست، اما ظاهرا مثل شطرنج یک بازی دو نفره بوده است. طبق افسانه ها، سنت توسط تحوت، خدای حکمت اختراع شده که با آن خونسو، خدای ماه را به چالش کشیده است.

 

 

همه ما درباره این نمایش عمومی خونین شنیده ایم. اما تعداد کمی از ما می‌دانیم که نه تنها مردان با یکدیگر و حیوانات وحشی می‌جنگیدند، بلکه زنان گلادیاتور هم وجود داشته اند. اما اغلب به چشم سرگرمی به آن‌ها نگاه می‌شده نه جنگجوی واقعی. این نبرد‌های مرگبار آنقدر محبوب بودند که همه تلاش‌هایی که برای ممنوعیت آن‌ها صورت می‌گرفت تا سال ۴۰۴ با شکست روبرو می‌شد. بالاخره یک راهب مسیحی توانست جنگ بین گلادیاتور‌ها را متوقف کند که البته این کار به قیمت جانش تمام شد و مردم خشمگینانه او را سنگسار کردند. اما فداکاری او بیهوده نبود، امپراتور هونوریوس آنقدر تحت تاثیر فداکاری او قرار گرفت که برای همیشه بازی گلادیاتور‌ها را ممنوع کرد.

 

 

 

یک نوع غلتاندن چرخ در یونان باستان محبوب بود و انواع مختلف آن هم در بسیاری از نقاط دنیا از جمله اروپا، چین، آمریکا و آفریقا رایج بود. یکی از پرطرفدارترین انواع این بازی قوانین زیر را داشت: بازیکن باید چرخ را با یک تکه چوب به هوا می‌انداخت و دوباره با همان چوب می‌گرفت. در نسخه‌ای دیگر دو بازیکن به نوبت چرخ را می‌بردند.

 

 

بازی چوب کشی سرگرمی رایجی در قرن‌های ۱۳ و ۱۴ در اروپا بود. دو نسخه اصلی از این بازی وجود داشت: ۱- یک شاخه چوبی به عنوان مانع بین شرکت کنندگان قرار می‌گرفت. بازنده کسی بود که زانوهایش خم شود. ۲- شرکت کنندگان سعی می‌کردند حریفشان را روی تخته افقی بینشان بکشند و کسی که اول این کار را انجام می‌داد برنده می‌شد.

 

 

جمجمه خوانی با بررسی ساختار جمجمه شخصیت فرد را مشخص می‌کند و از زمان پیدایش آن به عنوان یک شبه علم و همچنین طالع بینی و ارتباط با ارواح شناخته می‌شده است. با این حال، جمجمه خوانی یک حرکت رایج از دهه ۱۸۵۰ تا ۱۸۹۰ بود. با توجه به محبوبیت آن، جمجمه خوان‌های زیادی ظاهر شدند و توجه زیادی را در بین مردمی جلب کردند که مطمئن بودند جمجمه خوانی یک توضیح بیولوژیک از فرآیند‌های ذهنی است.

 

این نوع سرگرمی در میان کودکان آمریکایی و روسیه پیش از انقلاب محبوب بود. در این بازی تعداد طناب به میله متحرکی در بالای یک تیر متصل می‌شد. بازیکنان طناب را می‌گرفتند، می‌دویدند و دور تیر می‌چرخیدند. البته احتمال اینکه آسیب جدی ببینند وجود داشت.

 

نمایش‌های عجیب حتی از نمایش‌های تلویزیونی امروزی هم محبوب‌تر بودند و نسل‌های قبل علاقه زیادی داشتند که افرادی که از نظر فیزیکی ناتوان و عجیب بودند را ببینند و متاسفانه مسخره کنند. این نمایش‌ها مزایای زیادی برای شرکت کنندگان داشتند، افراد عجیب الخلقه می‌توانستند با نشان دادن نقص خود در هر گوشه دنیا پول زیادی به دست آورند. برای مثال جولیا پاسترانا از مکزیک مجری و خواننده بسیار محبوبی در قرن نوزدهم بود.

 

 

این نوع نمایش عجیب والدین را عصبانی نمی‌کرد، چون با این کار می‌توانستند جان فرزندشان را نجات دهند. هدف آن جلب توجه مردم بود، چون در آن زمان بیمارستان‌ها مجهز به تجهیزات نگهداری برای درمان نوزادان نارس نبودند و نمی‌خواستند آن‌ها را خریداری کنند. افراد از نمایشگاه جعبه‌های شیشه‌ای که نوزادان نارس در آن‌‌ها قرار داشتند، با علاقه دیدن می‌کردند و پول جمع آوری شده برای حقوق پرستاران و مدرنیزه کردن تجهیزات استفاده می‌شد. در نتیجه جان هزاران نفر نجات داده می‌شد.

 

 

 

یکی از مد‌های عجیبی که در دهه ۱۹۵۰ در سراسر جهان ظاهر شد این بود که جوانان به زور خودشان را در باجه‌های تلفن می‌چپاندند تا جایی که همه فضای آن پر شود. آن‌ها همین کار را با ماشین‌هایی مثل فولکس واگن بیتل هم انجام می‌دادند. به سختی می‌توان گفت که این مد از کجا آمده، اما برای شرکت کنندگان بسیار سرگرم کننده بوده است.